Category: Τεχνολογία

Nov 29

“Metaverse”

  • 29.11.2021

  Η τεχνολογία και το διαδίκτυο από την έναρξη λειτουργίας τους προσφέρουν εναλλακτικούς ηλεκτρονικούς τρόπους αλληλεπίδρασης των μελών της κοινωνίας. Αντί εφημερίδων, ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, αντί κουβέντας, IRC. 
   Εταιρίες τεχνολογίας είδαν την δυναμική κέρδους των ηλεκτρονικών/διαδικτυακών υπηρεσιών και προχωράνε ακάθεκτες προσπαθώντας να αντικαταστήσουν πλήρως μέρη φυσικού κόσμου με  ηλεκτρονικές/διαδικτυακές υπηρεσίες. On-line μεταπωλητές, μετα-σουβλατζίδικα, μετα-ασφαλιστικοί πράκτορες, μετα-τουριστικοί πράκτορες που κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι ενώ δεν υπάρχει κάποιο φυσικό κατάστημα ή υποδομές, προσφέρουν μια υπηρεσία μεταξύ του φυσικού καταστήματος και του τελικού καταναλωτή και μερικές εταιρίες εκμεταλλευόμενες την δεσπόζουσα θέση τους πιέζουν τα φυσικά καταστήματα και υπαλλήλους τους για μεγιστοποίηση του κέρδους τους.
   
   Τώρα ήρθε η εποχή του metaverse. Η γνωστή εταιρία κοινωνικής δικτύωσης facebook μετονομάζεται σε metaverse λέγοντας ότι στοχεύει σε μια πλήρως ουτοπική ψηφιακή κοινωνία, αλλά είναι έτσι;
   Με βάση τα δείγματα που έχει δώσει η ίδια εταιρία δεν είναι καθόλου ουτοπική αλλά παραμορφωμένη και προσοδοφόρα για την ίδια την εταιρία και μόνο “κοινωνία”. 
   Η κοινωνία του facebook είναι μια κοινωνία που λογοκρίνει κατά το συμφέρον της εταιρίας, παρουσιάζει περιεχόμενο κατά το συμφέρον της εταιρίας, διαχειρίζεται τα δεδομένα των χρηστών της κατά το συμφέρον της εταιρίας. 
   Λογοκρίνει δημοσιογραφικά άρθρα που δεν είναι αρεστά, έχοντας και τοπικούς λογοκριτές. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα έχουν λογοκριθεί δημοσιογραφικά άρθρα που αφορούν στον κρατούμενο Κουφοντίνα που ανάφεραν για την παράνομη μεταχείρισή του. Έχουν λογοκριθεί κείμενα κατά τις βιομηχανοποίησης των ΑΠΕ καταστρέφοντας το περιβάλλον.
 
   Σε κάθε χρήστη παρουσιάζει περιεχόμενο προσπαθώντας να καθοδηγήσει τον χρήστη σε συγκεκριμένα προϊόντα, συγκεκριμένες καταναλωτικές συνήθειες και συγκεκριμένες ιδεολογίες, υπηρετώντας είτε τον εαυτό της είτε “φίλους” και εμπορικούς συνεργάτες. 
   Διαχειρίζεται (συγκεκριμένα πουλάει) δεδομένα χρηστών σε εταιρίες για να επηρεάσει πολιτικές εξελίξεις. Οι πιο πρόσφατες αποκαλύψεις ακολουθούν μια σειρά σκανδάλων, όπως η συλλογή δεδομένων της Cambridge Analytica, η υποκίνηση βίας στη Μιανμάρ, γνωστή και ως Βιρμανία, στοιχεία ανάμειξης της Ρωσίας και του Ιράν στις εκλογές των ΗΠΑ και πολλά σφάλματα που αποκαλύπτουν δεδομένα χρηστών.
   Στην χειρότερη μορφή του το facebook βάζει συνειδητά το κέρδος πάνω από όλα, ασκεί τοξική επιρροή στους εφήβους, ευνοεί τη διάδοση της παραπληροφόρησης και του μίσους και εν κατακλείδι απειλεί τη δημόσια ασφάλεια και τη δημοκρατία παγκοσμίως, σύμφωνα με καταγγελία με στοιχεία της πρώην διευθύντριας προϊόντος facebook Φράνσις Χάουγκεν.
   
   Με όλα τα παραπάνω να αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου από τις κερδοσκοπικές πρακτικές της, η εταιρία αλλάζει όνομα για να αφήσει αυτές τις κηλίδες πίσω της. Το metaverse δεν διαγράφεται ουτοπικό, αλλά δυστοπικό.
   Οι κυβερνήσεις, η Ε.Ε. οι ΗΠΑ ο ΟΗΕ, ακόμη παγκόσμιοι οργανισμοί (εμπορίου, υγείας) θα πρέπει να παρέμβουν σθεναρά για να περιορίσουν την δράση της κάθε εταιρίας. Θα πρέπει, να θεσπίσουν κανόνες διαφάνειας και προστασίας δεδομένων, να έχουν πλήρη πρόσβαση στις εσωτερικές διεργασίες των τεχνολογικών εταιριών, για πλήρη και συνεχή έλεγχο. Θα πρέπει να έχουν απρόσκοπτη και συνεχή πρόσβαση στις εσωτερικές διαδικασίες της κάθε εταιρίας που έχει δεσπόζουσα θέση είτε σε επίπεδο κράτους είτε σε παγκόσμιο επίπεδο.
   
   Θα πρέπει οι ίδιοι οι χρήστες να προφυλάξουμε τους εαυτούς μας από τις πρακτικές των εταιριών και να μην παραδίδουμε με ελαφριά την καρδία τα δεδομένα μας, μην παραδώσουμε τον έλεγχο της ζωής μας.
   
   Ο ψηφιακός κόσμος μπορεί να είναι ουτοπικός αλλά εξαρτάται από εμάς. Θα πρέπει να απαιτούμε διαφάνεια, προστασία των δεδομένων μας, να προσέχουμε τι διαμοιραζόμαστε. 
   
   Ο εχθρός της ουτοπικής ψηφιακής κοινωνίας δεν είναι η πειρατεία, η παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, η διαφάνεια.

Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2021/11/metaverse/

Apr 02

Ανικανότητα ή σκοπιμότητα με το “Εξοικονομώ κατ’οίκον ΙΙ”;

  • 02.04.2018

Το πρόγραμμα “Εξοικονομώ κατ’οίκον” δεν είναι απλά μία ακόμα επιδότηση. Είναι στρατηγική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της ενεργειακής πολιτικής.

Σήμερα (2 Απριλίου 2018), η πλατφόρμα υποβολής αιτήσεων (κατά προτεραιότητα!!!) άνοιξε για την Αττική και το Νότιο Αιγαίο, αλλά μόνο κατ’ ευφημισμόν. Τα σοβαρά τεχνικά προβλήματα συνεχίζονται με τέτοιο τρόπο που μας κάνει να σκεφτόμαστε αν πρόκειται για απλή ανικανότητα των τεχνικών υπευθύνων, ή σκοπιμότητα των πολιτικών τους προϊσταμένων.

Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι το λεγόμενο «brain drain» έχει επιφέρει τέτοιες συνέπειες στην τεχνική ικανότητα της χώρας. Θεωρούμε ότι είναι εντός των τεχνικών δυνατοτήτων της Ελλάδας να αντιμετωπίζει τέτοιο φορτίο στις υπολογιστικές και επικοινωνιακές υποδομές. Από την επιλογής της πλατφόρμας, τον τρόπο παράδοσης μέχρι την μελέτη χρήσης, η όλη διαδικασία μοιάζει με άσκηση πληροφορικής της 5ης τάξης δημοτικού σχολείου και μάλιστα χωρίς την επίβλεψη δασκάλου, ή την συμμετοχή διαβασμένων μαθητών!

Ειλικρινά, δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί χρησιμοποιήθηκε κλειστή πλατφόρμα και όχι λογισμικό ανοικτού κώδικα. Αντιθέτως, ειδικά στην πρώτη απόπειρα, θα το εκτιμούσαμε αν δεν ήταν εφικτό να καταχωρήσει κάποιος ΑΦΜ εντός φόρμας υποβολής των δηλώσεων, και δη όχι το δικό του ΑΦΜ μολονότι είχε συνδεθεί βάσει αυτού, οπότε στην συνέχεια να μπορεί να αντλήσει τα στοιχεία άλλων φορολογουμένων. Όταν ζητάμε ανοικτότητα αναφερόμαστε στον κώδικα του λογισμικού, όχι στα ευαίσθητα προσωπικά και φορολογικά μας δεδομένα.

Όταν κατά προτεραιότητα διανέμονται επιχορηγήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα πλαίσια στρατηγικού στόχου της Ένωσης, θεωρούμε ότι στοιχειώδεις βασικές σκέψεις ψυχολογίας και κοινωνικής δυναμικής θα επέτρεπαν στην Ελληνική Πολιτεία να εξυπηρετεί τους πολίτες με τρόπο που δεν θυμίζει τροφοδοσία υποσιτιζόμενων από καμιονέτες του ΟΗΕ στην Αιθιοπία. Η όλη διαδικασία σχεδιασμένη να ήταν για να προσβάλει και να εκνευρίσει τον πολίτη που θέλει να αιτηθεί για επιχορήγηση, δεν θα κατάφερνε με τέτοια επιτυχία το στόχο της!

Δεν έπρεπε να υπάρχει τόσο μικρός προϋπολογισμός για να εξυπηρετηθεί μία ολόκληρη χώρα. Τα 250,000,000 ευρώ με οροφή επιλέξιμης δαπάνης τα 25,000 ευρώ όπου η μέγιστη δυνατή συμμετοχή των διαρθρωτικών πόρων είναι 70% (εισοδηματική κατηγορία ένα και δύο παιδιά) αναφέρεται σε δαπάνη περί τα 15,000 ευρώ στην πιο χρηματοδοτούμενη περίπτωση. Με 25% ανεργία όμως, είναι βέβαιο ότι αυτή κατηγορία θα αφορά σχεδόν το σύνολο αυτών που σπεύδουν! Κάνοντας όμως ακόμα και την παραδοχή ότι μόνο ένας στους τέσσερις θα είναι αυτή η περίπτωση, δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν άνω των 30,000 αιτήσεων. Θυμίζουμε, ότι στην Ελλάδα έχουμε πανευρωπαϊκό ρεκόρ ιδιοκατοίκησης. Παραλλήλως, με ευθύνες της πολεοδομίας και την έκδοση αδειών «εφημερίδες» κατά την διάρκεια της δικτατορίας, μελετών που δηλαδή που «υπόκεινται εις μελλοντικόν έλεγχο», αδειών δηλαδή που βγήκαν νύχτα, έχουμε τα πλέον ενεργειακά απαράδεκτα κτήρια στην Ευρώπη. Ακόμα και τα κουτιά των κομμουνιστικών καθεστώτων της ανατολικής ευρώπης θα πρέπει να είναι συγκρίσιμα.

Οπότε, ειλικρινά, δεν ξέρουμε τι σκέπτονται στο υπουργείο, αν δηλαδή αυτό είναι ένα σπορ που το ασκούν. Κάποια ψήγματα σκέψης διαπιστώθηκαν όταν, κατόπιν κατακραυγής πλέον, διπλασιάστηκε η δημόσια (κοινοτικής προελεύσεως) δαπάνη στα 500,000,000 ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση, όμως είναι ανεπίτρεπτο η έλλειψη στοιχειωδών σκέψεων τεχνικής φύσεως και στοιχειωδών σκέψεων κοινωνικής και πολιτικής φύσεως να δημιουργούν μία τέτοια εικόνα. Δεν μας αξίζει ως πολίτες να γινόμαστε αποδέκτες τέτοιων «υπηρεσιών» ειδικά όταν πρόκειται για Ευρωπαϊκά κονδύλια. Δεν θα έπρεπε να θεωρούμε φυσιολογική μία τέτοια χαμηλής ποιότητας υπηρεσία, ούτε φυσικά να δεχτούμε την εξήγηση ότι «φταίμε εμείς για τις ουρές».

Όπου υπάρχει ουρά, υπάρχει συναλλαγή. Συνήθως υπάρχει και «bypass» της ουράς. Εκείνα τα δίκτυα με προτεραιότητα μεταγωγής δεδομένων που εύκολα θα καταθέσουν πρόταση ελπίζουμε ότι δεν θα ανήκουν σε κλαδικές ή τοπικές οργανώσεις ή σε ημετέρους.

Κόμμα Πειρατών Ελλάδας

Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2018/04/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%ae-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%b9%ce%bc%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%be%ce%bf%ce%b9%ce%ba/

Mar 19

Μηχατρονική: Ανοικτή κοινωνία σημαίνει ανοικτά πρότυπα, ανοικτή αρχιτεκτονική, ανοικτά σχέδια και ανοικτό λογισμικό.

  • 19.03.2018

*** Σημείωση: Εγκαινιάζουμε από σήμερα σειρά άρθρων από ειδικούς επιστήμονες, σχετικά με τις αρχές και τις θέσεις του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας.  Μπορείτε να μας στείλετε και τα δικά σας άρθρα στο [email protected]  ***

Η μηχατρονική εμφανίστηκε στο προσκήνιο τη δεκαετία του ‘70. Θεωρείται ειδίκευση της μηχανολογίας που αποσκοπεί στον συγκερασμό των πεδίων ανάπτυξης λογισμικού, ηλεκτρονικών και μηχανισμών σε μία ενιαία μεθοδολογία.

Σύμπλοκα συστήματα υπήρχαν ανέκαθεν, δηλαδή συστήματα που συναποτελούταν από λογισμικό, ηλεκτρονικά, ηλεκτρικά και μηχανισμούς. Στα μειονέκτημά τους συγκαταλέγεται ότι ήταν σχεδιαστικά οροθετημένα σε ανεξάρτητες διαστρωματώσεις ανά ειδικότητα της μηχανικής. Για το ίδιο σύστημα ο εμπλεκόμενος μηχανολόγος μηχανικός σχεδίαζε με την μεθοδολογία του και τα ειδικά σχεδιαστικά του εργαλεία τους μηχανισμούς του, ομοίως ο ηλεκτρολόγος μηχανικός σχεδίαζε τα ηλεκτρολογικά και τα ηλεκτρονικά του υποσυστήματα και τέλος ο μηχανικός λογισμικού καλούταν να ορίσει προγραμματικά τον τρόπο με τον οποίον τα ερεθίσματα που λαμβάνει αυτό το σύστημα δια των αισθητήρων του υπαγορεύουν την αλληλεπίδρασή του με το περιβάλλον του διά των μηχανισμών δράσης του. Η κάθε εμπλεκόμενη ειδικότητα κοιτώντας με το μικροσκόπιο την πευκοβελόνα έχανε το πεύκο και το πευκοδάσος, για να το πούμε απλοϊκά. 

Από την αλληλεπίδραση των υποσυστημάτων ανά ειδικότητα της μηχανικής (μηχανολογική, ηλεκτρολογική, υπολογιστική κ.α.) που συναπαρτίζουν ένα σύμπλοκο σύστημα προέκυπτε μία αναδυόμενη συμπεριφορά που ουδεμία εκ των συνιστωσών ειδικοτήτων της μηχανικής ήταν προετοιμασμένη να μελετήσει. Οι μηχανικοί βρέθηκαν προ αδιεξόδου αντίστοιχου με αυτού των ειδικευμένων ιατρών.

Ο ειδικός ουρολόγος, καρδιολόγος, αγγειολόγος, ωτορινολαρυγγολόγος, νευρολόγος που συζητούν για τη λειτουργία του ανθρώπου, ο καθείς στη βάση της ειδικότητάς του, αποτυγχάνουν να παρατηρήσουν ότι η συμπεριφορά του ανθρώπου είναι πολύ πιο περίπλοκη από το άθροισμα των λειτουργιών που παρατηρούν ο καθείς στην ειδικότητά τους. Η δε αφοσίωσή τους να παρατηρούν μικροσκοπικά τα της ειδικής παθολογίας τους, ουδόλως βοηθά καν στην αναγνώριση της αναδυόμενης συμπεριφοράς που εμφανίζουν τα επιμέρους του ανθρώπου. Αν δε κάποιος την αναζητήσει, απορρίπτουν την ενασχόληση με τη μελέτη της με το σκεπτικό ότι ξεπερνά την ειδικότητά τους!

Όμως, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η ύπαρξή μας ξεπερνά το άθροισμα των επιμέρους βιολογικών μας λειτουργιών. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι αν αθροιστεί το σύνολο των ικανοτήτων των δισεκατομμυρίων κυττάρων μας που αποφάσισαν να συνεργαστούν και να συναποτελέσουν, για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, αυτό που αποκαλούμε «εμείς», δεν προκύπτει το σύνολο των ικανοτήτων του ανθρώπου ως ολότητα. Περαιτέρω, το άθροισμα των ικανοτήτων του καθενός εξ ημών που ως κοινωνικό κύτταρο, συναποτελεί την ανθρωπότητα, υπολείπεται σημαντικά των ικανοτήτων και των δυνατοτήτων που εμφανίζει η κοινωνία που συναποτελούμε.

Τα ίδια φαινόμενα έχουν παρατηρηθεί στις μηχανές: η συνέργεια των επιμέρους υποσυστημάτων προκαλεί ανάδυση μίας συμπεριφοράς η πηγή της οποίας είναι αδύνατον να εντοπιστεί σε ένα μεμονωμένο υποσύστημα. Ειδικά δε με την έλευση των προγραμματιστικών τεχνικών που ονομάζουμε τεχνητή νοημοσύνη, η συμπεριφορά είναι πλέον τόσο περίπλοκη και θυμίζει τόσο πολύ ανθρώπινη, ώστε πλέον η εμπειρία αλληλεπίδρασης με μηχανές πλέον να αγγίζει τα όρια της μεταφυσικής και της υπαρξιακής οντολογίας. Ονομάστηκε, το 1949, «το φάντασμα της μηχανής» από τον Gilbert Ryle για να περιγράψει ότι μία αρκούντως περίπλοκη μηχανή εμφανίζει αναδυόμενες συμπεριφορές που δεν αποτελούν απλά σύνθεση των ικανοτήτων της.

Η μηχατρονική πρεσβεύει την άποψη ότι η συνέργεια των επιμέρους υποσυστημάτων είναι ο σκοπός του σχεδιασμού τους, ότι η αναδυόμενη συμπεριφορά που οφείλεται σε αυτή την συνέργεια οφείλει να είναι πλήρως ελεγχόμενη και ότι η ειδίκευση που σχεδιάζει και επιτυγχάνει την συνέργεια αυτή οφείλει να εδραστεί στην ειδικότητα της μηχανικής που παραδοσιακά αναλαμβάνει την ποινική και την αστική ευθύνη των σύμπλοκων συστημάτων.

Οι λόγοι για αυτό είναι ιστορικοί και αποτελούν τμήμα της συλλογικής μας αντίληψης. Ουδέποτε πέφτει ένας σέρβερ (υπολογιστής) αυτόματης πτήσης με 300 επιβάτες. Πάντα πέφτει ένα αεροπλάνο, δηλαδή μία μηχανολογική κατασκευή, ακόμα και αν είναι τα ηλεκτρονικά ή το λογισμικό του υπεύθυνα για την βλάβη. Η ευθύνη για κάθε ηλεκτρονικό σύστημα ή σύστημα λογισμικού που εγκαθίσταται στη μηχανολογική βάση ενός σύμπλοκου συστήματος αναζητείται πάντα στον μηχανολόγο. Ιστορικά πάντως από την μηχανολογία προέκυψε η ηλεκτρολογία που με τη σειρά της δημιούργησε την ηλεκτρονική και αυτή ως περαιτέρω ειδικότητα γέννησε την μηχανική των υπολογιστών, το οποίο εξηγεί γιατί η αντίληψή μας περί της ευθύνης εστιάζει στους μηχανολόγους.

Οι μηχανικοί ειδικότητας μηχανολόγου με ειδίκευση μηχατρονικής καλούνται να λειτουργήσουν σε ένα περιβάλλον γενικότερης ανευθυνότητας στον σχεδιασμό των ηλεκτρονικών και του λογισμικού, κυρίως διότι η ηλεκτρονική και τα υπολογιστική μηχανική είναι νεοφυείς επιστήμες με μικρή ιστορική παράδοση και κακές εμπορικές επιρροές.

Ο μηχανολόγος παραδοσιακά καλείται να καταθέσει ανοικτά τα σχέδια της μηχανής του όταν επιδιώκει αδειοδότηση της για δημόσια χρήση και παραδοσιακά αναλαμβάνει τις αστικές και τις ποινικές ευθύνες των λαθών του. Οι μηχανολόγοι ιστορικά ορκίζονται με όρκους βαριούς ότι ουδέποτε θα προδώσουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων όταν γνωρίζουν ότι τους εξοπλίζουν με δημιουργήματα στα οποία στηρίζεται η ζωή, η τιμή και η περιουσία τους. Στην υπολογιστική και, σε μικρότερο βαθμό, στην ηλεκτρονική και λοιπές παράγωγες νεοφυείς ειδικότητες της μηχανικής έχουν παρεισφρήσει νέα ήθη.

Πράγματι, εμπορικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις ειδικότητες των ηλεκτρονικών και του λογισμικού υπολογιστών επιβάλλουν στους χρήστες τους την σιωπηρή αποδοχή αδειών δικής τους εμπνεύσεως με σκοπό την αποποίηση από πλευράς των εταιρειών των αστικών και ποινικών ευθυνών τους έναντι των τελικών χρηστών τους για υλοποιήσεις που οι εταιρείες αυτές διανέμουν με κλειστά σχέδια και άνευ αδείας για δημόσια χρήση.

Όταν σχεδιάζονται σύμπλοκα συστήματα ιδιαίτερης κρισιμότητας για την κοινωνία μας, οφείλουν να γίνονται στη βάση ανοικτών σχεδίων που έχουν εξετασθεί από πολλούς συναδέλφους, έχουν αδειοδοτηθεί από το κράτος, βάσιζονται σε ευρέως γνωστές ανοικτές αρχιτεκτονικές που προωθούν τον ανταγωνισμό και δεν δημιουργούν μονοπώλια. Επιπροσθέτως, οφείλουν να βασίζονται σε ανοικτό λογισμικό που επιτρέπει να εντοπιστούν κακόβουλες κερκόπορτες, που συστηματικά παρουσιάζονται ως σχεδιαστικά λάθη, αλλά στη πραγματικότητα ενέχουν τον δόλο της υφαρπαγής κρίσιμων στοιχείων και δεδομένων μέχρι και τον έλεγχο των υποδομών από ξένες προς το δημόσιο οντότητες.

Στη βάση αυτών των σκέψεων έγραψα το διδακτορικό μου: «μία ανοικτή προσέγγιση στον αρθρωτό έλεγχο για ευέλικτους αυτοματισμούς», όπου εξετάζει το πώς μία ανοικτή κοινωνία οφείλει να βασίζεται σε ανοικτά πρότυπα, ανοικτή αρχιτεκτονική, ανοικτά σχέδια και ανοικτό λογισμικό ώστε να μην εμποδίζεται και να μην πιέζεται από προμηθευτές τεχνολογικών λύσεων που επιχειρούν την αντιστροφή του ελέγχου των προμηθειών, δηλαδή ο προμηθευτής να ορίζει το ποιες ανάγκες του προμηθευόμενου θα εξυπηρετηθούν, με τι κόστος και πότε.

Εντέλει, η ζωή μας, η τιμή μας, η αξιοπρέπειά μας και η περιουσία μας εξαρτάται από τις επιλογές μας τώρα στο σε ποιους θα παραδώσουμε, διά των μηχανών που μας προμηθεύουν, τον έλεγχο της αυτοδιάθεσής μας. 

Δρ. Δημητρόπουλος Γεώργιος

Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2018/03/%ce%bc%ce%b7%cf%87%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%b9%ce%ba%cf%84%ce%ae-%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%cf%89%ce%bd%ce%af%ce%b1-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b1%ce%af%ce%bd/