Το τελευταίο χρονικό διάστημα στη χώρα μας υπάρχει ένας έντονος διάλογος για το δικαίωμα των ομόφυλων, και κατ’ επέκταση ΛΟΑΤΚΙ, ζευγαριών στο γάμο και στην τεκνοθεσία. Τα ομόφυλα ζευγάρια στερούνται, εμμέσως πλην σαφώς, το δικαίωμα να δημιουργήσουν οικογένεια μέσω τεκνοθεσίας. Η ακροδεξιά πτέρυγα της κυβέρνησης, έχοντας στο πλευρό της τα ακροδεξιά κόμματα και την Εκκλησία, ζητά επισημοποίηση αυτού του καθεστώτος, με ειδική μάλιστα μέριμνα για αποκλεισμό των ομοφυλόφιλων και των ΛΟΑΤΚΙ γενικότερα από την τεκνοθεσία. Τα επιχειρήματα των ακροδεξιών είναι γνωστά: άλλος λέει ότι «δεν είναι έτοιμη η κοινωνία/δεν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες», άλλος αναπαράγει τα γνωστά φασιστικά μυθεύματα κατά των ΛΟΑΤΚΙ κι άλλος, πλάθοντας μια ρετρό εικόνα βγαλμένη από παλιό αναγνωστικό, προσπαθεί να πείσει, κόντρα στην επιστημονικά διαπιστωμένη πραγματικότητα, ότι «κανονική» οικογένεια είναι μόνο αυτή που οι γονείς είναι ένα ετερόφυλο ζευγάρι. Αν περάσει αυτό, θα βρεθούν «στον αέρα» πολλά ομόφυλα ζευγάρια στα οποία, σύμφωνα με τους περιορισμούς της ελληνικής νομοθεσίας, το ένα μέλος έχει τεκνοθετήσει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα παιδιά που οι ακροδεξιοί προσποιούνται ότι θέλουν να «προστατέψουν».
Στην ελληνική νομοθεσία[1], τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, είτε λόγω επιλογής είτε επειδή δεν είχαν άλλο μέσο στη διάθεσή τους για την επισημοποίηση της σχέσης τους, δεν έχουν δικαίωμα τεκνοθεσίας, παρά μόνο αναδοχής. Η αναδοχή όμως δεν ισοδυναμεί με τεκνοθεσία, αλλά παράγει ένα προσωρινό αποτέλεσμα για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αυτό δημιουργεί ένα νομικό κενό και μια δυσμενή διακριτική μεταχείριση, τόσο για τα ετερόφυλα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, όσο και – κυρίως – για τα ομόφυλα ζευγάρια, στα οποία το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα του γάμου. Η τεκνοθεσία, επίσης, αντιμετωπίζεται από το νόμο και ως ατομικό δικαίωμα. Στα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, ετερόφυλα ή ομόφυλα, μόνο το ένα από τα δυο άτομα έχει δικαίωμα τεκνοθεσίας: τεκνοθετεί μόνο το ένα από τα δυο άτομα, ενώ το άλλο δεν αναγνωρίζεται από το κράτος ως συγγενής του τεκνοθετημένου παιδιού.
Στην πραγματικότητα, το κίνητρο όλων όσων αντιτίθενται στην αναγνώριση του δικαιώματος των ομοφυλόφιλων στο γάμο και στην τεκνοθεσία, δηλαδή στην περαιτέρω αναγνώριση των ομοφυλόφιλων (και κατ΄επέκταση ΛΟΑΤΚΙ) ως πολιτών ισότιμων με τις/τους ετεροφυλόφιλες/ους, είναι καθαρά ρατσιστικό κι ομοφοβικό. Δεν έχουν κανένα απολύτως επιστημονικό έρεισμα. Δεν έχουν κανένα απολύτως πραγματικό ενδιαφέρον για την «προστασία των παιδιών», όπως αποδεικνύεται κι από τα πάμπολλα σκάνδαλα κακοποίησης ανηλίκων και τις κρατικές μεθοδεύσεις για τη συγκάλυψή τους. Χώρια που το να θέσουν, όπως ονειρεύονται, εκτός νόμου τις ήδη πραγματοποιηθείσες τεκνοθεσίες από ΛΟΑΤΚΙ άτομα θα οδηγήσει πολλά παιδιά στο υποβαθμισμένο – για να είμαστε επιεικείς – περιβάλλον των ιδρυμάτων.
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας καταδικάζει απερίφραστα τις επιεικώς απαράδεκτες κι επικίνδυνες φοβικές δηλώσεις υπουργών, πρώην πρωθυπουργών και συντηρητικών κι ακροδεξιών βουλευτών και δημοσιολόγων πάνω στο θέμα. Η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει επιτέλους το φλερτ με τους ακροδεξιούς και τους θρησκόληπτους και να ολοκληρώσει άμεσα τη μεταρρύθμιση σ’ αυτό τον τομέα. Η Ελλάδα υποτίθεται ότι είναι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, που αντιμετωπίζει με βάσει τις αρχές της ισότητας των ευκαιριών, της ισονομίας και της ισοπολιτείας όλα του τα μέλη κι όχι μια οπισθοδρομική θεοκρατία.
[1] https://www.e-nomothesia.gr/oikogeneia/nomos-4538-2018-phek-85a-16-5-2018.html
