Το Σάββατο 5 Μαΐου 2018 θα γίνει το Συλλαλητήριο για την Κάνναβη (14ο Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ – 4η Γιορτή Κάνναβης) που πραγματοποιείται στα πλαίσια της παγκόσμιας κινητοποίησης Global Marijuana March που λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα σε 300 πόλεις σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα ξεκινάμε από το Σύνταγμα στις 12 το μεσημέρι και μετά τις 6 το απόγευμα και μέχρι τις 12 το βράδυ συνεχίζουμε στο Θησείο με μουσικές, χορούς και τραγούδια.
Αυτή η γιορτή / διαδήλωση έχει ως στόχο να ενισχύσει τις φωνές των πολιτών και στην Ελλάδα, ενάντια στην αναίτια απαγόρευση της κάνναβης. Χιλιάδες ασθενείς και οι συγγενείς τους, ταλαιπωρούνται και βασανίζονται από την έλλειψη φαρμάκων και ιατρικής αντιμετώπισης των ασθενειών τους. Η σύγχρονη ιατρική και φαρμακευτική ενώ έχει κάνει άλματα τις τελευταίες δεκαετίες, δεν έχει κάνει τίποτα, γιατί δεν μπορεί να κάνει τίποτα, ενάντια σε ασθένειες όπως ο καρκίνος, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η ALS, η νόσος του Parkinson και η νόσος του Alzheimer, η παιδική φαρμακανθεκτική επιληψία, τα νοσήματα του γαστρεντερικού και δεκάδες άλλες αδυσώπητες ασθένειες και νοσήματα.
Χιλιάδες συμπολίτες μας υποφέρουν γιατί οι πολιτικοί μας δεν θέλουν να βγουν από τον μεσαίωνα που βρίσκονται σε σχέση με την κάνναβη. Εμμένουν και επιμένουν σε αναχρονιστικές και ατεκμηρίωτες παραδοχές της δεκαετίας του ‘30, απαγορεύοντας την επιστημονική έρευνα και την κλινική δοκιμή σε σκευάσματα κανναβινοειδών, αποκλείοντας έτσι την περίπτωση να βρεθούν και να διατεθούν στους ασθενείς που υποφέρουν, νέα φάρμακα για τις ασθένειες που η σύγχρονη ιατρική επιστήμη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με τα υπάρχοντα μέσα που διαθέτει.
Η απαγόρευση της κάνναβης δεν είναι απαγόρευση μια ουσίας αλλά είναι ο αποκλεισμός από την πιθανότητα να βρεθούν νέα φάρμακα που τόσο ανάγκη έχει η ανθρωπότητα (φάρμακα όπως είναι τα αντικαρκινικά, τα νευροπροστατευτικά, τα αντιβιοτικά και πολλά άλλα). Οι σημερινοί πολιτικοί και οι βουλευτές μας εθελοτυφλούν απέναντι σε ένα επιτακτικό αίτημα και μια άμεση ανάγκη των συμπολιτών μας, την επίτευξη της υγείας και της διατήρησης ασθενών στην ζωή. Επιμένουν να αποδέχονται, μας είναι αδιανόητο να δεχτούμε ότι υποστηρίζουν, μια απαγόρευση που έχει κόστος σε ανθρώπινες ζωές.
ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΩΡΑ!
Άρση κάθε απαγόρευσης για την κάνναβη. Εθνικό σχέδιο για την χρήση της κάνναβης ως φαρμακευτικής ουσίας και ενίσχυση με προγράμματα κρατικής χρηματοδότησης της έρευνας για τα κανναβινοειδή και τις επιδράσεις τους πάνω σε ασθένειες.
Ότι έχει γίνει μέχρι σήμερα από την κυβέρνηση είναι μεν θετικό αλλά όχι αρκετό, η υπομονή των ασθενών συμπολιτών μας και των συγγενών τους έχει εξαντληθεί, απαιτούμε την εφαρμογή της άμεσης άρσης κάθε φραγμού στην χρήση της φαρμακευτικής κάνναβης σε ασθενείς, τώρα.
Οι Πειρατές και το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας συντάσσεται και υποστηρίζει τον δίκαιο αγώνα των Συλλόγων Ασθενών και των Οργανώσεων Υποστήριξης της χρήσης κάνναβης. Αυτός ο “μεσαίωνας της απαγόρευσης της κάνναβης” πρέπει να τελειώσει σήμερα και να μπει εκεί που ανήκει: Στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Η αφίσα του Φεστιβάλ:
Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2018/05/to-peir-gia-to-14o-antiapagoreytiko-fest/
Με αφορμή αυτά τα ψέμματα: “Δεν υπάρχουν τηλεοπτικές άδειες, είναι ψηφιακό το σήμα και το κράτος δεν έχει καμία δουλειά να αναμειχθεί” αλλά και αυτά που ειπώθηκαν από τον παραιτούμενο πρωθυπουργό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κ. Τσίπρα στην χθεσινή (α-)αντιμαχία (09 Σεπ. 2015 – Το Debate των πολιτικών αρχηγών στο 02:20:44[1]), κάποια πράγματα κρύβονται ή παραλλάσσονται με περίεργο και παράξενο τρόπο. Υπάρχει ήδη ένας σχεδόν πλήρης, ψηφισμένος (και μη καταργημένος) νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες. Είναι ο Ν. 3592/2007[2] (αντικατέστησε σιωπηρά τα αντίστοιχα ΠΔ 234/2003 & 235/2003[3]). Η νομοθεσία αυτή ΔΕΝ εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια, για 12 χρόνια (από το 2003) έχουμε το ίδιο τροπάριο και το αποτέλεσμα είναι πως πάντα οι ριγμένοι είναι οι μικροί σταθμοί της περιφέρειας και αυτοί που οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν “στενές σχέσεις” με τα δυο κόμματα εξουσίας του δικομματισμού (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ).
Στον νόμο 3592, περιγράφονται αναλυτικά όλα όσα χρειάζονται για να ξεκινήσει επιτέλους να μπαίνει μια τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό φάσμα και κυρίως στην αδειοδότηση των σταθμών και των καναλιών. Το ότι δεν έχει εφαρμοστεί ο νόμος μέχρι τώρα έχει δημιουργήσει και άλλα παράπλευρα προβλήματα. Ένα από αυτά, πολύ σημαντικό, είναι ότι δεν μπόρεσαν να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις καθώς θα αποκτούσαμε εμπειρία από την εφαρμογή του. Χάθηκε χρόνος, χρήμα (έσοδα για το κράτος) και το μπάχαλο στις συχνότητες παραμένει. Οι μεγαλοκαναλάρχες συνεχίζουν να ηγεμονεύουν πάνω στην ενημέρωση και οι επιχειρήσεις τους να αυξάνουν κάθε χρόνο τα δάνεια και τα ελλείμματά τους. Αν ήταν οποιεσδήποτε άλλες επιχειρήσεις θα είχαν πτωχεύσει και θα είχαν κλείσει προ πολλού. Η συντήρησή τους όμως με νύχια και με δόντια, δείχνει πόσο πολύ αλληλένδετες είναι αυτές οι επιχειρήσεις με τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία 40 χρόνια, την τραπεζική και την “επιχειρηματική” ελίτ της χώρας. Τελικά, το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο… και τα δυο μαζί την μαζική ενημέρωση των πολιτών.
Παρόλο που υπάρχει νομοθεσία για τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές άδειες, παρόλο που αναφέρεται σε αυτήν η “ψηφιακή τηλεόραση” (ν. 3592, άρθρο 1, παρ. 4) οπότε είναι τεχνολογικά ενημερωμένη, η απελθούσα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν εφάρμοσε τον νόμο ή δεν έφερε κάποιες πιθανές αλλαγές που να χρειάζονται, αλλά έφερε ένα εντελώς καινούριο νομοσχέδιο, με καινούρια ή και χρόνια προβλήματα και παραλείψεις (εσκεμμένα ή από λάθος). Το νομοσχέδιο που ήταν σε δημόσια διαβούλευση, για ακόμα μια φορά θα βρεθεί «στο περίμενε» μέχρι να έρθει ο πολιτικός καιρός για να ξανα-ασχοληθεί η βουλή και οι επιτροπές της μαζί του. Βλ. “Αδειοδότηση παρόχων περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης – Ίδρυση συνδεδεμένης εταιρίας παρ.4 άρθρου 1 του Ν. 4324/2015 (ΦΕΚ Α’ 44/2015) – Ρύθμιση θεμάτων Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ), τροποποίηση διατάξεων Ν. 4070/2012 (ΦΕΚ Α΄ 82/2012) και άλλες διατάξεις“. Η διαβούλευση είχε διάρκεια από 22 Ιουλίου 2015, 15:00 έως και 8 Σεπτεμβρίου 2015, 09:00 και έχει ολοκληρωθεί.
Υποψιαζόμαστε πως η κατάθεση αυτού του νέου νομοσχεδίου για τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες από τον ΣΥΡΙΖΑ εκ των πραγμάτων έπαιξε περισσότερο τον ρόλο ενός είδος μηχανισμού πίεσης προς τα κραταιά κανάλια της ενημέρωσης των Ελλήνων πολιτών (αφού δεν είχε άλλου είδους σχέσεις μαζί τους όπως έχουν τα άλλα μεγάλα κόμματα), για να περιορίσει τις “επιθέσεις” από τα κανάλια και έτσι με κάποιον τρόπο να ισορροπήσει τον πόλεμο που θα του έκαναν τα άλλα πρώην κόμματα εξουσίας μέσα από τους “δικούς τους” καναλάρχες. Ακόμα και η επαναφορά της ΕΡΤ (έστω και με μετονομασία του ΝΕΡΙΤ) έπαιξε εν μέρει και αυτόν τον ρόλο (όπως και το κανάλι της Βουλής) ως μια επιπλέον ωφέλεια από την ανασύσταση του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού μας φορέα από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν λείπουν βέβαια και τα αγκάθια στο νέο νομοσχέδιο. Οι ραδιοτηλεοράσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης (να δούμε πότε θα γίνει πραγματικότητα αυτό το “αυτοδιοίκησης”) αντέδρασαν με αρκετά σχόλια στην διαβούλευση, πχ. στις 18 Αυγούστου 2015, 21:26, από την “Αιγαίο” Δημοτική Ραδιοφωνία Τηλεόραση Σύρου κατατέθηκε μια πλήρης και εμπεριστατωμένη αιτιολογική έκθεση πρότασης τροποποίησης – προσθήκης που αναφέρεται στην ειδοποιό διαφορά που υπάρχει μεταξύ της Δημοτικής ραδιοτηλεόρασης και της Ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης. Παραθέτει αναλυτικά όλα εκείνα τα στοιχεία και επιχειρήματα που ενισχύουν την ανάγκη για την ύπαρξη Δημοτικής ραδιοτηλεόρασης στους δήμους της χώρας με διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά της ιδιωτικής.
Το νέο νομοσχέδιο όμως, σχετικά με την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών (όπως και το παλιότερο του 2007), εξωθεί τους δημοτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς στο να μετατραπούν σε ανώνυμες εταιρίες ή να… κατεβάσουν διακόπτες (πάλι “μαύρο” δηλαδή). Σε αυτό το θέμα, έδωσε πίστωση χρόνου ο “Καλλικράτης” το 2010, επιτρέποντας μεν την συνέχιση λειτουργίας των δημοτικών ραδιοτηλεοράσεων ως Δημοτικές Επιχειρήσεις (ΝΠΙΔ) ειδικού σκοπού, έχοντας δηλαδή δικαίωμα να ασκήσουν εμπορική δραστηριότητα προς εξυπηρέτηση της κοινής ωφέλειας. Ακόμα και σήμερα όμως, δεν είναι ξεκάθαρο το αν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις διαγωνιστικές διαδικασίες με αυτή τη μορφή. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να ξεκαθαριστεί με τον οποιονδήποτε νέο νόμο, δίνοντας έμφαση στην ξεχωριστή αποστολή αυτών των “ιδιόρρυθμων” -όπως αποκαλούνται από την νομολογία- δομών, που προσφέρουν ενημέρωση και ψυχαγωγία σε απομακρυσμένες περιοχές της χώρας όπου -δυστυχώς ακόμα και στο 2015- η πρόσβαση σε ευρυζωνικές συνδέσεις διαδικτύου, είναι μακρινό όνειρο.
Από την μία, οι δημοτικές ΑΕ (όπως όλες οι ΑΕ άλλωστε) μετά από δυο οικονομικές χρήσεις με παθητικό είναι αναγκασμένες να κλείσουν, από την άλλη ο νόμος του Καλλικράτη έχει περιορίσει πολύ την λειτουργία των Α.Ε. των Δήμων, με αποτέλεσμα αυτή η νομική μορφή να μην μπορεί να “λειτουργήσει” για μια δραστηριότητα με τέτοιο σκοπό.
Άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι ότι οι όλοι περιφερειακοί σταθμοί δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις προϋποθέσεις που μπαίνουν από το σχέδιο νόμου. Προβλήματα, όπως το το ζήτημα της αύξησης του προσωπικού, της διαδικασίας της δημοπρασίας που δεν προστατεύει τα ήδη σε λειτουργία περιφερειακά κανάλια απέναντι στα επιχειρηματικά συμφέροντα, οι υπερεξουσίες που δίνονται στον υπουργό για τον καθορισμό των δημοπρατούμενων αδειών ή τον καθορισμό ελάχιστου μετοχικού κεφαλαίου, το ότι οι ΑΕ μπορούν να λειτουργούν και κατά το δίκαιο άλλου κράτους κά., είναι δύσκολο ως ανέφικτο να αντιμετωπισθούν από τους μικρούς τηλεοπτικούς σταθμούς της περιφέρειας με την σημερινή κατάσταση της οικονομίας.
Το σχέδιο νόμου επίσης δεν δίνει ξεκάθαρη λύση για τους περιφερειακούς παρόχους Δικτύου (Digital Union (κανάλια-μέλη της ΕΠΕΚ), DVB Provider (Πελοπόνησσος), ΠΕΡΘΩ(Μακεδονία) κ.α.) τους οποίους η κυβέρνηση Σαμαρά εξώθησε σε κλείσιμο, επιβάλλοντας το μονοπώλιο της Ντιτζέα. Ναι μεν προβλέφθηκε η λειτουργία της θυγατρικής ΕΡΤnet, δεν ξεκαθαρίστηκε όμως με ποιο σκοπό και αν τελικά με αυτή μπορούν να συνεργαστούν οι πάροχοι που η κυβέρνηση Σαμαρά έκλεισε. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι με σκοπό την εξοικονόμηση δημόσιων πόρων, τελικά μια τέτοια συμφωνία θα γίνει αποδεκτή και από την ΕΡΤ και από τα περιφερειακά κανάλια.
Μέχρι τότε, τα κανάλια της περιφέρειας συνεχίζουν να είναι αναγκασμένα να πληρώνουν από 1800-5000€ τον μήνα στα μεγάλα κανάλια-ιδιοκτήτες της Ντιτζέα και άλλα 200€ στον ΟΤΕ για την μισθωμένη γραμμή
Πολύ φοβόμαστε όμως πως όταν (και άμα) το νομοσχέδιο έρθει για συζήτηση και ψήφιση στην βουλή θα επικρατήσουν και πάλι τα πολιτικά συμφέροντα και οι μικροκομματικές αναλογίες. Πάλι το συμφέρον και το μέλλον στην δημοκρατική ενημέρωση του ελληνικού λαού και της δημόσιας περιουσίας του, που είναι και το φάσμα των συχνοτήτων, θα μπουν στην άκρη. Ήδη οι καναλάρχες και οι προβεβλημένοι εργαζόμενοι τους δεν έχουν σταματήσει να αντιδρούν και με πλάγια μέσα “έγκριτης ενημέρωσης” προσπαθούν να μας πείσουν ότι καλύτερα να μην αλλάξει τίποτα στο σημερινό χαοτικό ραδιοτηλεοπτικό πεδίο. Έτσι θα μπορέσουν να συνεχίσουν να καταδυναστεύουν την ενημέρωσή μας και να απολαμβάνουν την οικονομική τους ευμάρεια πάνω στις δικές μας πλάτες, επιβάλλοντας την ενημέρωση που αυτοί θέλουν σύμφωνα πάντα με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα με τους πολιτικούς και τα κόμματα εξουσίας.
Το διαδίκτυο προσφέρει πιο δημοκρατική και πληθοποριστική ενημέρωση, εκεί ο καθένας μπορεί να είναι και πομπός και δέκτης. Το διαδίκτυο έδωσε φωνή στον καθένα μας, μας ενδυνάμωσε και πλέον μπορούμε να πούμε την γνώμη μας και να ακούσουμε και την γνώμη χιλιάδων άλλων από όλο τον κόσμο. Σιγά-σιγά όλο και περισσότεροι πολίτες προτιμούν η ενημέρωσή τους να προέρχεται από το διαδίκτυο. Κάπου εκεί θα γραφτεί μοιραία κάποια στιγμή και το τέλος της -μέχρι σήμερα- τηλεόρασης. Αυτού του είδους της μονόπλευρης και καθοδηγούμενης από τα συμφέροντα τηλεόρασης. Στην θέση της, διαφαίνεται ότι θα υπάρξει κάτι άλλο, που θα αξιοποιεί καλύτερα την μονόπλευρη μετάδοση σήματος.
[1] (απομαγνητοφώνηση) Ερώτηση (Μ. Γιομπαζολιάς από την “Ε TV”): Αφορά τα media και τον νόμο που έχετε δρομολογήσει. Είναι χώρος διαπλοκής επιχειρηματιών αλλά είναι και χώρος εργασίας πολλών εργαζομένων που δεν έχουν την τύχη να φαίνονται τώρα στα καντράν όπως φαινόμαστε εμείς που συνομιλούμε. Καλώς κάνετε και ζητάτε να πληρώνουν όσοι χρωστάνε, δεν σας προβληματίζει όμως το ότι πληρώνουν ήδη 1,5 εκατ. το χρόνο κάθε κανάλι, κάθε μέσο στην DIGEA, ενώ στην Κύπρο είναι 180.000.
Παράλληλα ότι πρέπει να καταβάλουνε εκατομμύρια για άδειες περιεχομένου κάτι που δεν γίνεται πουθενά, με φόρο επί των διαφημίσεων 20%, ενώ στην Κύπρο είναι 0,5% και όταν στους διαγωνισμούς θα μετέχουν ισότιμα οι πολίτες και οι ξένες εταιρίες. Πώς θα διασφαλιστεί κύριε Πρόεδρε ότι τα ελληνικά μέσα δεν θα περάσουν σε χέρια ξένων;
Απάντηση (κ. Τσίπρας): Κύριε Γιομπαζολιά, χαίρομαι που με ρωτάτε για τα μέσα ενημέρωσης, γιατί μου δίνεται κατ’ αρχάς την ευκαιρία να σας πω ότι είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος που αυτό το debate διεξάγεται στην ΕΡΤ, στην ανοιχτή ΕΡΤ, που άνοιξε μετά από τους αγώνες των εργαζόμενων και έκλεισε μέσα σε μια νύχτα, διότι το κόμμα του κ. Μεϊμαράκη, ο κ. Σαμαράς, από ιδεοληψία, ήθελε να φιμώσει την δημόσια τηλεόραση.
Και δεν άνοιξε η ΕΡΤ με την λογική την προηγούμενη, με την λογική των μεγάλων αμοιβών και των μεγάλων σπαταλών, ούτε αυξήσαμε το τέλος. Έρχομαι όμως τώρα στο ερώτημά σας. Κύριε Γιομπαζολιά πρέπει επιτέλους να μπει ένα τέλος στην ασυδοσία και στην ανομία, αλλά και στην αδικία. Δεν μπορεί κάποιες επιχειρήσεις, υγιείς επιχειρηματίες να μην μπορούν να δανείζονται και να τηρούν τους νόμους και κάποιοι άλλοι να μην τηρούν τους νόμους, να μην πληρώνουνε και να δανείζονται.
Πρέπει λοιπόν επιτέλους να μπει ένα τέλος σε αυτή την ασυδοσία και εμείς πήραμε το κόστος, και πήραμε αν θέλετε… είχαμε το θάρρος, την γενναιότητα να αψηφήσουμε τον πόλεμο που γίνεται από μερίδα (των) μέσων μαζικής ενημέρωσης, ακριβώς διότι ζητήσαμε να πληρώσουν τα χρωστούμενα, τους φόρους για τις διαφημίσεις και να πάμε σε μια ανοιχτή δημοπράτηση, ούτως ώστε να υπάρχουν άδειες (παρεμβολή από την μύγα…. ε, από την κα. Τρέμη)…
Θα προσχωρήσει η διαδικασία να δημοπρατήσουμε τις τηλεοπτικές άδειες και να καταργήσουμε το μονοπώλιο στις ψηφιακές συχνότητες. Έχει κατατεθεί το νομοσχέδιο, είναι (ήταν) σε δημόσια διαβούλευση και όλες οι συνεισφορές (εκεί) είναι δεκτές. Αδικίες δεν θα κάνουμε, δεν θα έρθουμε να εκδικηθούμε κανέναν, αλλά θα βάλουμε μια τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2015/09/%cf%81%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%bf%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%bf%cf%80%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%ac%ce%b4%ce%b5%ce%b9%ce%b5%cf%82-%ce%b1%ce%bb%ce%ae%ce%b8%ce%b5%ce%b9%ce%b5%cf%82-%cf%88%ce%ad/
Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, εθνικών εκλογών στην Ελλάδα, αυτό που συνεχώς και κοινότυπα ακούγεται από τα χείλη των πολιτικών (ιδίως εκείνων που ανήκουν στο κατά τα φαινόμενα πρώτο κόμμα) προεκλογικά είναι η λέξη “αυτοδυναμία”.
Κάθε κόμμα που διαφαίνεται στις προεκλογικές δημοσκοπήσεις ότι είναι μπροστά, έχει την ίδια πάντα “καραμέλα”, αυτοδυναμία στην βουλή, δυνατή κυβέρνηση…. και ως δια μαγείας ακόμα και οι κυβερνήσεις με αυτοδυναμία καταρρέουν ή προσφεύγουν έκτακτα σε εκλογές πριν την λήξη της θητείας τους. Να σημειώσουμε ότι η τελευταία κυβέρνηση που εξάντλησε την θητεία της ήταν του Κ. Σημίτη από 13 Απριλίου 2000 έως 10 Μαρτίου 2004.
Όλοι θέλουν την απόλυτη πλειοψηφία (150 +1 βουλευτές) στην βουλή για να κυβερνήσουν. Μα η βουλή είναι η νομοθετική λειτουργία μιας δημοκρατίας και η κυβέρνηση είναι η εκτελεστική. Το να έχει μια κυβέρνηση πλειοψηφία στην βουλή είναι σαν να μην έχουμε πλέον δημοκρατία αλλά κάτι άλλο, μια κυβερνησιοκρατία ας πούμε. Και ποιος είναι ο αρχηγός μιας κυβέρνησης; Ο πρωθυπουργός. Που συνάμα είναι και αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος, είναι βουλευτής, είναι και αρχηγός/πρόεδρος κόμματος. Με λίγα λόγια είναι ο απόλυτος μονάρχης. Αυτός διορίζει τους υπουργούς και τα μέλη της κυβέρνησης (και αυτός φυσικά τους “παραιτεί” όταν θέλει), αυτός διαγράφει βουλευτές από την κοινοβουλευτική ομάδα θέτοντάς τους ως “ανεξάρτητους” (πολλά κόμματα μάλιστα, σχεδόν όλα, έχουν εκ των προτέρων ζητήσει από τους υποψήφιους για να τους βάλουν στα ψηφοδέλτια τους, να δεσμευτούν “ηθικά” ότι αν δεν συμφωνούν με την γραμμή του κόμματος ή της κυβέρνησης ή του πρωθυπουργού, όταν γίνουν βουλευτές, θα πρέπει να παραιτούνται και να παραδίδουν την έδρα. Τελευταίο παράδειγμα η Κυβέρνηση Τσίπρα που προεκλογικά δέσμευε τους υποψηφίους με τον όρο ότι η έδρα ανήκει στην κυβέρνηση-κόμμα και όχι στους ίδιους).
Ένας άνθρωπος (με το ξεκάρφωμα ότι δεν είναι μόνος του αλλά είναι ένας από όλους μέσα στο κόμμα) κάνει ότι θέλει, αποφασίζει ποιος θα είναι ή όχι στην κυβέρνηση, αποπέμπει βουλευτές του κόμματός του (με την λογική ότι αν δεν είχαν μπει στα ψηφοδέλτια του κόμματος στο οποίο άρχεται δεν θα έβγαιναν βουλευτές, δηλ. δεν θα τους ψήφιζαν οι πολίτες) καθορίζει την πορεία του κυβερνητικού έργου, της κυβέρνησης δηλαδή που ο ίδιος όρισε και που αντί να κυβερνούν (δηλ. να διαχειρίζονται και να εκτελούν) κυβερνο-νομοθετούν δηλ. φέρνουν νόμους στο κοινοβούλιο, όπου τους ψηφίζουν οι “ελεγχόμενοι” βουλευτές της πλειοψηφίας και με αυτόν τον τρόπο λειτουργούν ως κυβέρνηση, δηλ. κυβερνούν φτιάχνοντας νόμους και όχι ακολουθώντας νόμους και εκτελώντας τους.
Η νομοθετική λειτουργία ασκείται από τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η εκτελεστική λειτουργία ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση.
Η δικαστική λειτουργία ασκείται από τα δικαστήρια· οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού Λαού.
Ποιος νοιάζεται; Κανείς. Αφού έτσι το έφτιαξαν και έτσι δουλεύει γιατί να το αλλάξουμε. Δουλεύει όμως; Αυτό είναι το ερώτημα.
Δυστυχώς, δεν δουλεύει. Τα 40 χρόνια μεταπολίτευσης μας έχουν οδηγήσει μέσα από αυτό το κολοβό σύστημα δημοκρατίας να έχουμε φτάσει στο χείλος του οικονομικού γκρεμού. Ο διαχωρισμός των λειτουργιών σε μια δημοκρατία έχει ως πρώτιστο ρόλο τον αλληλο-έλεγχο των τριών λειτουργιών. Η νομοθετική που παράγει του νόμους ελέγχει την κυβέρνηση (την εκτελεστική) και τροφοδοτεί την δικαστική, η δικαστική εφαρμόζει και ελέγχει την σωστή λειτουργία του κράτους δικαίου μέσα από την νομοθεσία (μηδενός εξαιρουμένου ακόμα και των στελεχών της κυβέρνησης). Η κυβέρνηση διαχειρίζεται το κράτος και εκτελεί τις επιταγές των νόμων ελέγχοντας την σωστή λειτουργία του κράτους.
Όλα διασυνδέονται και όλα είναι ξεχωριστά, γιατί έτσι δεν υπάρχει συγκέντρωση εξουσίας σε λίγους ή ακόμα ακόμα και σε έναν. Οι 300 της βουλής που είναι άμεσα εκλεγμένοι από τους πολίτες, είναι ο κορμός της δημοκρατίας και δεν πρέπει να είναι υποχείριο κανενός (είτε κομμάτων, είτε των αρχηγών των κομμάτων). Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει ένας βουλευτής να γίνεται υπουργός, ποτέ όμως. Αν θέλει να γίνει υπουργός τότε θα πρέπει να παραιτείται άμεσα και αμετάκλητα από το βουλευτικό του αξίωμα. Η κυβέρνηση επ’ ουδενί δεν θα πρέπει να βρίσκεται μέσα στην βουλή, μπορεί μόνο να προτείνει, μέσω των υπουργών της κάποια σχέδια νόμου.
Σε περίπτωση διάλυσης της κυβέρνησης ΔΕΝ διαλύεται η βουλή, η οποία έχει 4χρονή θητεία και δεν υπάρχει λόγος ή περίπτωση να διαλυθεί πριν από την λήξη της θητείας της.
Οι εκλογές θα έπρεπε να είναι και αυτές ξεχωριστές, διαφορετικές εκλογές για κοινοβούλιο και διαφορετικές για κυβέρνηση. Η “δεδηλωμένη”, δηλ. η ψήφος εμπιστοσύνης από την βουλή προς την κυβέρνηση έχει να κάνει μόνο με το πρόγραμμα που παρουσιάζει η κάθε κυβέρνηση στην αρχή της θητείας της και με την πιστή εκτέλεση του στην συνέχεια και όχι με το εάν το πρώτο κόμμα ή τα κόμματα που απαρτίζουν την κυβέρνηση έχουν ή όχι την πλειοψηφία σε αριθμό βουλευτών στην βουλή. Οι βουλευτές δεν είναι “αποκτήματα” των κομμάτων αλλά εκπρόσωποι του ελληνικού λαού ΚΑΙ μόνο του ελληνικού λαού.
Ακόμα και οι βουλευτές ελέγχονται. Από ποιους; Από τον λαό. Πώς; Με τα δημοψηφίσματα. Εκτός από την εκλογική διαδικασία κάθε τέσσερα χρόνια θα έπρεπε να υπάρχει η δυνατότητα, οι πολίτες να ξεκινούν διαδικασίες για την διενέργεια δημοψηφισμάτων. Με την συλλογή ικανού αριθμού υπογραφών από τους πολίτες θα μπορούσε να ξεκινά η διαδικασία για την διενέργεια δημοψηφίσματος για ένα συγκεκριμένο θέμα ή για κάποιον νόμο που έχει ψηφίσει ήδη η βουλή. Αυτό είναι εφικτό με έναν παραπλήσιο τρόπο όπως γίνεται και με τις Πρωτοβουλίες Ευρωπαίων Πολιτών της ΕΕ.
Αυτή η διαδικασία γίνεται μέσα από την συλλογή υπογραφών από το διαδίκτυο (το έγκυρο λογισμικό για την συλλογή υπάρχει ήδη και διατίθεται από τα όργανα της ΕΕ σε όποιο κράτος-μέλος το θέλει) υποστήριξης για την διενέργεια δημοψηφίσματος πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Όλη η διαδικασία υπάρχει διαθέσιμη στην ιστοσελίδα Ευρωπαϊκή Επιτροπή > Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών, το μόνο που χρειάζεται είναι η νομοθέτηση του και η προσαρμογή του στα δεδομένα της Ελλάδας (αριθμός απαιτούμενων υπογραφών, καθορισμός θεμάτων, διαδικασίες στο Κοινοβούλιο, κτλ.). Υπάρχει επίσης και το παράδειγμα της Ελβετίας με τα δημοψηφίσματα που γίνονται εκεί από το 1798 (βλ. Swiss referendums).
Έτσι λοιπόν:
Ονομάζουν δημοκρατικό πολίτευμα αυτό που οι αντιπρόσωποι γίνονται κουφοί εκπρόσωποι ακούγοντας μόνο την εντολή του Αρχηγού και όχι των πολιτών που τους ψηφίσαν
Το πολίτευμα που το έχουν παραμορφώσει έτσι ώστε το 20% των ψήφων να ελέγχει το υπόλοιπο 80%
Που τα κόμματα που αντιπροσωπεύουν μικρότερο ποσοστό από το 3% των ψήφων της επικράτειας δεν έχουν την συνταγματική τους αντιπροσώπευση
Που η μέγιστη έκφραση δημοκρατίας, το δημοψήφισμα, έχει συμβουλευτικό και όχι εκτελεστικό ή/και δεσμευτικό χαρακτήρα!
Αυτά πρέπει να αλλάξουν με την συμμετοχή και ενημέρωση μας ως οφείλουμε ως πολίτες μιας δημοκρατική χώρας. Δεν είναι αρκετή η ψήφος μας κάθε 4 χρόνια (η όποτε θελήσει η εκάστοτε κυβέρνηση) και ας λένε τα παραδοσιακά κόμματα για το αντίθετο. Δεν μας χρειάζονται μετά την αποχώρησή μας από την κάλπη, όμως όλοι ξέρουμε ότι αυτό είναι λάθος.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ – ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2015/09/autodynamia_ison_diktatoria/
Το Κόμμα Πειρατών Καναδά (Pirate Party Canada / Parti Pirate du Canada) έχει θέσει ρητά το Βασικό Εγγυημένο Εισόδημα ή όπως ονομάζετε, το “Minicome”(*), μία από τις τέσσερις βασικές συνιστώσες της πολιτικής του πλατφόρμας. Καθώς έπονται οι εθνικές εκλογές στον Καναδά, το κόμμα έχει δημοσιοποιήσει αρκετά από τα βασικά του ζητήματα και έχει κάνει ένα βίντεο και ένα infographic που περιγράφει τα οφέλη της εφαρμογής ενός βασικού εισοδήματος στον Καναδά και στο κατά πόσο είναι αυτό εφικτό χωρίς την αύξηση των φόρων.
(*) Το MINCOME ήταν ένα πειραματικό καναδικό πρότζεκτ βασικού εισοδήματος που πραγματοποιήθηκε στο Dauphin, στην Μανιτόμπα, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Το πρότζεκτ, που χρηματοδοτήθηκε από κοινού, από την επαρχιακή κυβέρνηση της Μανιτόμπα και την καναδική ομοσπονδιακή κυβέρνηση, ξεκίνησε με την ανακοίνωσή του από ένα δελτίο ειδήσεων στις 22 Φεβρουαρίου του 1974 και έκλεισε το 1979. Ο σκοπός του πειράματος αυτού ήταν να καθοριστεί εάν ένα εγγυημένο και άνευ όρων ετήσιο εισόδημα θα προκαλούσε αντικίνητρα για επιθυμία στην εργασία στους παραλήπτες του, και αν ναι, πόσο μεγάλα σε εύρος και δυναμική θα ήταν αυτά τα αντικίνητρα. Επέτρεψε σε κάθε οικογενειακή μονάδα για να λάβει μια ελάχιστη παροχή σε χρήμα. Οι συμμετέχοντες που εργάζονταν είχαν ένα συμπληρωματικό Mincome που μειώνονταν κατά 50 σεντς για κάθε δολάριο που κέρδιζαν από την εργασία τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η επίδραση στις αγορές εργασίας ήταν μια πτώση στις ώρες εργασίας κατά 1% για τους άνδρες, 3% για τις παντρεμένες γυναίκες, και 5% για τις ανύπαντρες γυναίκες. Ωστόσο, ορισμένοι υποστήριξαν ότι αυτές οι ελάχιστες μειώσεις μπορεί να ήταν τεχνητά χαμηλές, καθώς οι συμμετέχοντες γνώριζαν ότι το εγγυημένο εισόδημα ήταν προσωρινό. Αυτές οι μειώσεις των ωρών εργασίας μπορεί να θεωρηθούν ως ένα αντιστάθμισμα του κόστους της ευκαιρίας για να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στην οικογένεια και στην εκπαίδευση . Οι μητέρες ξόδεψαν περισσότερο χρόνο στην εκτροφή των νεογνών τους και οι εκπαιδευτικές επιπτώσεις θεωρήθηκαν ως επιτυχία. Οι μαθητές σε αυτές τις οικογένειες έδειξαν υψηλότερες βαθμολογίες στα τεστ και χαμηλότερα ποσοστά εγκατάλειψης του σχολείου. Υπήρξε επίσης μια αύξηση και στη δια βίου εκπαίδευση των ενηλίκων.
Η τελική έκθεση δεν δημοσιεύθηκε ποτέ, αλλά η Evelyn Forget του Πανεπιστημίου του Manitoban προέβη σε μια ανάλυση του προγράμματος το 2009 και δημοσίευσε το 2011 το “THE TOWN WITH NO POVERTY” / Η πόλη χωρίς φτώχεια. Έχει βρεθεί ότι μόνο οι νέες μητέρες και οι έφηβοι εργάστηκαν ουσιαστικά λιγότερο. Οι μητέρες με τα νεογέννητα σταμάτησαν να δουλεύουν, επειδή ήθελαν να μείνουν στο σπίτι περισσότερο με τα μωρά τους και οι έφηβοι ήθελαν να εργάζονται λιγότερο και αυτό είχε και επιπλέον το αποτέλεσμα να συνεχίζουν την φοίτησή τους και να τελειώνουν το σχολείο. Επιπλέον, σε εκείνους που συνέχισαν να εργάζονται δόθηκαν περισσότερες ευκαιρίες για να επιλέξουν το είδος της εργασίας θα έκαναν, αφού πλέον δεν ήταν κάτω από πίεση να βρουν μια οποιαδήποτε δουλειά για να έχουν κάποιο εισόδημα. Η Forget διαπίστωσε στην μελέτη της ότι, κατά την περίοδο που χορηγήθηκε το Mincome, οι επισκέψεις σε νοσοκομεία μειώθηκαν κατά 8,5%, καταγράφοντας λιγότερα περιστατικά τραυματισμών που σχετίζονται με την εργασία και λιγότερες επισκέψεις στα επείγοντα περιστατικά από τροχαία ατυχήματα και από ενδοοικογενειακή βία. Επιπλέον, την ίδια χρονική περίοδο εμφανίσθηκε και μια μείωση των περιπτώσεων ψυχιατρικής νοσηλείας, καθώς και του αριθμού των ψυχικών ασθενειών που σχετίζονται με τις επισκέψεις για συμβουλευτικές υπηρεσίες σε επαγγελματίες υγείας.
Το 2015, η ολλανδική πόλη Ουτρέχτη ανέφερε ότι ήταν έτοιμη να εκτελέσει ένα παρόμοιο πείραμα (βλ. “Dutch city of Utrecht to experiment with a universal, unconditional ‘basic income’ ”).
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την πλατφόρμα και τα οφέλη του βασικού εισοδήματος στον Καναδά, δείτε: το βίντεο και το infographic. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με το Κόμμα Πειρατών Καναδά στην ιστοσελίδα τους.
Μετάφραση το πλήρες κείμενο από το βίντεο:
Δύο από τα θέματα που αποτελούν τις πρωταρχικές ανησυχίες μεταξύ των Καναδών σήμερα, είναι για την κατάσταση της δημοκρατίας και της οικονομίας. Αυξάνεται ο αριθμός των Καναδών που αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα. Αυτό έχει ως συνέπεια να αυξάνεται και το χρέος των νοικοκυριών. Οι πολιτικοί συνεχίζουν να παρουσιάζουν στην προεκλογική περίοδο την πολιτική τους με τις υποσχέσεις τους για τα κίνητρα έκπτωσης φόρου. Αυτό όμως θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση της κρατικής γραφειοκρατίας και του συνολικού κόστους και θα έχει ένα μικρό οικονομικό όφελος. Το φορολογικό μας σύστημα θα αυξήσει επίσης την πολυπλοκότητα, προσθέτοντας χρόνο και κόστος σε όσους υποβάλουν τις φορολογικές τους δηλώσεις. Για να μην αναφέρουμε ότι με τον τρόπο που αυξάνονται αυτές οι υποσχέσεις για αόριστες εκπτώσεις φόρου σε κάθε προεκλογική περίοδο, απλά τις καθιστά μη βιώσιμες.
Σχετικά με το παρελθόν για την προέλευση του πειρατικού κινήματος και του ονόματός του. Το Κόμμα Πειρατών Καναδά ιδρύθηκε από μια ομάδα ανθρώπων, που συμπεριλάμβανε πανεπιστημιακούς φοιτητές που κανονικά θα απέφευγαν την πολιτική. Ωστόσο, η συνεχής διάβρωση των δικαιωμάτων μας και της ελευθερίας μας, καθώς και η ασφάλεια της νέας πληροφοριακής υποδομής, το μονοπώλιο των πνευματικών δικαιωμάτων και η διαφθορά των κυβερνητικών αξιωματούχων, ξεσήκωσαν τα άτομα αυτά από τον άνετο τρόπο ζωής τους και τους έριξαν στην φωτιά της πολιτικής.
Ήταν μια εποχή που οι υποστηρικτές της μεταρρύθμισης των πνευματικών δικαιωμάτων φυλακίζονταν και διώκονταν ως αιρετικοί, ενώ περνούσαν νόμοι που επέκτειναν συνεχώς τα πνευματικά δικαιώματα προς όφελος αυτών που τα έλεγχαν μετά ακόμα και από τον θάνατο του ίδιου του καλλιτέχνη. Το τραγούδι “Happy Birthday” αποφέρει ακόμα πολλά χρήματα από πνευματικά δικαιώματα μέχρι και σήμερα στον δικαιούχο των πνευματικών του δικαιωμάτων, που δεν είναι ο αρχικός δημιουργός του έργου. Αυτό δείχνει γιατί ο νόμος περί πνευματικών δικαιωμάτων χρειάζεται μια εκτενή και σοβαρή μεταρρύθμιση για να καλύψει τις πραγματικότητες της ψηφιακής εποχής. Κατά τα τέλη του 20ου αιώνα και στις αρχές του 21ου αιώνα, το Toyota RAV4 μηνύθηκε για να διασφαλιστεί ότι δεν θα κατασκευάσει κι άλλα περισσότερα αυτοκίνητα από τα 300 ηλεκτρικά οχήματα που είχαν παραχθεί με τη χρήση της μπαταρίας NiMH. Οι ενάγοντες ήταν εταιρείες θυγατρικές των μεγάλων πετρελαϊκών εταιριών που κινδύνευαν να χάσουν πάρα πολλά, έτσι και καθιερώνονταν το ηλεκτρικό όχημα. Η εταιρία αγόρασε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της μπαταρίας από την General Motors. Αυτό αποδεικνύει γιατί το σύστημα με τις πατέντες χρειάζεται μεταρρύθμιση, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι καινοτόμοι δεν θα εμποδίζονται από το να διεξάγουν έρευνα και από το να κατασκευάζουν την επόμενη γενιά ανακαλύψεων.
Το πειρατικό κίνημα είναι ένα διεθνές κίνημα που συνεχίζει να αναπτύσσεται κάτω από τις κοινές πεποιθήσεις πως η δημοκρατία μας χρειάζεται αναβάθμιση. Το Κόμμα Πειρατών Ισλανδίας είναι σήμερα (και εδώ και αρκετό καιρό) το πιο δημοφιλές πολιτικό κόμμα στη χώρα του, ξεπερνώντας τους συντηρητικούς ομόλογους του. Η κοινή πειρατική αρχή της Ανοιχτής Διακυβέρνησης (Open Government) σημαίνει πως η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει τα δεδομένα της άμεσα διαθέσιμα σε ηλεκτρονική μορφή για μπορούν να έχουν σε αυτά εύκολη πρόσβαση και να τα αναλύουν ο Τύπος, οι εμπειρογνώμονες και οι πολίτες, γενικότερα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη εποπτεία της κυβέρνησης για περιπτώσεις σπατάλης και διαφθοράς από ότι τα εκατομμύρια μάτια και μυαλά που να έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση στα κυβερνητικά στοιχεία. Τα δεδομένα πρέπει να κατανέμονται σε μια ανοιχτής μορφής διαθέσιμη πηγή σε όλους ελεύθερα και δωρεάν και να μπορούν να εμφανιστούν μέσα από ελεύθερα διαθέσιμο λογισμικό.
Ζούμε σε μια εποχή όπου γύρω μας υπάρχει και παράγεται μια πληθώρα πληροφοριών. Όμως, οι τεχνολογίες που έχουν τις δυνατότητες και που μπορούν να παρέχουν μια μεγαλύτερη πλατφόρμα εκδημοκρατισμού, αντ’ αυτού χρησιμοποιούνται για την επιβολή ενός άνευ προηγουμένου ελέγχου πάνω στις πληροφορίες. Η προστασία προσωπικών δεδομένων κάθε μέρα όλο και περισσότερο παραβιάζεται. Οι διαφωνούντες που εμφανίζονται ενώπιον των επιτροπών τις Γερουσίας για ακρόαση, χαρακτηρίζονται ως τρομοκράτες με τον ίδιο τρόπο που ο McCarthy χρησιμοποιούσε τακτικές για να καταδείξει τους επικριτές του ως “κομμουνιστές”. Ο ανοικτός χαρακτήρας και η ασφάλεια του διαδικτύου, θυσιάζεται στο όνομα του κέρδους και της μαζικής παρακολούθησης.
Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή και έχουμε την ευκαιρία να κινηθούμε προς την κατεύθυνση μιας βιώσιμης οικονομίας και ενός βιώσιμου περιβάλλοντος ή να πάμε προς την αύξηση των ανισοτήτων, την ανεξέλεγκτη ρύπανση και σε μια αυξανόμενη δυσλειτουργία/δυσπραγία στην κυβέρνηση.
Υπάρχει μια απλή λύση για τα οικονομικά μας προβλήματα. Λέγεται Mincome. Κάθε Καναδός πολίτης, ανεξάρτητα από την ηλικία και τις ικανότητές τους, θα έχει ένα εγγυημένο και εξασφαλισμένο εισόδημα για να καλύψει τις βασικές του ανάγκες. Πρόκειται για ένα δοκιμασμένο και πολύ μελετημένο πρόγραμμα που έχει ως στόχο να φέρει την επανάσταση και να βελτιώσει τις παροχές των κοινωνικών προγραμμάτων. Υπάρχει μια λανθασμένη αντίληψη ότι θα είναι ακριβό.
Κάποιοι το υπολογίζουν πολλαπλασιάζοντας των σύνολο του πληθυσμού με το ποσό του εγγυημένου εισοδήματος που θα παρέχεται. Κάτι που φυσικά ισούται με εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτή η μορφή εγγυημένου εισοδήματος συχνά αποκαλείται Οικουμενικό Βασικό Εισόδημα (Universal Basic Income). Οι υποστηρικτές το βλέπουν ως ένα δικαιότερο μέρισμα (που δεν θα στιγματίζει, όπως πχ. το επίδομα ανεργίας ή το κοινωνικό επίδομα) για όλους. Ωστόσο, σε αντίθεση με Mincome, θα χρειαστεί να γίνει αναδιάρθρωση σε ένα κομμάτι της διακυβέρνησης. Το Mincome από την άλλη πλευρά, μπορεί να εφαρμοστεί τώρα χωρίς καμιά αύξηση της φορολογίας. Τα προκύπτοντα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που θα εξοικονομηθούν θα κάνουν μεταγενέστερα δυνατό ακόμα και το Οικουμενικό Βασικό Εισόδημα, αν επιλέξουμε να πάμε προς τα εκεί στο μέλλον.
Η ευφυΐα στο Mincome, που σχεδιάστηκε από φωτεινά μυαλά της οικονομικής επιστήμης, είναι ότι υπολογίζεται με βάση την οικογενειακή μονάδα και το επίπεδο της φτώχειας ή το κατώτερο εισόδημα (επιβίωσης). Αυτό σημαίνει ότι το πιο γενναιόδωρο Mincome που θα εξαλείψει εντελώς την οικονομική φτώχεια θα κοστίσει μόνο περίπου $40 έως $50 δισεκατομμύρια δολάρια. Είναι ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, αλλά σε σύγκριση με το πώς σπαταλιούνται τα χρήματά μας τώρα, μπορούμε εύκολα να βρούμε μια ευκαιρία για να εξοικονομήσουμε πόρους χωρίς να πάμε σε μια αύξηση των φόρων. Για να το θέσουμε σε μια προοπτική, η δέσμη με τις τρέχουσες (με πολιτικά κίνητρα) φορολογικές ελαφρύνσεις μας κοστίζουν 23 δις δολάρια τουλάχιστον. Χωρίς ωστόσο, να υπολογίζουμε και το νέο κύμα από τις φορολογικές εκπτώσεις, δηλαδή χωρίς να προσμετρούμε το κόστος από το τρέχον κύμα των εκπτώσεων φόρου που υπόσχονται οι διάφοροι πολιτικοί στην προεκλογική περίοδο. Υποθέτοντας ότι θα διατηρήσουμε τις φιλανθρωπικές δωρεές και τις πιστώσεις φόρου για την εκπαίδευση, θα είμαστε σε θέση να απαλλαγούμε από τα $19 δις αυτών των πιστώσεων και να εφαρμόσουμε το Mincome.
Έχουμε επίσης επιδοτήσει τις επιχειρήσεις με το ποσό των $648 δις για πάνω από 30 χρόνια. Αυτά είναι περίπου $22 δις ετησίως. Αυτές οι επιδοτήσεις δόθηκαν στη μάταιη ελπίδα ότι θα υπάρξει αντιμετώπιση της επιχειρηματικής μείωσης. Παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί και σε καιρούς οικονομικής δυσπραγίας οι επιδοτούμενες επιχειρήσεις κρατήθηκαν από το δικό τους κεφάλαιο. Και το χειρότερο από όλα, έφτιαξαν τις βαλίτσες τους, μαζί με τα χρήματά μας και μετακόμισαν σε μια φθηνότερη αγορά εργασίας. Η αντικατάσταση αυτών των επιδοτήσεων και παροχών από το Mincome θα παρέχει μια φυσική και μεγάλη ώθηση στην οικονομία μας. Είναι η ενδυνάμωση των ανθρώπων στο να ακολουθήσουν τα όνειρά τους ή στο να ξεκινήσουν τις δικές τους επιχειρήσεις. Η αύξηση της αγοραστικής δύναμης θα είναι ένα σημαντικό όφελος για όλες τις επιχειρήσεις και θα χρησιμεύσει ως ένα μεγάλο διεγερτικό της οικονομικής δραστηριότητας.
Περίπου $11 δις από το social transfer (πρόγραμμα της καναδικής κυβέρνησης για την συνέχιση της φοίτησης μετά την δευτεροβάθμια εκπαίδευση) μπορούν πλέον να ενταχθούν στο πρόγραμμα Mincome μαζί με τα $3 δις της πίστωσης GST και τα $13 δις για το επίδομα τέκνου.
Και αυτά είναι μόνο από τις άμεσες εξοικονομήσεις.
Οι επακόλουθες εξοικονομήσεις θα είναι πολύ μεγαλύτερες και ευρύτερες. Για παράδειγμα, οι δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη, την ποινική δικαιοσύνη και την χαμένη παραγωγικότητα λόγω της φτώχειας εκτιμώνται γύρω στα $72 δις. Το Fraser Institute εκτιμά ότι το κόστος του συστήματος στήριξης του εισοδήματος, το οποίο περιλαμβάνει τη γραφειοκρατία και την πληρωμή, είναι περίπου στα $185 δις.
Όπως είπε ο Dr. Martin Luther King Jr., ενώ παράλληλα εξέφραζε την υποστήριξή του για ένα εγγυημένο εισόδημα, ότι, το πρόβλημα της στέγασης και της εκπαίδευσης θα είναι ευκολότερο να επιλυθούν, αφού η φτώχεια θα έχει απαλειφθεί με το εγγυημένο εισόδημα. Προέβλεψε ότι μια σειρά από θετικές ψυχολογικές αλλαγές αναπόφευκτα θα προκύψουν από την οικονομική ασφάλεια που αυτό θα παρέχει, σε μια ευρεία κλίμακα. Καθώς και από τη γνώση που θα έχεις ότι πλέον διαθέτεις τα μέσα για να αναζητήσεις απρόσκοπτα την αυτο-βελτίωση σου.
Όσον αφορά τη συζήτηση/debate ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς, ενώ έχουμε πολλή δουλειά που μένει να κάνουμε για να κερδίσουμε τις ψήφους των Καναδών και να μπούμε έτσι και εμείς στο debate των πολιτικών αρχηγών, πιστεύουμε ότι κάθε μέλος, κάθε εκπρόσωπος του κοινοβουλίου θα πρέπει να συμμετέχει σε οποιαδήποτε συζήτησης γίνεται μεταξύ των πολιτικών αρχηγών στην προεκλογική και μετεκλογική περίοδο. Το να μην γίνεται κάτι τέτοιο, στερεί από τους Καναδούς την ευκαιρία και την δυνατότητα να ακούσουν όλο το μεγάλο φάσμα των ιδεών που μπορούν να υπάρξουν, μεταξύ των εκλεγμένων αντιπροσώπων τους. Υποστηρίζουμε με την έκκληση μας σε όλους τους διοργανωτές συζητήσεων/debates, να συμπεριλάβουν και την Elizabeth May. Έχουμε την πρόθεση να συμμετάσχουμε σε αυτές τις συζητήσεις, απαντώντας στις ερωτήσεις που τίθενται και αναλύοντας το τι έχουν πει οι διάφοροι πολιτικοί αρχηγοί. Παρακαλούμε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας (votepirate.ca ή pirateparty.ca) ή να εγγραφείτε στα δελτία τύπου μας για να ενημερώνεστε κάθε φορά που δημοσιεύουμε κάτι σχετικό. Ευχαριστούμε.
Το Mincome ή το Βασικό Εγγυημένο Εισόδημα, Κόστος vs Εξοικονόμηση
Ένα infographic από τις εισαγωγικές παρατηρήσεις της εκστρατεία μας, εξηγώντας το πώς μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά ένα Mincome ή το Βασικό Εγγυημένο Εισόδημα, χωρίς την αύξηση των φόρων.
Γουίνιπεγκ, Μανιτόμπα – 27 Ιουλίου 2015 – Ήρθε η ώρα για τον Καναδά για να ακολουθήσει ένα καλύτερο οικονομικό σχέδιο που να είναι βιώσιμο. Το Οικουμενικό Επίδομα Παιδικής Φροντίδας (Universal Child Care Benefit) που διαφημίζεται προεκλογικά είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο ο Καναδάς θα μπορούσε να οδηγηθεί σε επίμονα δημοσιονομικά ελλείμματα. Σε κάθε προεκλογική περίοδο, οι πολιτικοί κάνουν ανακοινώσεις για τεράστιες δαπάνες ώστε να επηρεάσουν τους Καναδούς ψηφοφόρους.
Το Κόμμα Πειρατών Καναδά απαιτεί την άρση όλων αυτών των “ανακοινώσεων” για τις εκπτώσεις φόρου. Ο πρωθυπουργός Stephen Harper, γνωρίζει από πρώτο χέρι ο ίδιος, για το πρόβλημα όταν έγραψε την διατριβή του στο Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι. Τότε υποστήριζε ότι οι δαπάνες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ελλείμματα, καθώς οι κυβερνήσεις σχεδιάζουν τους προϋπολογισμούς με τις εκλογές στο μυαλό τους. Η εξάλειψη των πολιτικών με τις εκπτώσεις φόρου θα εξοικονομήσει για την κυβέρνησή μας τουλάχιστον $23 δις. Σε συνδυασμό με την διακοπή των άκαρπων εταιρικών επιδοτήσεων που έχουμε ήδη πληρώσει ακριβά (~ $648 δις εδώ και 30 χρόνια), θα παρέχουν αρκετά χρήματα για να χρηματοδοτηθεί ένα πρόγραμμα Mincome. Οι Καναδοί μπορούν να έχουν ένα πρόγραμμα Mincome σε τέτοιο επίπεδο που να είναι επαρκές για να εξαλείψει πλήρως την οικονομική φτώχεια (με ένα εκτιμώμενο κόστος τα $50 δις), ενσωματώνοντας το Mincome με τα υπάρχοντα προγράμματα ίδιου τύπου (δηλ. τα Elderly benefits, GST Credit και Children’s Benefits, τα οποία κόστισαν στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό $53.3 δις για την διετία 2012-2013 και δεν έχουν αλλάξει πολύ από έτος σε έτος). Ένα πρόγραμμα εγγυημένου εισοδήματος θα μπορούσε να βελτιώσει το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, το οποίο είναι τόσο βρώμικο και αναποτελεσματικό όσο είναι και οι προεκλογικές πολιτικές υποσχέσεις που δίνονται για τις εκπτώσεις φόρου. Το πείραμα του Dauphin στην Μανιτόμπα έχει δείξει ότι το πρόγραμμα Mincome λειτούργησε και παρείχε ένα μεγάλο θετικό κοινωνικο-οικονομικό αποτέλεσμα. Το Mincome θα προσφέρει ένα τεράστιο σταθερό φυσικό ερέθισμα στις καταναλωτικές δαπάνες και στη δημιουργία θέσεων εργασίας όσο καμιά από τις κυβερνητικές εταιρικές επιδοτήσεις δεν ήταν/είναι σε θέση να κάνει.
“Το Mincome θα έχει πολύ σημαντικές θετικές επιπτώσεις. Αυτό θα οδηγήσει σε μείωση του κόστους της υγειονομικής περίθαλψης, δεδομένου ότι τα άτομα με χαμηλά εισοδήματα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αποκτήσουν δαπανηρές χρόνιες ασθένειες. Θα υπάρξει σημαντική εξοικονόμηση στο κόστος της κυβερνητικής γραφειοκρατίας και μείωση του κόστους της επιβολής του νόμου καθώς το έγκλημα μειώνεται μαζί με τη μείωση της φτώχειας. Όπως ανέδειξε το πείραμα στο Dauphin, τα προβλήματα σχετικά με την ψυχική υγεία θα μειωθούν επίσης. Αυτό θα κάνει τους ανθρώπους πιο παραγωγικούς και θα οδηγήσει λιγότερους ανθρώπους σε περιπτώσεις με καταστάσεις όπου θα αγγίξουν τα όριά τους, κάτι που συχνά έχει καταστροφικές συνέπειες για τις κοινότητες και την κοινωνία στο σύνολό της”. Λέει ο Ric Lim, της ηγετικής ομάδας στο Κόμμα Πειρατών του Καναδά. “Το Mincome θα μας προετοιμάσει επίσης και για την αναπόφευκτη εξαφάνιση ορισμένων θέσεων απασχόλησης λόγο της αυτοματοποίησης και της ρομποτικής που θα οδηγήσει σε μείωση του κόστους και στην αύξηση της παραγωγικότητας. Θα μας κάνει λιγότερο φοβισμένους απέναντι στην ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη. Καθώς επίσης θα παρέχει κίνητρα για εργασία, σε αντίθεση με τα αντικίνητρα για την εργασία μέσα στο πλαίσιο του ισχύοντος συστήματος κοινωνικής πρόνοιας. Και το καλύτερο απ’ όλα, μπορεί να γίνει τώρα, χωρίς καμία αύξηση της φορολογίας. Το μόνο που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση”.
Το Κόμμα Πειρατών Καναδά είναι ένα ομοσπονδιακό πολιτικό κόμμα που πιστεύει στην αναβάθμιση της δημοκρατίας μας και στο ότι αυτή πρέπει να γίνει πιο ανοιχτή. Πιστεύουμε στην προστασία του δημόσιου συμφέροντος και των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου και στην προστασία της ιδιωτικής ζωής και της ελευθερίας στην ψηφιακή εποχή. Αυτό περιλαμβάνει την ελευθερία στην δημιουργία και στην καινοτομία, το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή και την ανοικτή πρόσβαση στις πληροφορίες. Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση.
Επαφή για τα ΜΜΕ: Ric Lim 204-808-8969 [email protected]
[ΔΙΟΡΘΩΣΗ 28/07/2015: Η πρόβλεψη στον Ομοσπονδιακό προϋπολογισμό του 2012-2013 είναι για τα Elderly and Children’s Benefits. Η αρχική έκδοση εσφαλμένα το είχε ως “Children Tax Credit”. Τα Children’s Benefits στο προϋπολογισμό αποτελούνται από το μη υποκείμενο σε φόρο Canada Child Tax Benefit και από το φορολογητέο παλαιότερο Universal Child Care Benefit.]
Στις ΘΕΣΕΙΣ στο Κόμμα Πειρατών Ελλάδας υπάρχει το εξής:
2. Πολιτική για την Οικονομία, την Ανάπτυξη, την Οικονομική κρίση,την Εργασία και το Εγγυημένο εισόδημα
…
Πιστεύουμε ότι κάθε άνθρωπος από την στιγμή που γεννιέται, έχει δικαίωμα σε μία εξασφαλισμένη ποιότητα ζωής. Για το λόγο αυτό στηρίζουμε την πρωτοβουλία του Βασικού εισοδήματος (δεν πρέπει να συγχέεται με το εγγυημένο κοινωνικό εισόδημα και άλλα επιδόματα που χορηγούνται με εισοδηματικά κριτήρια).
Ο θεσμός του βασικού εισοδήματος, έχοντας ως δεδομένο το ολοένα και πιο επισφαλές περιβάλλον που εντέχνως δημιουργείται στην αγορά εργασίας, αμφισβητεί την παραδοσιακή έννοια της εργασίας ως έμμισθη θέση απασχόλησης, η οποία προκαλεί αυτομάτως τον αποκλεισμό των ανέργων και όλων όσων λαμβάνουν στήριξη από προνοιακά επιδόματα. Αντιτάσσει στην παρούσα κατάσταση ένα καθολικό, άνευ κριτηρίων και προϋποθέσεων βασικό εισόδημα το οποίο στη συνέχεια να φορολογείται με τέτοιο τρόπο ώστε να επιστρέφει στο κράτος μόνο εφόσον ο εργαζόμενος μπορεί να διασφαλίσει την δυνατότητα μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης με τον μισθό της εργασίας του.
Σε καμία περίπτωση δεν θεωρούμε ότι το βασικό εισόδημα θα λύσει αυτομάτως όλα τα προβλήματα. Πιστεύουμε όμως ότι η θεσμοθέτησή του είναι απολύτως απαραίτητη για να ξεπεραστεί η σημερινή κρίση εμπιστοσύνης, η οικονομική ύφεση, να εξαλειφθεί η ακραία φτώχεια και να μειωθεί δραστικά ο κοινωνικός αποκλεισμός.
Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2015/08/to-komma-peiraton-kanada-basiko-eisodima/
