Ναι, το γνωρίζουμε ότι τελικά οδεύει προς ματαίωση, αλλά παίρνουμε εδώ την ευκαιρία να τονίσουμε, ως Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, ότι δεν εκπλησσόμαστε καθόλου για το όλο στήσιμο αυτού του άθλιου σκηνικού, ούτε για το ότι αυτό θεωρείται “κανονικό”. 

Αφού η κρατούσα ορολογία μιλά για “κανονικότητα”, θα μιλήσουμε κι εμείς για “κανονικότητα”. Σε μια “κανονική” χώρα, κανείς δε θα τολμούσε ούτε καν να διανοηθεί να σχεδιάσει “debate” μεταξύ πολιτικών αρχηγών, στο οποίο οι δημοσιογράφοι ανήκουν (ως υποψήφιοι ή/και σύζυγοι στελεχών) στο ένα από τα κόμματα που συμμετέχουν σ’ αυτό. Πρώτον, γιατί θα το θεωρούσαν ντροπή τους και θα αυτοεξαιρούνταν λόγω σύγκρουσης συμφέροντος (Conflict of Interest – εκτός κι αν δεν ανήκει στη διδακτέα ύλη των Columbia, Yale και Harvard), δεύτερον γιατί, αν ξεκίναγε ο προγραμματισμός του, οι αρμόδιες αρχές θα έριχναν αμέσως πάρα πολύ αυστηρές καμπάνες. Και τρίτον, γιατί κανένα κόμμα δε θα ανεχόταν να γίνει μια τέτοια παρωδία, πόσο μάλλον να συμμετάσχει σ’ αυτή!

Εδώ όμως δεν είδαμε τίποτε απ’ όλα αυτά. Καμία δημοσιογράφος και κανένας δημοσιογράφος δε ζήτησε ν’ αυτοεξαιρεθεί λόγω σύγκρουσης συμφέροντος. Η πλειονότητα των ΜΜΕ δεν είδε κανένα πρόβλημα και καμία δεοντολογική εκτροπή. Η ΕΣΗΕΑ, που τιμώρησε δημοσιογράφο γιατί τόλμησε να πει ότι ο λόγος του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης μοιάζει ακροδεξιός, δεν ασχολήθηκε καν. Ομοίως και το ΕΣΡ – καλά, αυτό μάλλον ακόμα ασχολείται με το αν ένα σφουγγάρι συνωμοτεί για να κάνει ομοφυλόφιλα τα παιδιά μας… Αλήθεια, το ΚΙΝΑΛ (πρώην ΠΑΣΟΚ) δεν έχει πρόβλημα με το ότι η δημοσιογραφική σύνθεση ευνοεί ένα και μόνο κόμμα; Το ΚΚΕ δεν είδε τίποτα στραβό;

Το debate των πολιτικών αρχηγών, σε μια “κανονική” χώρα, είναι μια κορυφαία εκδήλωση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, καθώς συνδέεται άμεσα με το εκλογικό καθήκον των πολιτών και δίνει στους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων την ευκαιρία ν’ αντιπαρατεθούν απευθείας ο ένας με τον άλλο, αλλά και στους πολίτες τη δυνατότητα να κρίνουν πριν πάνε να ψηφίσουν. Στην Ελλάδα όμως των ολιγαρχών και της Τρόικας Εσωτερικού κι Εξωτερικού, ευτελίζεται, προσβάλλοντας τη δημοσιογραφία, το δημοκρατικό πολίτευμα και τους ίδιους τους πολίτες.

Δεν εκπλησσόμαστε. Όλα αυτά είναι εκφάνσεις της ιδιοκτησιακής αντίληψης που έχουν για τους πολίτες οι “νόμιμοι ιδιοκτήτες” της χώρας. Δυστυχώς, όσο οι πολίτες επιλέγουν να επιβραβεύουν τέτοιες συμπεριφορές, θα αποδεικνύουν ότι τέτοιες καταστάσεις είναι που αξίζουν σ’ αυτή τη χώρα, στους ίδιους και στα παιδιά τους.

Κόμμα Πειρατών Ελλάδας

Πρώτο κόμμα στις πρόσφατες τετραπλές εκλογές δεν αναδείχθηκε κανένα από τα κόμματα εντός κοινοβουλίου, αλλά η στεντόρεια αποχή. Το μήνυμα των πολιτών στις ευρωεκλογές και τις τοπικές εκλογές ήταν σαφές: “Σας βαρεθήκαμε! Δεν αξίζετε ούτε τη ψήφο μας!”

Τα αρχηγεία των κομμάτων το γνωρίζουν πολύ καλά και με βάση αυτό σχεδιάζουν τις καμπάνιες τους για τις επερχόμενες εθνικές εκλογές. Οι κομματικές ηγεσίες και τα επιτελεία τους δεν ενδιαφέρονται να μειώσουν την αποχή· άλλωστε είναι προς το συμφέρον τους, καθώς, χάρη σ’ αυτήν, οι “στρατευμένοι” ψηφοφόροι τους θα δημιουργήσουν μια εικόνα παντοδυναμίας των κομμάτων τους κυριαρχούν στο μετεκλογικό πολιτικό τοπίο.

Όποια όμως κι αν είναι τελικά τα ποσοστά των κομμάτων στις εθνικές εκλογές του Ιουλίου, οι πάντες γνωρίζουν ότι αυτά είναι κίβδηλα.
Μια μειοψηφία με μπόνους 50 εδρών, μέσω ενός ληστρικού εκλογικού νόμου στο πρώτο κόμμα, νομιμοποιείται να κυβερνήσει, χωρίς στην πραγματικότητα να αντιπροσωπεύει τους Έλληνες πολίτες.

Οι πρόσφατες μάλιστα δηλώσεις στελεχών του ΚΙΝΑΛ (πρώην ΠΑΣΟΚ) και της Νέας Δημοκρατίας, με τις οποίες δηλώνεται απερίφραστα κι ανερυθρίαστα η απέχθεια αυτών των κομμάτων προς την απλή αναλογική, δείχνουν την απολύτως ιδιοκτησιακή αντίληψη που αυτά τα κόμματα τρέφουν για την ελληνική κρατική-κυβερνητική μηχανή, τη νομοθετική αρμοδιότητα και το δημόσιο κορβανά, δηλαδή τους φόρους των Ελλήνων πολιτών: θέλουν να έχουν την απόλυτη εξουσία και την απόλυτη ελευθερία να κάνουν ό,τι θέλουν, με την αντιπολίτευση, μείζονα ή ελάσσονα, να έχει αποκλειστικά και μόνο διακοσμητικό ρόλο. Βρισκόμαστε λοιπόν, χάρη στην κατάλληλα διαμορφωμένη εκλογική νομοθεσία και με τη σιωπηρή ανοχή και συνυπευθυνότητα όλων των πολιτών, ενώπιον μιας ελλιπούς, νοθευμένης δημοκρατίας. Αυτή εύκολα μπορεί να εκφυλιστεί στην κατάσταση της “ανελεύθερης δημοκρατίας” τύπου Ερντογάν.

Διαμορφώνεται λοιπόν ένα τοξικό πολιτικό, νομικό και θεσμικό περιβάλλον, που ευνοεί μονάχα την περαιτέρω εδραίωση και διαιώνιση της ασύδοτης και ατιμώρητης – σε αγαστή πάντα συνεργασία με μεγάλα επιχειρηματικά λόμπι – διαφθοράς των κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων και η απονομιμοποίηση, ο εξευτελισμός, η ταπείνωση και η τιμωρία (με κάθε μέσο) των ανθρώπων εκείνων που θέλουν να ζήσουν έντιμα. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι η διαμόρφωση μιας απελπισμένης μάζας που δεν καταγράφεται δημοσκοπικά, παρά μόνο στα εκλογικά αποτελέσματα, όπου και φαίνεται ότι οι περισσότεροι πολίτες πιστεύουν ότι οι εκλογές λίγη αξία έχουν, καθώς τίποτα δεν θα αλλάξει, όποιο κόμμα κι αν ψηφίσουν.

Ως Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, έχοντας να αντιμετωπίσουμε ένα σύστημα αποκλεισμών, όπως το όριο του 3%, τον απαράδεκτο εκλογικό νόμο-μποναμά στα κόμματα που κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία και κοινωνία, τη μηδαμινή ως ανύπαρκτη προβολή από τα μέσα ενημέρωσης (ακόμη κι απ’ τα “προοδευτικά”), απέχουμε πολύ από το να ισχυριστούμε ότι υπάρχει ισότιμη αντιμετώπιση των πολιτικών κομμάτων στη χώρα μας. Πέραν αυτών, η οικονομική δυσχέρεια και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τη λειτουργία ενός οργανωμένου πολιτικού γραφείου υποστήριξης, μας οδηγούν στην απόφαση να μη συμμετέχουμε στις εθνικές εκλογές του Ιουλίου 2019.

Θα παραμείνουμε παρόντες στην πολιτική σκηνή, με συχνές παρεμβάσεις και με κατάθεση ολοκληρωμένων, τεκμηριωμένων θέσεων και ιδεών και θα συνεχίσουμε να μπολιάζουμε την κοινωνία με τις ιδέες και τις θέσεις μας, από κάθε βήμα και κάθε μετερίζι, προετοιμάζοντας προσεκτικά και μεθοδικά τις επόμενες κινήσεις μας.  

Κατά την διάρκεια των Ευρωεκλογών, φίλοι και ψηφοφόροι μας, ρωτούσαν γιατί δεν συνεργαστήκαμε με το ΜέΡΑ25. Τότε είχαμε πει ότι δεν υπήρξε κάποια σχετική επαφή και ότι τα μέλη μας αποφάσισαν την συνεργασία με την ΛΑ.Ε. Υπήρξαν αρκετές παραινέσεις να δοκιμάσουμε μια τέτοια συνεργασία, ακόμα και από μέλη.

Η Διοικούσα Επιτροπή λοιπόν, ως έχει υποχρέωση, οργάνωσε μια έκτακτη συνεδρίαση στην οποία προσκλήθηκαν όλα τα μέλη και οι φίλοι που ήθελαν να συμμετέχουν, όπως επίσης και εκπρόσωποι άλλων κομμάτων. Ένα μέλος του ΜέΡΑ25, με δικαίωμα ψήφου στις αποφάσεις του, φιλικά προσκείμενο στο ΠΕΙΡ, ήταν επίσης παρόν.

Στάλθηκε λοιπόν ένα πολύ περιεκτικό email στο ΜέΡΑ25 που ρώτησε σχετικά με την πιθανότητα συνεργασίας. Το email στάλθηκε στο συμβούλιο του ΜέΡΑ25 καθώς και τον Γιάνη Βαρουφάκη.

Θα περίμενε κανείς πως μια πρώτη απάντηση θα ήταν η εκδήλωση πρόθεσης να τεθεί το θέμα σε ψηφοφορία στο συμβούλιο τους. Εξάλλου, το ΜέΡΑ25 είναι ένα σύγχρονο κόμμα με εργαλεία λήψης αποφάσεων, συμβούλιο, μέλη που έχουν δικαίωμα ψήφου και ό,τι γενικά χρειάζεται μια δημοκρατική δομή για να λειτουργήσει.

Αντί αυτού όμως, λάβαμε μια ξερή απάντηση από τον ίδιο τον Γιάνη Βαρουφάκη που έλεγε: “Δεν συνεργαζόμαστε με κανένα κόμμα. Όλοι μας στο ΜέΡΑ25 είμαστε συνεργαζόμενοι.”

Η απάντηση αυτή είναι το άκρον άωτον του οξύμωρου. Πως είναι συνεργαζόμενοι σε κόμμα, αν δεν συνεργάζονται με κανένα κόμμα; Τι είναι τότε το ΜέΡΑ25; Και αν είναι συνεργαζόμενοι, τότε πως είναι δυνατόν να υπάρχει αρνητική απάντηση από τον Γιάνη Βαρουφάκη, χωρίς καμία απολύτως συνεργασία και διαβούλευση; Ποιος πήρε την απόφαση; Με τι κριτήριο; Πώς λαμβάνονται τελικά οι αποφάσεις στο ΜέΡΑ25;

Λυπούμαστε για τη στάση του κυρίου Βαρουφάκη, τον οποίο εκτιμούμε ιδιαίτερα σαν επιστήμονα, και ευχόμαστε καλή τύχη σ’ αυτόν και στα μέλη του, πολλά από τα οποία τα γνωρίζουμε και εκτιμούμε. Επίσης, αν κάποια στιγμή μέλη του ΜέΡΑ25 αποφασίσουν ότι τους αξίζει κάτι καλύτερο από το να ακυρώνονται οι προσπάθειές τους με μονομερείς αρχηγικές αποφάσεις που τα φέρνουν προ τετελεσμένων γεγονότων, εμείς δεχόμαστε μέλη με δικαίωμα ψήφου στις αποφάσεις μας εδώ: https://www.pirateparty.gr/aitisi-eggrafhs/

Τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας
Περαντζάκης Βασίλης
θανασης Γούναρης
Αλαντάλας Γεώργιος

Έχουμε προεκλογική περίοδο και οι κομματικοί στρατοί ξεπέρασαν εαυτόν στην προσπάθειά τους να λογοκρίνουν τον “εχθρό”. Τελευταίο θύμα αυτής της μάχης ήταν ο λογαριασμός του Documento στο Twitter.

Το Κόμμα Πειρατών θεωρεί ότι τέτοιες κινήσεις υποδαυλίζουν την δημοκρατία. Η λογοκρισία είναι απαράδεκτη, είτε πρόκειται για τον “δικό μας”, είτε για τον πολιτικό αντίπαλο.

Το Twitter ως πλατφόρμα αδυνατεί πολλές φορές να κρίνει τις αναφορές των χρηστών του και να ξεχωρίσει τι ακολουθεί και τι όχι τους κανόνες του. Εμείς όμως, ως πολίτες οφείλουμε να μην αφήνουμε το κομματικό κριτήριο να μας τυφλώνει και φυσικά οφείλουμε να προστατεύουμε την ελευθερία του λόγου, άσχετα από το αν μας ενοχλεί ή όχι. Που σταματάει η ελευθερία του λόγου σύμφωνα με τον νόμο; Στην παραίνεση σε βία και εγκληματικές πράξεις. 

Επίσης, οι δράστες αυτής της λογοκρισίας γνωρίζουν ότι δεν θα υπάρχει καμία απολύτως επίπτωση στους ίδιους και στους τυχόν εντολείς τους για την ψευδή τους αναφορά.

Δυστυχώς, τέτοια φαινόμενα έχουν ξαναϋπάρξει στο παρελθόν και, πάρα τις επισημάνσεις από σχετικούς φορείς, δεν έχει γίνει τίποτα, με αποτέλεσμα η ελευθερία του λόγου και του Τύπου να τελεί υπό ομηρία διαφόρων ομάδων που είναι επιφορτισμένες με την αξιοποίηση αυτής της αδυναμίας για να καταδολιεύουν και να νοθεύουν το δημόσιο λόγο. Αυτό θα πρέπει να αλλάξει επειγόντως και οι πλατφόρμες να επιβάλλουν σχετικές κυρώσεις.

Κόμμα Πειρατών Ελλάδας