Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας ξεκαθαρίζει προς πάσα κατεύθυνση τη θέση του απέναντι σε οργανώσεις και συλλογικότητες που προπαγανδίζουν τον γεμάτο παραλογισμούς και ψεύδη, υποκινούμενο από τη Διεθνή Ακροδεξιά “ηθικό πανικό”, κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ (και κυρίως των διεμφυλικών) ατόμων και των σεξεργατ(ρι)ών. Αυτές οι οργανώσεις/συλλογικότητες λειτουργούν ως Δούρειος Ίππος της Διεθνούς Ακροδεξιάς για τον εκτροχιασμό του αντιρατσιστικού και του φεμινιστικού κινήματος.
Ως Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, αρνούμαστε κάθε διάλογο ή συνεργασία με αυτές τις οργανώσεις και δηλώνουμε ότι δεν έχουν καμία θέση ούτε στο αντιρατσιστικό, ούτε στο φεμινιστικό κίνημα. Παλεύουμε κατά των διακρίσεων για κάθε συνάνθρωπό μας, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκεύματος, καταγωγής, ταυτότητας/έκφρασης φύλου και καλούμε τον αντιρατσιστικό/αντιφασιστικό/φεμινιστικό χώρο να αποβάλει τέτοια σταγονίδια χωρίς δεύτερη σκέψη.
Δεν έχασε καιρό η Νέα Δημοκρατία κι αμέσως έσπευσε να καλύψει το κενό ρατσισμού και μίσους για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που άφησε η παραίτηση του «τσεκουράτου» Βορίδη. Τον αντικατέστησε αμέσως με ένα άλλο μέλος της Τριανδρίας του ΛάΟΣ: το Θάνο Πλεύρη, γιο του ναζί Κωνσταντίνου Πλεύρη. Φυσικά, δεν υπάρχει περίπτωση να διαφοροποιηθεί από τη σκληρή γραμμή του «Φρουρίου Ευρώπη». Άλλωστε, κι ο ίδιος έχει δώσει το στίγμα του από νωρίς: με συνεντεύξεις του σε περιοδικά του ακροδεξιού χώρου, με τοποθετήσεις υπέρ της χρήσης φονικής βίας για την αποτροπή της άφιξης μεταναστών/προσφύγων στη χώρα μας κ.λπ.
Με φρίκη κι αηδία μάθαμε ότι ο κ. Αλαίν Μπερσέ, Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης, δείχνει δεκτικός στην απαίτηση του Δεξιού-Ακροδεξιού μπλοκ για αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).[1]
Η Δεξιά-Ακροδεξιά εδώ και πολλά χρόνια επιδιώκει να καταστήσει τις ανθρωπιστικές και δημοκρατικές αξίες και τους νόμους περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων κενό γράμμα. Εδώ και πολλά χρόνια, μέσω αντιδημοκρατικών think tanks όπως το «φιλελεύθερο» Atlas Network και το ακραία φασιστικό Heritage Foundation, προωθεί τον αναθεωρητισμό και την οπισθοδρόμηση. Πρόθυμοι συνεργάτες της σε αυτή την προσπάθεια είναι, φυσικά, «έγκριτοι» κοντυλοφόροι σε ΜΜΕ της Ολιγαρχίας κι εγκάθετοι «ακαδημαϊκοί» που εδώ και χρόνια απεργάζονται το ξέπλυμα του φασισμού και του ναζισμού.
Δε μας προκάλεσε έκπληξη η επανεκλογή του ακροδεξιού, καταδικασμένου για κακουργήματα Ντόναλντ Τραμπ. Ήταν ένα ενδεχόμενο που περιμέναμε και φοβόμασταν. Μετά την εκλογή του, ξημέρωσε μια μέρα πολύ δύσκολη για τον προοδευτικό κόσμο. Δε θα κουνήσουμε το δάχτυλο σε όσους προσπάθησαν να αντιταχθούν στην επέλασή του, όπως επίσης δεν πρόκειται να δικαιωσουμε εκείνους που θεωρούν την απήχηση της λαϊκιστικής ρητορείας του Τραμπ ως έκφραση λαϊκης αγανάκτησης.
Θεωρούμε ότι τα δείγματα γραφής του Τραμπ και του επιτελείου του δείχνουν ότι στο μέλλον θα ακολουθηθούν πολιτικές που θα αυξήσουν τη γεωπολιτική αστάθεια, θα οδηγήσουν τις ΗΠΑ σε εσωτερικη οικονομικη κρίση, η οποία πιθανότατα θα γίνει παγκόσμια, θα αποθρασύνουν τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό και τα ανελεύθερα καθεστώτα ανα την υφήλιο και θα υπονομεύσουν παγκόσμιους θεσμούς όπως το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κάτι που θα επιτείνει την αίσθηση ατιμωρησίας για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας όπως η γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γαζας. Όσον αφορά το εσωτερικό των ΗΠΑ, οι υποσχέσεις για βελτίωση της οικονομίας θα τηρηθούν μόνο για τους ελάχιστους μεγιστάνες, όπως δείχνει η στρατολόγηση των Μπέζος, Μάσκ και Πόλσον στο νέο κυβερνητικό σχημα. Οι υπολοιποι, εκτός από οικονομική δυσπραγία, θα ζήσουν και βαρύτατη καταστολή. Το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κλίμα, δίχως ίχνος υπερβολής, θυμίζει παραμονές Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Ως Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, θα παρακολουθούμε την κατάσταση, θα αναλύουμε και θα προτείνουμε λύσεις με τις μικρές μας δυνάμεις. Στηρίζουμε πάντα κάθε άνθρωπο που υφίσταται διακρίσεις, κάθε άνθρωπο που θα στοχοποιηθει από το νεοφασιστικό καθεστώς και τους μιμητές του στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Καλούμε επίσης τον προοδευτικό χώρο της χώρας να είναι σε επιφυλακή για την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, η οποία είναι εξαιρετικά πιθανό να αποτελέσει το δικό μας Project2025, και – επιτέλους – να συστρατευτεί για να το αντιμετωπίσει, αντί να αναλίσκεται σε ανούσιες διαμάχες.
