Category: International

Το Pirate Bay “τρέχει” καμπάνια για τους Πειρατές

Δελτίο Τύπου, διαδίκτυο 20.05.2014

Το Pirate Bay “τρέχει” καμπάνια για τους Πειρατές

Μια ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε χθες, το The Pirate Bay ξεκίνησε καμπάνια για τα Κόμματα Πειρατών στην Ευρώπη που κατεβαίνουν στις Ευρωεκλογές 2014.

Ανάλογα με την χώρα που προέρχονται οι κλήσεις προς αυτό, εμφανίζει στην γλώσσα της χώρας το παρακάτω logo αντικαθιστώντας το γνωστό καραβάκι (εδώ για την Ελλάδα):

the_pirate_bay_eu2014

Γιαυτό λοιπόν, netizens της Ευρώπης, στις ευρωεκλογές ψηφίστε τους Πειρατές της χώρας σας!

Ομάδα Επικοινωνίας / Κόμμα Πειρατών Ελλάδας

Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2014/05/pirate-bay-for-pirates/

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ TTIP;

stop_ttipΉμασταν όλοι τόσο χαρούμενοι όταν, δύο χρόνια πριν, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε την ACTA. Αλλά η μηχανή των ισχυρών συμφερόντων (λόμπι) ποτέ δεν ξεκουράζεται, οι μεγάλες εταιρίες θα χρησιμοποιήσουν κάθε ευκαιρία για να εισάγουν τους ίδιους όρους σε κάθε άλλη διεθνή εμπορική συμφωνία που θα υπογράφουν οι κυβερνήσεις μας. Θα προσθέσουν ακόμα και νέα πράγματα αν είναι δυνατόν, όπως το Investor State Dispute Settlement (ISDS). Υπάρχουν πολλά παραδείγματα για το πως λειτουργούν αυτές “οι ρήτρες προστασίας των εταιρικών συμφερόντων” -από την μήνυση της Philip Morris ενάντια στην Αυστραλιανή κυβέρνηση για την νομοθεσία που ψήφισε το Κοινοβούλιο της Αυστραλίας για την απλοποίηση της εμφάνισης των πακέτων στα τσιγάρα (βλ. Tobacco Plain Packaging Bill 2011), την μήνυση της φαρμακευτικής εταιρίας Eli Lilly ενάντια στον Καναδά για την άρνηση καταχώρησης πατέντας (βλ. “Eli Lilly vs. Canada: The Patent War Moves to Washington“), έως την δυνατότητα που δίνουν σε μεγάλες εταιρίες να μπορούν να σέρνουν ολόκληρα κράτη στα διεθνή δικαστήρια απαιτώντας υπέρογκες αποζημιώσεις για παραβάσεις των όρων στις διακρατικές εμπορικές συμφωνίες. Γιατί να δεχτούμε αυτό το ρίσκο όταν οι επενδύσεις και οι εμπορικές συναλλαγές ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ε.Ε. είναι οι υψηλότερες στον κόσμο (αθροιστικά τα ΑΕΠ των ΗΠΑ και των χωρών της ΕΕ αποτελούν σχεδόν το 40% του παγκόσμιου ακαθάριστου προϊόντος); Προφανώς οι επενδυτές δεν θεωρούν το Ευρωπαϊκό σύστημα δικαιοσύνης και τόσο αναξιόπιστο.

Είναι γενικώς γνωστό ότι οι διαπραγματεύσεις για τις διεθνείς συνθήκες στο παρελθόν ποτέ δεν έγιναν ανοιχτά. Ήταν τεχνικά αδύνατο. Αλλά τώρα έχουμε το διαδίκτυο. Κι όμως οι διαπραγματεύσεις παραμένουν και κλεισμένων των θυρών, όπως συμβαίνει και με την υπο διαπραγμάτευση συμφωνία TTP από την άλλη μεριά των ΗΠΑ με τις παράκτιες χώρες του Ειρηνικού. Οι τακτικές διαπραγμάτευσης απαιτούν να μην αποκαλύπτεις από την αρχή τα πάντα στον “αντίπαλο”, αλλά τα έγγραφα που έχουν ήδη ανταλλαγεί ανάμεσα στις δύο πλευρές δεν είναι μυστικά σε καμία από τις δύο πλευρές. Οπότε γιατί είναι μυστικά για όλους εμάς τους άλλους;

Οι διαρροές από τις διαπραγματεύσεις δεν μας καθησυχάζουν. Για παράδειγμα, η πιο πρόσφατη λέει πως οι “Ευρωπαϊκές εταιρίες θέλουν αυτό και εκείνο, και σε αντάλλαγμα οι Αμερικανικές εταιρίες θέλουν τούτο και το άλλο”, αλλά τι είδους ανταλλαγή είναι αυτή; Όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ δίνει επιπλέον δικαιώματα στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς, αφαιρεί τις ελευθερίες από κάθε άλλο πολίτη και επιχείρηση. Όταν η Ευρώπη συμφωνεί για την προστασία των δεδομένων των ιατρικών δοκιμών (τα αποτελέσματα της έρευνας), περιορίζει την ελευθερία των πολιτών της να χρησιμοποιούν αυτά τα δεδομένα. Στο τέλος, δεν θα είναι οι Ευρωπαϊκές εταιρίες που θα επωμιστούν το κόστος των προνομίων που παραχωρούνται στις Αμερικανικές εταιρίες και δεν θα είναι οι Αμερικανικές εταιρίες που θα επωμιστούν το κόστος των προνομίων που παραχωρούνται στις Ευρωπαϊκές. Θα είναι οι κοινωνίες μας στο σύνολο τους που θα πληρώσουν το κόστος, οι εταιρίες θα παίρνουν μόνο προνόμια.

Οι διαπραγματευτές είναι αντιπρόσωποι των κυβερνήσεων, αλλά η σύγκρουση συμφερόντων δεν είναι μεταξύ των κυβερνήσεων, αλλά μεταξύ εταιριών και πολιτών. Φοβόμαστε ότι οι κυβερνήσεις τείνουν να παρέχουν προνόμια σε εταιρίες του εξωτερικού με αντάλλαγμα προνόμια για τις εγχώριες εταιρίες τους, ξεχνώντας το κόστος που θα έχει αυτό στις κοινωνίες τους και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Συγκεκριμένα φοβόμαστε ότι:

  • η ελεύθερη διακίνηση πληροφοριών ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη θα σημάνει ακόμα έναν τρόπο παράκαμψης των ατομικών μας δικαιωμάτων. Αυτό ήδη συμβαίνει με την συμφωνία Safe Harbor και τις λίστες επιβατών, περιμένουμε όμως ότι θα χειροτερέψει,
  • η συνθήκη θα δώσει πρόσθετα προνόμια στα μονοπώλια της βιομηχανίας των πνευματικών δικαιωμάτων (όπως δικαιώματα για την αδειοδότηση ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών, προστασία στα αποτελέσματα των ιατρικών δοκιμών ή στα σχέδια της μόδας),
  • θα κάνει την μεταρρύθμιση στα σημερινά μονοπώλια των πνευματικών δικαιωμάτων ακόμα δυσκολότερη, καθώς κάθε αλλαγή θα απαιτεί και την αλλαγή των όρων σε μία διεθνή συνθήκη,
  • θα αναγκάσει τα κράτη να αποδυναμώσουν τους κανονισμούς προστασίας των καταναλωτών και του περιβάλλοντος και θα κάνει δυσκολότερη την εισαγωγή νέων νομοθετικών κανονισμών,
  • ο μηχανισμός του ISDS θα εισάγει και νέα σημεία πίεσης πάνω στα κράτη για να εφαρμόσουν αυστηρότερη προστασία των μονοπωλίων στα πνευματικά δικαιώματα,
  • το ISDS μπορεί να μπλοκάρει τις χώρες από το να ζητούν άδειες ελεύθερου λογισμικού στις δημόσιες συμβάσεις,
  • το ISDS θα χρησιμοποιηθεί από τις εταιρίες για να εκβιάζουν για χρηματικές αποζημιώσεις ή/και για πιο βολικές για αυτές νομοθεσίες από τις κυβερνήσεις.

Δεν θέλουμε να βρεθούμε κολλημένοι στον τοίχο. Η συνθήκη TTIP μπορεί να έχει και αρκετά ευεργετικά τμήματα και θέλουμε να γνωρίζουμε εκ των προτέρων και έγκαιρα, πριν την υπογραφή της, ώστε να προτείνουμε τροποποιήσεις για να μην μας αφήσουν απλά και μόνο δύο επιλογές, ή αποδοχή ή απόρριψη. Δεν θέλουμε να συμπεριληφθεί στην συνθήκη η ISDS. Δεν εμπιστευόμαστε ότι κάποιες τροποποιήσεις μόνο στην καταγραφή του κειμένου της συμφωνίας δεν θα περιορίσουν το δικαίωμα κυβερνήσεων να νομοθετούν και να ρυθμίζουν. Και δεν θέλουμε – και αυτό είναι το πιο σημαντικό – οι μεγάλες επιχειρήσεις να κυριαρχήσουν και να αποκτήσουν περισσότερη δύναμη πάνω στις κυβερνήσεις μας.

Η ACTA απέτυχε γιατί οι πολίτες πολέμησαν εναντίον της. Πρέπει να το κάνουμε ξανά, πρέπει να πολεμήσουμε και την TTΙP.

stop_ttip

(Αναδημοσίευση με μετάφραση/απόδοση στα ελληνικά από: Pirate Times, “WHY YOU SHOULD PROTEST THE TTIP?“, April 29, 2014 · by Zbigniew Łukasiak, Featured image: CC zero by Worker)

Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2014/05/stop_ttip/

ΑΕΠΙ, τα ζουμιά και η κουτάλα

Η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας, ΑΕΠΙ, ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων και όχι “προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας“, είναι ο από τον νόμο αρμόδιος οργανισμός για την συλλογή και το μοίρασμα των τελών που πληρώνουν όλοι όσοι χρησιμοποιούν καλλιτεχνικά έργα (κυρίως μουσική) για επαγγελματικούς σκοπούς (βλ. καφετέριες, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, ξενοδοχεία, κέντρα διασκέδασης κτλ.).

Ο τρόπος που συλλέγει και διανέμει τα χρήματα που συγκεντρώνει είναι αδιαφανής, μεροληπτικός και “αστυνομικός”. Εκβιάζει όποιον θέλει, βασιζόμενη στον απαράδεκτο νόμο για την λεγόμενη “Πνευματική Ιδιοκτησία” και εισπράττει τέλη (στην ουσία πρόστιμα) εν’ ονόματι των καλλιτεχνών και των κατόχων πνευματικών δικαιωμάτων και στην συνέχεια αφού αφαιρέσει τα “έξοδα λειτουργίας” της, μοιράζει τα εναπομείναντα χρήματα σε όποιους νομίζει αυτή ότι “πρέπει” να τα μοιράσει.

Το μόνο διαφανές στην λειτουργία της ΑΕΠΙ είναι οι μηνύσεις που κάθε τόσο και λιγάκι καταθέτει εναντίον επαγγελματιών και θυμάτων που θεωρεί ότι “προσέβαλαν τα πνευματικά δικαιώματα” των δημιουργών, που η ίδια διαχειρίζεται. Που και που δημοσιεύει έναν ισολογισμό για τα, όπως η ίδια τα ονομάζει, “Στατιστικά – οικονομικά στοιχεία”.

Όμως τελευταία, το “μαγαζάκι” της ΑΕΠΙ κινδυνεύει να μείνει χωρίς δουλειά. Ήδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε διαδικασία μεταρρύθμισης της νομοθεσίας περί πνευματικών δικαιωμάτων και από ότι φαίνεται τουλάχιστον, τα πνευματικά δικαιώματα θα έχουν μια ευκαιρία να επικαιροποιηθούν και ίσως να μπουν και σε μια πιο λογική και ορθή βάση. Μέχρι τις 5 Μαρτίου 2014, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τρέχει μια ανοιχτή διαβούλευση πάνω σε αυτό το θέμα.

Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, όπως και όλοι οι Πειρατές στην Ευρώπη, κινητοποιήθηκαν για να συμμετέχουν σε αυτήν την διαβούλευση. Είναι μια σημαντική ευκαιρία να διορθώσουμε την απαρχαιωμένη, άδικη και παράλογη νομοθεσία για τα πνευματικά δικαιώματα και να προσπαθήσουμε να μπει στις σωστές σύγχρονες βάσεις την ψηφιακής εποχής και του διαδικτύου.

Αυτό που δεν έχει καταλάβει η ΑΕΠΙ είναι ότι δεν είναι ούτε νομοθέτης, ούτε και αντιπρόσωπος των πολιτών και των δημιουργών. Είναι απλά ένας συλλογικός διαχειριστής, ένα εκτελεστικό όργανο και ως τέτοιο εκτελεί και δεν αποφασίζει. Το παρόν και το μέλλον των πνευματικών δικαιωμάτων ανήκει να το περιγράψουν και να το καθορίσουν οι δημιουργοί και οι πολίτες-καταναλωτές και να το νομοθετήσουν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι. Η ΑΕΠΙ θα πρέπει να σταματήσει να είναι ο “αστυνόμος”, ο “δικαστής” και “εκτελεστής” και να διώκει τους πολίτες που μοιράζουν τον κοινό μας πολιτισμό και κουλτούρα.

Αντί λοιπόν να φωνάζει και να διαμαρτύρεται για το ότι θα χάσει “τα ζουμιά και την κουτάλα”, ας κάνει αυτό που οφείλει να κάνει. Η δουλειά της περιορίζεται στο να εκτελεί το γράμμα του νόμου, μέσα από διαφάνεια και χρηστή διαχείριση του δημόσιου χρήματος που τόσο εκβιαστικά συλλέγει, τόσο αδιάφανα ξοδεύει και τόσο μεροληπτικά διανέμει το υπόλοιπο που μένει.

Πειρατές, ακτιβιστές και ενεργοί πολίτες κάνουμε μια κοινή προσπάθεια για να πείσουμε τους νομοθέτες στην ΕΕ, να νομοθετήσουν το αυτονόητο και το λογικό για τα πνευματικά δικαιώματα. Η μεταρρύθμισή τους είναι απαραίτητη και πρέπει να μπει σε σωστές βάσεις. Πρώτα, πρώτα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι δεν είναι “πνευματική ιδιοκτησία” αλλά μόνο πνευματικά δικαιώματα. Πρέπει να εξορθολογιστεί η διάρκεια τους, να απελευθερωθεί η μη-εμπορική χρήση των έργων και η ελεύθερη χρήση τους για ερευνητικούς/διδακτικούς σκοπούς και για ψηφιακή ή άλλη αρχειοθέτηση (πχ. βιβλιοθήκες), να μπει όλη η εφαρμογή τους κάτω από τις πολιτικές ελευθερίες και τα δικαιώματα μας και να μην καταργούν “άμεσα ή έμμεσα” αυτά μας τα δικαιώματα, τα πνευματικά δικαιώματα πρέπει να εκσυγχρονιστούν για να έχουν εφαρμογή και στην νέα ψηφιακή εποχή.

Ο διάλογος είναι ανοιχτός, οι προτάσεις πολλές, τώρα είναι η στιγμή για μια πραγματική μεταρρύθμιση στα πνευματικά δικαιώματα που να έχουν όφελος για τους δημιουργούς, τους πολίτες, την κοινωνία και τον παγκόσμιο πολιτισμό μας. Οι εταιρίες και η βιομηχανία εκμετάλλευσης τους πρέπει να μπουν κάτω από αυτό το πρίσμα και όχι να εγκαθιδρύεται με την νομοθεσία το απαράδεκτο μονοπώλιο τους μέσα σε μια κατά τα άλλα ελεύθερη αγορά.

Προσπάθειες όπως με την ACTA (Anti-Counterfeiting Trade Agreement), SOPA (Stop Online Piracy Act), PIPA (PROTECT IP Act)και άλλες εμπορικές συμφωνίες και νομοσχέδια θα πρέπει να καταργούνται εν τη γέννεση τους. Μέχρι στιγμής, οι πειρατές και οι ακτιβιστές το έχουμε καταφέρει, μένει να δούμε αν θα καταφέρουμε να διορθώσουμε όλοι μαζί τα στραβά και τα κακώς κείμενα στα πνευματικά δικαιώματα, στο άμεσο μέλλον.

Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2014/02/%ce%b1%ce%b5%cf%80%ce%b9-%ce%b6%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b9%ce%ac-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ba%ce%bf%cf%85%cf%84%ce%ac%ce%bb%ce%b1/

Οι υπερσύνδεσμοι ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛOYN ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, αποφάνθηκε το Δικαστήριο της ΕΕ

Καθίσταται παράνομη παρουσίαση στο κοινό η δημοσίευση μιας υπερ-σύνδεσης σε ελεύθερα διαθέσιμο όγκο περιεχομένου και ως εκ τούτου αποτελεί προσβολή των πνευματικών δικαιωμάτων του δημιουργού, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο;

Μετά την εξέταση μιας σχετικής υπόθεσης που υποβλήθηκε σε Εφετείο της Σουηδίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάνθηκε σήμερα ότι: Όχι, δεν καθιστά.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επεκταθεί από τη δημιουργία της το 1950 και σήμερα αποτελείται από 28 κράτη μέλη και κάθε ένα από αυτά υπόκειται στο κοινοτικό δίκαιο.
Ένας από τους βασικούς ρόλους του Δικαστηρίου της ΕΕ (Court of Justice of the European Union, CJEU) είναι να εξετάζει και να ερμηνεύει τη νομοθεσία της ΕΕ, για να εξασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή της, σε όλα αυτά τα κράτη μέλη. Το Δικαστήριο καλείται επίσης από τα εθνικά δικαστήρια για να διευκρινίζει λεπτομερώς τα σημεία της νομοθεσίας της ΕΕ, για την διεκπεραίωση των τοπικών υποθέσεων που έχουν ευρύτερες επιπτώσεις και σε όλη την Ευρώπη.

Μια τέτοια περίπτωση/υπόθεση, που αναφέρθηκε στο CJEU από Εφετείο της Σουηδίας, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους χρήστες του διαδικτύου, δεδομένου ότι αφορά τον ίδιο το μηχανισμό που κρατά όλο το web μαζί.

Στο επίκεντρο της διαφωνίας ήταν μια εταιρεία που ονομάζεται Retriever Sverige AB, μια συνδρομητική υπηρεσία που παρέχει ευρετήρια με συνδέσμους (links) προς άρθρα που μπορούν να βρεθούν ελεύθερα αλλού (σε άλλα sites) στο διαδίκτυο.

Το πρόβλημα ήρθε όταν το Retriever δημοσίευσε συνδέσμους προς τα άρθρα που δημοσιεύονται στον δικτυακό τόπο μιας εφημερίδας που τα εκεί άρθρα γράφτηκαν από Σουηδούς δημοσιογράφους. Η εταιρεία θεώρησε ότι δεν έπρεπε να αποζημιώσει τους δημοσιογράφους για την απλή σύνδεση με τα άρθρα τους, ούτε και πίστευε πως η ενσωμάτωση τους στο site της υπηρεσίας της καθιστούσε προσβολή των πνευματικών τους δικαιωμάτων.

Οι δημοσιογράφοι, από την άλλη πλευρά, θεώρησαν ότι οι συνδέσεις με τα άρθρα τους, στο Retriever, “επικοινωνούσαν” τα έργα τους στο κοινό, χωρίς άδεια. Με την πεποίθηση ότι θα πρέπει να τους αποδοθούν αποζημιώσεις, οι δημοσιογράφοι πήγαν την υπόθεσή τους στο Περιφερειακό Δικαστήριο της Στοκχόλμης. Έχασαν στην πρώτη εκδίκαση της υπόθεσης τους το 2010 και αποφάσισαν να παραπέμψουν την υπόθεση σε ανώτερο επίπεδο και να ασκήσουν έφεση. Εκεί, το Εφετείο ζήτησε την συνδρομή (τις συμβουλές) από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σήμερα το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δημοσίευσε την μακροσκελή του απόφαση και η απόφαση αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό καλά νέα για το διαδίκτυο.

Υπό τις περιστάσεις της υπό κρίσης υποθέσεως, πρέπει να παρατηρηθεί ότι η διάθεση των ενδιαφερομένων έργων μέσω επιλέξιμης (clickable) σύνδεσης, όπως αυτών της κύριας δίκης, δεν θα οδηγήσει τα εν λόγω έργα να μεταδοθούν σε ένα νέο κοινό“, γράφει το Δικαστήριο.

“Το κοινό στο οποίο απευθύνονται από την αρχική ανακοίνωση αποτελείται από όλους τους δυνητικούς επισκέπτες στην εν λόγω περιοχή, δεδομένου ότι η πρόσβαση στα σχετικά έργα με αυτό το site δεν υπόκειται σε περιοριστικά μέτρα, όλοι οι χρήστες του διαδικτύου θα μπορούσε, επομένως, να έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε αυτά“, προσθέτει.

Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι δεν υπάρχει νέο κοινό, η άδεια των κατόχων των πνευματικών δικαιωμάτων δεν απαιτείται για την επικοινωνία με το κοινό, όπως αυτή της κύριας δίκης“.

Ωστόσο, η απόφαση καθιστά επίσης σαφές ότι, ενώ δημοσιεύοντας μια σύνδεση που σχετίζεται με ελεύθερα διαθέσιμο περιεχόμενο δεν συνιστά προσβολή, υπάρχουν περιπτώσεις όπου αυτό θα συνιστούσε.

Όταν μια επιλέξιμη (clickable) σύνδεση καθιστά δυνατό για τους χρήστες του site στο οποίο εμφανίζεται η σύνδεση, να παρακάμψουν τους περιορισμούς που εφαρμόζονται από την τοποθεσία στην οποία το προστατευόμενο έργο εμφανίζεται, προκειμένου να περιορίσουν την πρόσβαση του κοινού σε αυτό το έργο μόνο σε συνδρομητές του τελευταίου τόπου και η σύνδεση συνιστά συνεπώς μια παρέμβαση χωρίς την οποία οι χρήστες δεν θα ήταν σε θέση να έχουν πρόσβαση στα έργα που μεταδίδονται, όλοι αυτοί οι χρήστες θα πρέπει να θεωρούνται ένα νέο κοινό“, γράφει το Δικαστήριο.

Έτσι, όσον αφορά τους βασικούς όρους, αν το περιεχόμενο είναι ήδη ελεύθερα διαθέσιμο, αφού δημοσιεύθηκε νόμιμα και δεν υπόκειται ήδη σε περιορισμούς όπως είναι η συνδρομή ή η επί πληρωμή πρόσβαση, η σύνδεση με αυτό ή η ενσωμάτωση με αυτό το περιεχόμενο δεν ανακοινώνει σε ένα νέο κοινό και ως εκ τούτου δεν συνιστά παράβαση του δικαίου της Ένωσης.

Η απόφαση, η οποία συνοδεύεται με τις απόψεις μιας ομάδας μελετητών, φαίνεται να είναι μια καλή είδηση για όποιον θέλει να ενσωματώσει ένα βίντεο από το YouTube στο blog του ή στην σελίδα του στο Facebook, αλλά είναι και κακά νέα για ορισμένες εταιρείες συλλογικής διαχείρισης που αισθάνονται ότι η οποιαδήποτε ένταξη θα πρέπει να οδηγεί και σε καταβολή του τέλους αδειοδότησης.

———-
μετάφραση από το torrentfreak, “HYPERLINKING IS NOT COPYRIGHT INFRINGEMENT, EU COURT RULES“, ANDY, 13 Φλεβάρη, 2014

Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2014/02/hyperlinks_its_free_to_use/