Η Homo Digitalis κατέθεσε στις 14 Απριλίου, με αφορμή το σχετικό ρεπορτάζ των Reporters United[1], αίτημα[2] ενώπιον της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, για να ερευνήσει την υπόθεση της αδιαφανούς σύμβασης[3] του Υπουργείου Υγείας με δυο ιδιωτικές εταιρίες για την επεξεργασία γενετικών δεδομένων των νεογνών, παρακάμπτοντας το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού.
Στο αίτημά της, η Homo Digitalis θέτει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την προχειρότητα που αντιμετωπίζεται το θέμα επεξεργασίας τόσο ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων από ιδιωτικές εταιρίες. Θυμίζουμε την έκθεση σε άνευ εγγυήσεων πώληση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων μετά τη χρεοκοπία της 23andMe,[4] η οποία είχε υποστεί στο παρελθόν διαρροή γενετικών δεδομένων εκατομμυρίων πελατών της, τα οποία έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης από εγκληματικές ομάδες.[5] Τέτοια περιστατικά καταδεικνύουν την ακαταλληλότητα της φετιχοποιημένης ιδιωτικής πρωτοβουλίας για τόσο σοβαρές υποθέσεις.
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας εκφράζει τις σοβαρές του ανησυχίες για τη σπουδή και την αδιαφάνεια με την οποία ο Υπουργός Υγείας αναλαμβάνει τέτοιες πρωτοβουλίες, που μπορούν να εκθέσουν τα γενετικά δεδομένα των παιδιών μας με τον τρόπο που εξετέθησαν τα δεδομένα των πελατών της 23andMe. Αναμένουμε από το Υπουργείο Υγείας άμεσα τις απαραίτητες απαντήσεις για τα καίρια και εύλογα ερωτήματα που έθεσε η Homo Digitalis, κατόπιν των αποκαλύψεων του ρεπορτάζ. Επίσης, θέλουμε να μάθουμε τι εγγυήσεις παρέχουν για τη βιωσιμότητά τους και για την προστασία των εξαιρετικά ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων αυτές οι δυο εταιρείες – αν, δηλαδή, είναι σε θέση να παρέχουν τέτοιες εγγυήσεις.
Τέλος, επισημαίνουμε για πολλοστή φορά, με θλίψη και αγανάκτηση, ότι μια κυβέρνηση που λειτουργεί τόσο αδιαφανώς και τόσο αλαζονικά απέναντι στους πολίτες, τον Τύπο και τους φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών δε μπορεί να εμπνεύσει την παραμικρή εμπιστοσύνη και πρέπει να απομακρυνθεί τάχιστα.
Η κυβέρνηση, στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησης της υγείας, βρήκε αφορμή στην πρόσφατη επικαιροποίηση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για τις ουσίες ανθρώπινης προέλευσης (αίμα, πλάσμα, κύτταρα, ιστούς, όργανα, ωάρια) να προσκαλέσει «επενδυτές», σχεδιάζοντας αλλαγή στην σχετική νομοθεσία.
Η Ευρωπαϊκή οδηγία, ορθώς, προβλέπει ενιαία ανεξάρτητη αρχή διαχείρισης με ένα σύνολο κανόνων που ισχύουν για όλους, ενοποιώντας οργανισμούς όπως ο ΕΚΕΑ (αίμα και παράγωγα), ο ΕΟΜ (όργανα) και η ΕΑΥΕΑ (υποβοηθούμενη αναπαραγωγή). Πουθενά όμως στην οδηγία δεν υπάρχει αναφορά σε αγοραπωλησία τους.
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας είναι αντίθετο με οποιαδήποτε πρακτική ιδιωτικοποιήσης και εμπορευματοποίησης των ουσιών ανθρώπινης προέλευσης. Το αίμα και οι λοιποί ανθρώπινοι ιστοί (όργανα, βλαστοκύτταρα, βλαστοκύστες, έμβρυα, ωάρια, σπερματοζωάρια κ.ο.κ.) δεν είναι προϊόντα προς αγοραπωλησία. Η χρήση τους πρέπει να διέπεται αποκλειστικά και μόνο από ιατρικά/επιστημονικά κριτήρια κι όχι εμπορικά.
Επισημαίνουμε επίσης ότι η μη εθελοντική συλλογή, με οικονομικά κίνητρα, συνιστά μεγάλο κίνδυνο ασφαλείας καθώς το κίνητρο της αποζημίωσης υπονομεύει την ειλικρινή δήλωση του ιστορικού του δότη.
Ο Ν.3481/2005 «Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας»[1] εμπεριέχει ορισμένες βαθύτατα προβληματικές διατάξεις που προτάσσουν τη «συνείδηση» (με ή χωρίς τον προσδιορισμό «ηθική») του ιατρού ως πρόσχημα για να πλήξουν τα δικαιώματα των ασθενών και κυρίως των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Τις διατάξεις αυτές παραθέτουμε και εξηγούμε παρακάτω:
Άρθρο 2 «Η άσκηση της ιατρικής ως λειτούργημα», παρ. 5:
«Ο ιατρός, επικαλούμενος λόγους συνείδησης, έχει δικαίωμα να μη μετέχει σε νόμιμες ιατρικές επεμβάσεις στις οποίες αντιτίθεται συνειδησιακά, εκτός από επείγουσες περιπτώσεις.»
Είναι σαφές ότι κανένας γιατρός δε θα αντιταχθεί «συνειδησιακά» σε επέμβαση αφαίρεσης σκωληκοειδούς απόφυσης ή σε επέμβαση ανοιχτής καρδιάς. Οι μοναδικές νόμιμες ιατρικές επεμβάσεις στις οποίες ένας ιατρός ενδέχεται να αντιτίθεται «συνειδησιακά» είναι αυτές στις οποίες αντιτίθενται οι δυνάμεις του σκοταδισμού, δηλαδή το ιερατείο και η αδρότατα και σκοτεινά χρηματοδοτούμενη alt-right: δηλαδή η τεχνητή διακοπή της κύησης (άμβλωση) και οι επεμβάσεις και θεραπείες για τον επαναπροσδιορισμό φύλου. Όπως ανακαλύψαμε όμως με μεγάλη μας έκπληξη, εδώ συμπεριλαμβάνεται και η ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, ενώ στην πανδημία Covid-19 είδαμε και διάφορους αντιεμβολιαστές «γιατρούς».
Άρθρο 30 «Ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή» παρ. 5:
«Ο ιατρός μπορεί να επικαλεσθεί τους κανόνες και τις αρχές της ηθικής συνείδησής του και να αρνηθεί να εφαρμόσει ή να συμπράξει στη διαδικασία της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.»
Δηλαδή, με απλά λόγια: οι κυβερνήσεις που κόπτονται για το δημογραφικό, την υπογονιμότητα και την υπογεννητικότητα δίνουν στους γιατρούς τη δυνατότητα να πουν «όχι», επικαλούμενοι λόγους «συνειδήσεως» και μάλιστα «ηθικής», τη στιγμή μάλιστα που με το αντικείμενο αυτό ασχολούνται αποκλειστικά εξειδικευμένοι γιατροί, οι οποίοι αποκτούν τη σχετική κατάρτιση και εξειδίκευση οικεία βουλήσει!
Στο φλέγον θέμα του δικαιώματος μιας γυναίκας (ή ενός τρανς άνδρα) να μην επιβαρυνθεί με μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και την ανατροφή ενός παιδιού που δεν είναι έτοιμη ή διατεθειμένη να φέρει στον κόσμο, ο Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας προτάσσει για μια ακόμα φορά την «ηθική συνείδηση» του γιατρού κι όχι το καλό της ασθενούς. Πιο συγκεκριμένα:
Άρθρο 31 «Τεχνητή διακοπή κύησης»:
Ο ιατρός μπορεί να επικαλεσθεί τους κανόνες και τις αρχές της ηθικής συνείδησής του και να αρνηθεί να εφαρμόσει ή να συμπράξει στη διαδικασία τεχνητής διακοπής της κύησης, εκτός εάν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της υγείας της. Στην περίπτωση αυτή, απαιτείται σύμφωνη και αιτιολογημένη γνώμη του κατά περίπτωση αρμόδιου ιατρού.
Ο ιατρός οφείλει να παρέχει συμβουλευτική υποστήριξη στη γυναίκα που ζητεί την παροχή των υπηρεσιών του, πριν προχωρήσει στη διακοπή της κύησης.
Είναι προφανές ότι η «ηθική συνείδηση» που επικαλείται ο συντάκτης του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας είναι η θρησκευτική πεποίθηση του γιατρού. Μόνο που ο συντάκτης του Κώδικα επιτρέπει στο γιατρό να επιβάλει στην ασθενή τις δικές του θρησκευτικές εμμονές. Η δεύτερη μάλιστα παράγραφος αυτού του άρθρου είναι τόσο υπέροχα ασαφής και γενικόλογη, που δίνει στο γιατρό νομιμοποίηση για να ασκήσει ψυχολογική πίεση κι εκφοβισμό στη γυναίκα ή να της κάνει θρησκευτικό κήρυγμα, ακόμα και με επιστράτευση παραθρησκευτικών οργανώσεων! Νομίζετε ότι υπερβάλλουμε; Το 2020 έγινε στο Κέντρο Υγείας Πατησίων αυτό ακριβώς που περιγράφουμε[2], ενώ υπάρχουν και πλείστες άλλες καταγγελίες για τέτοιες ανήθικες, μη συνάδουσες με τη δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα των ιατρών του ΕΣΥ, πρακτικές που καταπατούν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα – αλλά απόλυτα προστατευμένες από τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας που βάζει τις ιδεολογικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις του γιατρού πάνω απ’τις ανάγκες της γυναίκας! Τονίζουμε εκ νέου ότι είναι απολύτως ανεπίτρεπτο να επιτρέπεται σε γιατρούς να επιβάλλουν σε ασθενείς τις δικές τους πεποιθήσεις.
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας απαιτεί την άμεση τροποποίηση των σχετικών διατάξεων του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας. Δε νοείται κράτος που θέλει να λέγεται ευρωπαϊκό, φιλελεύθερο, δημοκρατικό, δυτικό κ.ο.κ. να δίνει τέτοια απαράδεκτη εξουσία σε θρησκόληπτους γιατρούς να τσαλαπατούν την αξιοπρέπεια και τη ζωή των γυναικών και των ζευγαριών, ειδικά όταν βλέπουμε αποθρασυμένες ακροδεξιές κυβερνήσεις σαν της Μελόνι στην Ιταλία όχι μόνο να επιτρέπουν σε θρησκόληπτους ιατρούς να ασκούν εξουσία πάνω σε γυναίκες και ζευγάρια, αλλά και, με το πρόσχημα της «συμβουλευτικής», να διευκολύνουν την παρενόχληση γυναικών από πολέμιους των αναπαραγωγικών τους δικαιωμάτων[3]. Επισημαίνουμε δε την ανάγκη συμπεριληπτικότερης γλώσσας στο λεκτικό. Προτείνουμε λοιπόν τις εξής τροποποιήσεις και προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μη διανοηθεί ν’ ακολουθήσει στα ίχνη της Μελόνι:
Άρθρο 2 «Η άσκηση της ιατρικής ως λειτούργημα», παρ. 5: «Ο ιατρός έχει υποχρέωση να βάζει την υγεία και την ευζωΐα του ασθενούς πάνω από τις προσωπικές του πεποιθήσεις και να φέρνει σε πέρας όλες τις νόμιμες ιατρικές πράξεις με ευσυνειδησία, ευαισθησία, ανθρωπιά, ενσυναίσθηση και υπευθυνότητα, λαμβάνοντας υπόψη τα επιστημονικά δεδομένα και τις ανάγκες του ασθενούς.»
Άρθρο 30 «Ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή» παρ. 5: Καταργείται. Δεν έχει λόγο ύπαρξης, επειδή υπηρεσίες ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής παρέχονται αποκλειστικά από εξειδικευμένους ιατρούς, οι οποίοι αποκτούν την απαιτούμενη εξειδίκευση οικεία βουλήσει.
Άρθρο 31 «Τεχνητή διακοπή κύησης»: Παρ. 1: Καταργείται. Παρ. 2 τροποποιείται ως ακολούθως: «Ο ιατρός οφείλει να παρέχει, βάζοντας τις ανάγκες του κυοφορούντος ατόμου που ζητεί την παροχή των υπηρεσιών του πάνω από τις δικές του πεποιθήσεις, συμβουλευτική υποστήριξη, με αποκλειστικό σκοπό την προστασία της υγείας και της ευζωΐας του κυοφορούντος ατόμου. Απαγορεύεται αυστηρά η άσκηση οποιασδήποτε ψυχολογικής ή συναισθηματικής πίεσης προς το κυοφορούν άτομο.»
Άρθρο 36 (πρώην 38) «Κυρώσεις»:
Παρ.2 τροποποιείται ως ακολούθως: «Επιπλέον, ο ιατρός που παραβιάζει τις διατάξεις των άρθρων 2 παράγραφος 5, 6 παράγραφοι 4 και 5, 19 παράγραφοι 5, 6 και 7, 24 παράγραφος 4, 28 παράγραφος 9, 30 παράγραφος 4, και 31, τιμωρείται με προσωρινή ανάκληση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος και προσωρινή παύση από θέση που τυχόν κατέχει στο Δημόσιο για τουλάχιστον δύο (2) έτη και πρόστιμο ποσού πενήντα χιλιάδων (50.000,00) έως και διακοσίων χιλιάδων (200.000,00) ευρώ. Η ποινή επιβάλλεται με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, μετά από γνώμη του Εθνικού Συμβουλίου Ιατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας, η οποία εκδίδεται μέσα σε προθεσμία είκοσι (20) ημερών από την αποστολή σχετικού ερωτήματος. Σε περίπτωση τελέσεως εκ νέου μίας από τις ανωτέρω παραβάσεις, επιβάλλεται υποχρεωτικά, με όμοια απόφαση, οριστική ανάκληση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος και οριστική παύση.
Ο υπουργός υγείας, Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης πιάστηκε να λέει ψέματα ότι τα απογευματινά χειρουργεία θα γίνονται με προτεραιότητα από την λίστα αναμονής. Όπως επιβεβαιώνουν εργαζόμενοι του Νοσοκομείου «Αττικόν», 2 από τους 3 ασθενείς που χειρουργήθηκαν το απόγευμα της Τετάρτης που μας πέρασε δεν ήταν στην λίστα αναμονής, ή είχαν εγγραφεί τις τελευταίες μέρες. Τα απογευματινά χειρουργεία δηλαδή έχουν γίνει μέσο διάκρισης των ασθενών σε δύο κατηγορίες. Για αυτό είχαμε προειδοποιήσει. Η αλήθεια φαινόταν από την αρχή. «Προηγείται όποιος πληρώνει».
Ο υπουργός υγείας, Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης πιάστηκε ξανά πριν από λίγες μέρες να λέει ψέματα για την εφημερία του νοσοκομείου του Αγίου Νικολάου κατά την οποία δεν υπήρχε χειρουργός. Ενώ το νοσοκομείο εφημερεύει κάθε μέρα, ο υπουργός ψευδώς είπε ότι δεν ήταν σε εφημερία. Είναι δυνατόν υπουργός Yγείας να μιλάει τυχαία για τόσο σοβαρό θέμα και να ελπίζει ότι έτσι είναι; Όχι φυσικά. Ο υπουργός γνώριζε και διάλεξε να πει ψέματα καθώς η πραγματικότητα είναι ότι αυτό βολεύει την κυβέρνηση. Δεν τελείωσε όμως εδώ αυτή η ιστορία. Όταν ρωτήθηκε σχετικά, έδωσε και ιατρική γνωμάτευση, λέγοντας ότι ο νέος που σκοτώθηκε από την φωτοβολίδα δε θα μπορούσε να σωθεί, ακόμα και να υπήρχε χειρουργός άμεσα διαθέσιμος. Μήπως πήρε ήδη ο υπουργός πτυχίο ιατρού ή ιατροδικαστή από κάποιο από τα ιδιωτικά «πανεπιστήμια» που θέλουν να φέρουν στην χώρα μας; Μήπως σπούδασε Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας και δεν το ξέρουμε;
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας τονίζει ότι το πρόβλημα της υποστελέχωσης των νοσοκομείων της χώρας δεν μπορεί να είναι κάτι που συζητάμε μόνο όταν αποκαλύπτεται η άσχημη πραγματικότητα. Είναι χρόνιο πρόβλημα στο οποίο οι κυβερνήσεις της χώρας αρνούνται να δώσουν λύση επικαλούμενες δημοσιονομικά ή άλλα ζητήματα. Καθημερινά έχουμε διακρίσεις και καθημερινά θρηνούμε θύματα από αυτό το πρόβλημα, αλλά λιγοστά περιστατικά γίνονται γνωστά.
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας ζητά την άμεση παραίτηση του υπουργού Yγείας για τα ψέματα που λέει ή την απόλυσή του από τον πρωθυπουργό, κ. Μητσοτάκη, ως ανεπαρκή και μυθομανή. Τίποτα από όσα λέει δεν μπορούμε να πιστέψουμε. Αυτό το πρόβλημα με τον κ. Γεωργιάδη είναι γνωστό από την εποχή των “νανογιλέκων” και του Nico-Pal που «αφαιρεί τη νικοτίνη απ’τα τσιγάρα». Αυτός ο άνθρωπος είναι απολύτως ακατάλληλος για υπουργός και αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος.
Επαναλαμβάνουμε ότι τα πραγματικά προβλήματα του συστήματος υγείας λύνονται με υποδομές, προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, κάλυψη και ενίσχυση κάθε απαραίτητου υλικοτεχνικού εξοπλισμού των νοσοκομείων, και με πραγματικούς μισθούς στους εργαζόμενους. Μόνο έτσι πέφτει και το “κόστος” της υγείας που μας παρουσιάζουν συνεχώς ως πρόβλημα, καθώς ο γενικός πληθυσμός παραμένει υγιέστερος και μειώνονται οι συχνές επισκέψεις του σε γιατρούς και νοσοκομεία.
