Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την αντιπαράθεση των δύο υποψηφίων αρχηγών του ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος που είχε την εξουσία και κυβέρνησε τη χώρα και προσπαθεί να βρει το πάτημά του ως αντιπολίτευση εδώ και 4 χρόνια. Δεν θα  εμπλακούμε με τα κουτσομπολιά, αλλά θα διατυπώσουμε ορισμένες παρατηρήσεις μας για τις προτάσεις τους.

Τα κόμματα, ειδικά τα μεγάλα που διεκδικούν την εξουσία, δεν έχουν πρόγραμμα 10 γραμμών και ούτε περιμένουν από έναν άνθρωπο να έχει πρόγραμμα για όλα. Αυτό ισχύει και για τους δύο υποψηφίους, την κα Αχτσιόγλου και τον κο Κασσελάκη. 

Τα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία έχουν πρόγραμμα με εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες σημεία. Όμως ο ρόλος του αρχηγού ενός κόμματος, είτε αυτός λέγεται πρόεδρος, είτε γενικός γραμματέας, είτε πρόεδρος διοικούσας επιτροπής, δεν είναι να συντάξει προσωπικά ολόκληρο το πρόγραμμα. Φυσικά και συνεισφέρει αν έχει κάποια ειδικότητα ή γνωρίζει κάποιο θέμα καλά.  Η κύρια αρμοδιότητα του είναι να φροντίζει ώστε το κόμμα να λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές του και να εξασφαλίζει ότι το πρόγραμμα ακολουθεί αυτές τις αρχές. Αυτός επικοινωνεί το πρόγραμμα και τις αρχές στον κόσμο. Ο αρχηγός ενός κόμματος είναι Manager στην ουσία. 

Σε ένα αριστερό, όπως θέλει να λέγεται, κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, το πρόγραμμα διαμορφώνεται από τα ενεργά μέλη του, μέσα από διάφορες διαδικασίες. Υπάρχουν ομάδες εργασίας και επιτροπές που μελετούν κάποιο θέμα το οποίο θα προταθεί, μελετάται το κόστος, αν υπάρχει εφικτότητα, η συμβατότητα με άλλα σημεία του προγράμματος και ψηφίζεται από τα μέλη των επιτροπών ή του κόμματος προκειμένου να ενσωματωθεί στο πρόγραμμα. Σε κάποιες περιπτώσεις, υιοθετούνται σημεία του προγράμματος από τρίτους, εφόσον είναι συμβατά με τις αρχές. 

Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι ο αρχηγός ενός κόμματος δεν πρέπει να έχει βαθιά γνώση του προγράμματος ή προσωπική άποψη. Αντίθετα επιβάλλεται.  

Αν θέλει κάποιος αρχηγός να διεκδικεί την εξουσία για το κόμμα του, τότε πρέπει να κάνει σοβαρή δουλειά. Ή να κληρονομήσει ένα κόμμα εξουσίας από συγγενή.

Στο Κόμμα Πειρατών Ελλάδας παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις διαδικασίες στο ΣΥΡΙΖΑ. Γνωρίζουμε ότι οι ψηφοφόροι του ελπίζουν σύντομα να μπορεί να σταθεί ως αξιωματική αντιπολίτευση απέναντι στην λαίλαπα της Νέας Δημοκρατίας.  Αν όχι, τότε θα πρέπει κάποιο άλλο κόμμα να καλύψει αυτό το κενό. 

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την διαδικασία ανάπτυξης του προγράμματος του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας, ενόψει του 11ου συνεδρίου του, στo forum.pirateparty.gr.

Έγραψαν κάποιοι με μπογιές στην είσοδο του γραφείου του υπουργού Εργασίας Αδωνι Γεωργιάδη, “Άδωνι, κάθαρμα! 13 να είναι οι ώρες σου”. Εκτός του ότι κάποιος φτωχός άνθρωπος θα καθίσει να τα καθαρίσει, που σημαίνει ότι δεν έκαναν και κάτι οι διαμαρτυρόμενοι, ο ίδιος ο Γεωργιάδης που κατέθεσε και τροπολογία (ντροπή) για τις τριετίες πάνω στο δικό του “φιλεργατικό” νομοσχέδιο είπε ότι δεν γίνεται έτσι ο δημοκρατικός διάλογος προσπαθώντας να βγει και από πάνω!!!

Είδατε εσείς κάποιο δημοκρατικό διάλογο; Υπήρχε περίπτωση τα συνδικάτα να δεχτούν αυτό το έκτρωμα; Μη γελιόμαστε. Η κυβέρνηση και ο υπουργός, απλά ενημέρωσαν για τις προθέσεις τους τα συνδικάτα. Δεν υπήρξε, ούτε ήταν στο πρόγραμμα κάποιος διάλογος και μάλιστα δημοκρατικός. Η αλαζονεία του 41% δεν το επιτρέπει.

Τώρα, το πόσο υπέρ των εργαζομένων είναι αυτός ο νόμος φαίνεται από το πως τρίβουν τα χέρια τους οι βιομήχανοι. 

Κάτω από το τιτίβισμα του υπουργού, διαβάζουμε την απάντηση ενός απλού εργαζόμενου… μεγαλοστελέχους ναυτιλιακής που λέει “Πάμε ακόμα πιο σταθερά τολμηρά μπροστά υπουργέ. Ούτε βήμα πίσω.” γιατί προφανώς το νομοσχέδιο είναι τόσο φιλεργατικό που ενισχύει την θέση του απέναντι στα αφεντικά του. 

Πραγματικά δεν μπορούμε να δούμε τον λόγο που διαμαρτύρονται οι άλλοι, οι φτωχοί, οι απλοί εργαζόμενοι. Ίσως να μην έχουν καταλάβει τις προθέσεις του υπουργού. Εξάλλου το είπε και ο ίδιος: “Το νομοσχέδιο είναι καλό και θα κριθεί θετικά αφού αφήνει τους εργαζόμενους να κάνουν νόμιμα πράγματα” που πριν απαγόρευε στους εργοδότες να τους κάνουν, όπως να τους έχουν με συμβάσεις μηδενικών ωρών, να τους βάζουν να δουλεύουν Κυριακές με μικρότερη αποζημίωση… να εργάζονται 13 ώρες κάθε μέρα για 6 μέρες και άλλα μεσαιωνικά. 

Μάλλον σωστά έχουν καταλάβει οι εργαζόμενοι τις προθέσεις του υπουργού και της κυβέρνησης. Όσο για το ότι δεν βλέπει “να γίνεται καμιά συγκλονιστική διαδήλωση”, ίσως συμβαίνει γιατί οι απεργίες όπως του Μετρό κρίνονται ως καταχρηστικές και οι υπόλοιποι ιδιωτικοί υπάλληλοι έχουν μουδιάσει από την ακρίβεια και τον αγώνα για την καθημερινή επιβίωση που δεν μπορούν να αντιδράσουν ούτε καν σε αυτά τα αίσχη. 

Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας καλεί όλους τους δημοκρατικούς πολίτες από όλα τα κόμματα να κατέβουν αύριο, 21 Σεπτεμβρίου, στους δρόμους και να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά για το αντεργατικό έκτρωμα που ονομάζουν νομοσχέδιο. Καλούμε ειδικά την αξιωματική αντιπολίτευση να βάλει στην άκρη τα εσωκομματικά της και να βγει ενωμένη μαζί με τους πολίτες στο δρόμο. Να μην αφήσουμε το αφήγημα της κυβέρνησης να υπερισχύσει. 

Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας απαιτεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να αποσύρει όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις και αφού νοιάζεται για τις οδηγίες της Ε.Ε. να εφαρμόσει μόνο αυτές και όχι ότι άλλο της ζήτησαν οι χρηματοδότες της να προσθέσει. 

Θα θέλαμε να ρωτήσουμε τον κ.Μητσοτάκη αν γνωρίζει ποιος είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας!

Και αυτό γιατί εμφανίστηκε στη συνέντευξη του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ως ένα τρίτο πρόσωπο εξαιρώντας τον εαυτό του από την κριτική και προσπαθώντας να βγει εκτός του πλάνου των ευθυνών για όλα τα δεινά που έχουν βρει τη χώρα μας. 

Και τα οποία δυστυχώς μεγεθύνονται από την αδράνεια ενός ελλιπούς ως ανύπαρκτου κρατικού μηχανισμού! 

Ο κ.Μητσοτάκης καταφεύγει σε αυτή την τακτική προκειμένου να αποφύγει το στρίμωγμα στη γωνία και από την περίπτωση να εξαναγκαστεί να παραιτηθεί. 

Έχει αποτύχει παταγωδώς και πολλαπλώς και αν δεν το γνωρίζει ο ίδιος ή του το κρύβουν οι φοβισμένοι συνεργάτες του, του το λέμε εμείς μήπως με κάποιο τρόπο φτάσει στα αυτιά του.

Δεν είπε τίποτα για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, δεν είπε τίποτα για τους δανειολήπτες που βρίσκονται στα κάγκελα με τον εφιάλτη των πλειστηριασμών πάνω από το κεφάλι τους. 

Γενικά, κατά τον κ.Μητσοτάκη δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα άξιο λόγου στη χώρα μας, και έτσι δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία και στην κυβέρνηση. Όλα πάνε καλά.

Εμφανίστηκε ως ο ιδιοκτήτης κάποιας επιχείρησης, ή ως κάποιος CEO διοικητικού συμβουλίου, παρά ως πρωθυπουργός. Αναρωτιόμαστε αν είναι σε θέση να αντιληφθεί αυτή τη διαφορά. 

Επίσης, ο πρωθυπουργός της χώρας δεν μπορεί να δρα ως πλασιέ ασφαλιστικών εταιριών.

Σχετικά με την επιβολή των POS παντού, χωρίς να έχει προβλεφθεί το κόστος για τους μικρότερους, στρώνει το χαλί για τις τράπεζες και άλλους παρασιτικούς οργανισμούς που κερδίζουν μεγάλα ποσά από τις καθημερινές συναλλαγές μας. 

Επίσης, καλούμε τους πολίτες να αποφεύγουν τις πληρωμές μέσω πιστωτικών καρτών. 

Είναι ασύμφορες πληρωμές και αγορές και για τους ίδιους τους καταναλωτές και τους εμπόρους και τις επιχειρήσεις. Οι χρεώσεις είναι υπερβολικές. Τους παροτρύνουμε να χρησιμοποιούν χρεωστικές κάρτες ή μετρητά, όπου είναι δυνατόν.

Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας λαμβάνει την δήλωση του πρωθυπουργού «Ποτέ δεν είπα ότι δεν έγιναν λάθη στη διάρκεια αυτού του καλοκαιριού» ως απόδειξη ότι ακόμα δεν έχει καταλάβει ή δεν θέλει να παραδεχτεί ότι και η καταστροφή από τις φωτιές και από τις πλημμύρες είναι αποτέλεσμα των λαθών και των παραλείψεων του “επιτελικού κράτους” τα τελευταία 4 χρόνια, όχι μόνο τους μήνες του καλοκαιριού αυτού. 

Να υπενθυμίσουμε στον πρωθυπουργό το πόρισμα Goldammer για τις δασικές πυρκαγιές που παραμένει αναξιοποίητο καθώς και το γεγονός ότι ούτε έχουν δοθεί επικαιροποιημένοι χάρτες για τον κίνδυνο πλημμυρών στην Ε.Ε. ούτε ποτέ αξιοποιήθηκαν τα χρήματα του ταμείου συνοχής για αντιπλημμυρικά έργα, ενώ ήταν διαθέσιμα. Αντίθετα το μόνο που έγινε είναι να διατεθούν 150εκ ευρώ στην ΓΕΚ Τέρνα για έργα που δεν φαίνεται να έγιναν ποτέ, ενώ εκατομμύρια ευρώ από αυτά χρησιμοποιήθηκαν για την προβολή του εκλεκτού της Νέας Δημοκρατίας στην Θεσσαλία, κυρίου Αγοραστού!

Όλα αυτά, συνδυαζόμενα με το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός φέρθηκε σαν δικτάτορας τριτοκοσμικής χώρας, αφαιρώντας τον λόγο από την αντιπολίτευση που παραδοσιακά τον έχει το δεύτερο Σαββατοκύριακο της ΔΕΘ, μας κάνουν να αναρωτιόμαστε για το μέλλον της ίδιας της δημοκρατίας στην χώρα που την γέννησε.