Category: Δημοκρατία

Το alt-right καθεστώς της Νέας Δημοκρατίας δεν κατάφερε να εκφοβίσει τον ελληνικό λαό για να μη βγει στους δρόμους να διαδηλώσει εναντίον της. Διέσπειρε ψεκασμένες θεωρίες συνωμοσίας περί… Πούτιν, ΣΥΡΙΖΑ, Ζωής Κωνσταντοπούλου και άλλων δαιμονίων. Έβαλε για πολλοστή φορά τον κρατικοδίαιτο εσμό των τρολ της γαλάζιας υπόγας να βρίζει, να απειλεί, να εκβιάζει, να τρομοκρατεί. Επιστράτευσε τους γνωστούς και μη εξαιρετέους «σερίφηδες της αλήθειας» να συκοφαντήσουν ως «ψεκασμένους» όλους όσους καταλάβαιναν πως τέτοια πυρόσφαιρα και τέτοια φωτιά δε μπορούσε να δικαιολογηθεί χωρίς επαρκείς ποσότητες καύσιμης ύλης. Επιστράτευσε κι αυτήν ακόμα τη δικαστική ηγεσία, που, ως μη όφειλε, επέλεξε να συγκρουστεί με τους χαροκαμένους συγγενείς των θυμάτων του εγκλήματος στα Τέμπη και με την κοινωνία που ζητά ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΑΛΗΘΕΙΑ, ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Όμως, το alt-right καθεστώς της Νέας Δημοκρατίας απέτυχε οικτρά. Όλα όσα έκανε για να φοβίσει και να διχάσει το λαό γύρισαν μπούμερανγκ. Κατάφεραν μονάχα να εξοργίσουν τον κόσμο ακόμα περισσότερο. Οι χυδαίες δηλώσεις των κ.κ. Βορίδη και Γεωργιάδη χαλύβδωσαν τη θέληση του λαού να βγει στους δρόμους και να βροντοφωνάξει «ως εδώ και μη παρέκει!» Ακόμα και το θέατρο βίας και καταστολής που στήσανε, ακολουθώντας το χιλιοπαιγμένο και κακόγουστο σενάριο, οι παρακρατικοί μπαχαλάκηδες παρέα με τους συναδέλφους τους των ΜΑΤ, δε μπόρεσε να αμαυρώσει και να δυσφημήσει τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, που όμοιές τους δεν έχει δει ποτέ ξανά η χώρα. Δυο ήταν οι λέξεις που βγαίναν απ’ τα χείλη όλων των πολιτών για τους αυτουργούς του εγκλήματος των Τεμπών, για τους συντονιστές του μπαζώματος και της συγκάλυψης και για τον εντολέα τους: «δολοφόνοι» και «παραιτήσου».

Είναι λοιπόν σαφές ότι το καθεστώς της Νέας Δημοκρατίας έχει απονομιμοποιηθεί πλήρως στα μάτια του λαού και δεν έχει πλέον ούτε την εμπιστοσύνη ούτε την ανοχή του. Αυτό το καθεστώς πρέπει να ξηλωθεί άμεσα στο σύνολό του: από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κουστωδία του ως το τελευταίο κρατικοδίαιτο τρολ της γαλάζιας υπόγαςŒŒ· από τους ολιγάρχες που το στηρίζουν ως τον τελευταίο προπαγανδιστή της «Ομάδας Αλήθειας» και της «Λίστας Πέτσα»· από τα ακροδεξιά δεκανίκια του στη Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο ως τον τελευταίο εγκάθετο στη Δημόσια Διοίκηση.  Αν δεν αφαιρεθεί οριστικά από τη δημόσια ζωή της χώρας αυτός ο κακοήθης όγκος, δε θα μπορέσει ποτέ η χώρα να βρει το οξυγόνο που τόσο έχει ανάγκη για να αναπνεύσει, να ανακτήσει τη δημοκρατία, την ελευθερία και την αξιοπρέπειά της. Μόνο με την απομάκρυνση της Νέας Δημοκρατίας και του μηχανισμού της θα επέλθει η κάθαρση που τόσο απελπιστικά χρειάζεται η χώρα σε όλα τα επίπεδα. Μόνο έτσι θα αποδοθεί δικαιοσύνη για τα θύματα της των κρατικών εγκλημάτων, απ’ την Ηλεία, τη Μάνδρα και το Μάτι ως τα Τέμπη και την Πύλο.

Αν σας είναι δύσκολο να το καταλάβετε ή να το χωνέψετε, κύριε Μητσοτάκη, θα σας το πούμε εμείς με πιο απλά λόγια: ο ελληνικός λαός έδειξε την πόρτα της εξόδου σε σας και σ’ όλο σας το κόμμα. Παραιτηθείτε και φύγετε από την πολιτική ζωή τούτου του βασανισμένου τόπου!

#Τέμπη #ΈγκλημαΤέμπη #Έγκλημα_Τέμπη #ΤέμπηΈγκλημα #Τέμπη_Έγκλημα #Συγκάλυψη #ΤέμπηΣυγκάλυψη #Τέμπη_Συγκάλυψη #Μητσοτάκης #ΝέαΔημοκρατία #Καταστολή #ΔενΈχωΟξυγόνο #Παραιτηθείτε

Η επιλογή του Κωνσταντίνου Τασούλα για την θέση του προέδρου της Δημοκρατίας ήταν απολύτως αναμενόμενη για το περιβάλλον νεποτισμού, αναξιοκρατίας και ομερτά στο οποίο ζούμε. Ο Τασούλας είναι γνήσιο παιδί της Νέας Δημοκρατίας. Μεγάλωσε μέσα στο κόμμα και πάντα δούλευε για αυτό. Από 20 χρονών παιδάκι, που έλεγε κι ο αείμνηστος Παπαγιαννόπουλος ως Γκρούεζας στην ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο». Στην Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη όμως, δεν φαίνεται να υπάρχει.

Δυο βασικά προσόντα που πρέπει να κατέχει ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ο ενωτικός χαρακτήρας και η προσήλωση στη σωστή λειτουργία των θεσμών και του πολιτεύματος, που πρέπει να αποτυπώνονται με την ως τώρα πολιτική του δράση. Όμως, ο κ. Τασούλας μόνο ενωτικός δε μπορεί να χαρακτηριστεί. Θυμίζουμε τη σκληρή εμφυλιοπολεμική του στάση, την οποία αποτύπωσε με τις γνωστές απαράδεκτες δηλώσεις του για την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη από το αντιδημοκρατικό μετεμφυλιακό καθεστώς. Οι δηλώσεις του αυτές θα μπορούσαν ίσως να παραβλεφθούν, αν αργότερα είχε δείξει ειλικρινή μεταμέλεια και αν η δράση του έδειχνε σεβασμό στους θεσμούς, τη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία και τους πολίτες της Ελλαδας. Ωστόσο, αφενός δεν υπήρξε ποτέ τέτοια μεταμέλεια, αφετέρου ο κ. Τασούλας αποτυγχάνει και στο σεβασμό προς τους θεσμούς, τους πολίτες και το πολίτευμα.

Θυμίζουμε ότι ο κ. Τασούλας, ως Πρόεδρος της Βουλής, κρατούσε στο γραφείο του τη δικογραφία της Ευρωπαίας Εισαγγελέως για τη Σύμβαση 717 και τη δικογραφία για τα Τέμπη και δεν την έδωσε άμεσα, ως όφειλε, στα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής. Όχι ότι θα άλλαζε κάτι, καθώς η πλειοψηφία της Επιτροπής είχε ήδη πάρει εντολές για το πώς θα αποφασίσει, άσχετα με τα στοιχεία που της δόθηκαν. Ο κ. Τασούλας, ως Πρόεδρος της Βουλής, κρατούσε επίσης στο γραφείο του τις μηνύσεις που αφορούσαν τις ευθύνες του υπουργείου Μεταφορών και δυο δικογραφίες κατά μελών της κυβέρνησης και άλλων πολιτικών προσώπων και δεν τα προώθησε στη Βουλή, κατά παράβαση των επιταγών του Συντάγματος και του θεσμικού του ρόλου.

Ο κ. Τασούλας είναι ο Πρόεδρος της Βουλής που αρνήθηκε να καλέσει τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ, κ. Ράμμο, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας για τις υποκλοπές, κάνοντας λόγο για «αυτόκλητο καλεσμένο». Δηλαδή απέκλεισε την Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών που ήταν η κατ’ εξοχήν και καθ’ ύλην αρμόδια για να διερευνήσει το σκάνδαλο των υποκλοπών από την άσκηση του νόμιμου καθήκοντός της, που είναι να ενημερώσει τη Βουλή και κατ’επέκταση τους Έλληνες πολίτες, και να προβεί στην προβλεπόμενη εκ του νόμου διερεύνηση.

Ο κ. Τασούλας βαρύνεται επίσης με την καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη: η Βουλή αρνήθηκε την άρση της ασυλίας του για να παραστεί ως κατηγορούμενος σε δίκη για υπόθεση εκβιασμού, που αφορούσε την περίοδο πριν εκλεγεί ως βουλευτής. Μάλιστα, αργότερα ο ίδιος μήνυσε τον αρχικό του μηνυτή και τον πήγε σε δίκη, την οποία και κέρδισε, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι η συνταγματική πρόβλεψη της ισονομίας είναι κενό γράμμα. Επισημαίνουμε πως όλα αυτά είναι ένα μικρό μονάχα δείγμα της αντιθεσμικής του δράσης.

Σε μια κανονική προεδρευομένη δημοκρατία, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας αποσκοπεί στο να εμπνέει στους πολίτες εμπιστοσύνη στους θεσμούς και στη δικαιοσύνη. Είναι σαφές ότι σε μια κανονική προεδρευομένη δημοκρατία ο κ Τασούλας δε θα προτεινόταν ποτέ για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα. Ενσαρκώνει όμως με τον καλύτερο τρόπο την πολιτική ταυτότητα της Νέας Δημοκρατίας κι εξυπηρετεί άριστα τις μεθοδεύσεις του κ. Μητσοτάκη.