Λαϊκισμός ή πολιτική προτάσεων;

Η κυβέρνηση δηλώνει ότι όσοι παρακινούν καταστάσεις χάους και αναρχίας εγκληματούν. Συμφωνούμε. Και κύριος ένοχος είναι η κυβέρνηση που με την απραξία της και την μονοθεματική της πολιτική εξωθεί τους πολίτες σε αυτές τις πράξεις, μη αφήνοντάς τους άλλες επιλογές.

 

Το κράτος έχει σοβαρότατα δομικά προβλήματα που δεν έχουν να κάνουν με το πόσο θα χαμηλώσουμε τους ήδη μειωμένους μισθούς και συντάξεις. Έχουν να κάνουν με τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, τη γραφειοκρατία και το χαοτικό φορολογικό σύστημα και την αναποτελεσματική Δικαιοσύνη.

 

Η καθυστερημένη εκδίκαση υποθέσεων οδηγεί ουσιαστικά σε αρνησιδικία, με αποτέλεσμα την ατιμωρησία των παρανομούντων. Οι εξωδικαστικοί συμβιβασμοί πρώτα για τις αστικές υποθέσεις και σε δεύτερο χρόνο για τις ποινικές, πρέπει να είναι η αρχική επιδίωξη. Η μηχανογράφηση, η αδιάλειπτη λειτουργία των δικαστηρίων και η άμεση εκδίκαση των υποθέσεων είναι το επόμενο βήμα. Τέλος είναι απαραίτητη η ουσιαστική θεσμική κατοχύρωση της αυτονομίας του δικαστικού σώματος, έτσι ώστε η Δικαιοσύνη να καταστεί πραγματικά μια από τις θεμελιώδεις συστατικές λειτουργίες δημοκρατίας.

 

Οι λύσεις που προκρίνουν οι κυβερνώντες είναι αστείες, άσχετες και επιζήμιες, καθώς τροφοδοτούν την ύφεση και έτσι σε λίγους μήνες θα χρειάζονται επιπλέον περικοπές. Είναι προφανές ότι δεν ενδιαφέρονται να πάρουν εκείνα τα μέτρα που θα προωθήσουν την ανάκαμψη της οικονομίας και θα διορθώσουν τα προβλήματά, αλλά τα κρύβουν κάτω από το χαλί περιμένοντας την επόμενη δόση και ελπίζοντας ότι έτσι θα κερδίσουν λίγο χρόνο ακόμη για το διεφθαρμένο πελατειακό κράτος από το οποίο σιτίζονται.

 

Αυτή η πρακτική είναι η ίδια που ακολουθείται εδώ και 3 χρόνια και δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα, παρά μόνον την καταστροφή των μικρών και μεσαίων αστικών στρωμάτων, την αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού και την ολοκληρωτική διάλυση της οικονομίας. Ο μόνος που επωφελείται από αυτό είναι φυσικά η Χρυσή Αυγή. Υπόλογες είναι οι άχρηστες κυβερνήσεις που οδηγούν ανθρώπους απελπισμένους, με χαμηλή κοινωνική αγωγή ή και με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο σε αυτήν.

 

Οι λύσεις που υπάρχουν σήμερα είναι άμεσα εφικτές χάρη στην τεχνολογία, π.χ. για προβλήματα φοροδιαφυγής, γραφειοκρατίας και απόδοσης του κράτους, χρειάζονται όμως πολιτική βούληση για να εφαρμοστούν. Άλλα προβλήματα, όπως το μεταναστευτικό, απαιτούν μία ισχυρή διαπραγματευτική ομάδα στην Ευρώπη. Τι κάνουν οι κυβερνήσεις αντί αυτού; Ξανά και ξανά μειώσεις μισθών, συντάξεων και επιβολή περισσότερων φόρων σε αυτούς που δεν μπορούν να κρύψουν εισόδημα ή είναι σωστοί στις υποχρεώσεις τους.

 

Όταν έγινε εμφανές το πρόβλημα της χώρας μας το 2010, η τακτική της επιβολής κάποιων μέτρων για να κερδίσουμε χρόνο είχε νόημα, αν συνδυαζόταν με πραγματικές μεταρρυθμίσεις που θα χτυπούσαν στην ρίζα του προβλήματος. Δεν έγιναν ποτέ όμως τέτοιες προσπάθειες ή όσες έγιναν (π.χ. η ηλεκτρονική συνταγογράφηση) ήταν ατελείς, διστακτικές, πρόχειρες και γι’ αυτό τελικά είχαν ελάχιστο αποτέλεσμα.

 

Οι πολίτες οι οποίοι βλέπουν με απόγνωση τη ραγδαία πτώση του βιοτικού τους επιπέδου, αντιδρούν στις μειώσεις μισθών, συντάξεων και κοινωνικού κράτους με διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις, προπηλακισμούς πολιτικών κλπ… Αυτό όμως δεν είναι αρκετό γιατί το μόνο που προσφέρει είναι μια πρόσκαιρη εκτόνωση του δίκαιου θυμού και της αγανάκτησής τους. Τα πολιτικά κόμματα τα οποία οφείλουν να έχουν συγκεκριμένες προτάσεις, αποφεύγουν συστηματικά να πουν όλη τη σκληρή και δυσάρεστη αλήθεια στους πολίτες, καταφεύγοντας στο εύκολο μονοπάτι του λαϊκισμού.

 

Για να προχωρήσουν οι απαραίτητες διαδικασίες αναμόρφωσης τόσο του δημοσίου ειδικότερα όσο και της χώρας γενικότερα, στην Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπιστεί και μία ακόμα τροχοπέδη. Ο δικός μας ιδιότυπος συνδικαλισμός που συμμετέχει στη διαφθορά και δημιουργεί εμπόδια σε όποιες αλλαγές ή μεταρρυθμίσεις έχουν προταθεί κατά καιρούς. Και αυτό γιατί κάθε αλλαγή προς τη σωστή κατεύθυνση αφαιρεί από τη συνδικαλιστική ηγεσία την εξουσία που έχει καταλάβει, θεωρώντας τον κάθε τομέα εργασίας ως φέουδο της το οποίο μπορεί να λυμαίνεται και να εκμεταλλεύεται ανεξέλεγκτα χωρίς να ενδιαφέρεται αν και κατά πόσο αυτός ο τομέας είναι αποτελεσματικός και παραγωγικός .

 

Tο κράτος και οι πολίτες δεν είναι αντιμαχόμενα στρατόπεδα, το ένα απέναντι από το άλλο, αλλά αποτελούν ουσιαστικά τους δύο πόλους της συντεταγμένης κοινωνίας. Η ευημερία του κράτους είναι και ευημερία των πολιτών του και αντίστροφα. Δυστυχώς αυτό το ξεχνάμε συχνά και εμείς οι πολίτες όπως το έχουν ξεχάσει και οι διοικούντες το κράτος. Ευθύνες υπάρχουν παντού για την σημερινή κατάσταση.

 

Σίγουρα μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί: τι εννοούμε εμείς οι Πειρατές όταν λέμε προτάσεις και λύσεις; Ξέρουμε οτι κανένας δεν έχει μαγικές λύσεις για όλα τα προβλήματα. Αλλά για επιμέρους θέματα έχουμε προτάσεις και ιδέες. Και έχουμε ακόμα και παραδείγματα.

 

Ένα παράδειγμα είναι η γραφειοκρατία στο δημόσιο η οποία μπορεί να μειωθεί, μειώνοντας ταυτόχρονα και το χρόνο και το κόστος που χρειάζεται για να διεκπεραιωθεί μια εργασία, με την χρήση της νέας τεχνολογίας. Τα ψηφιακά έγγραφα, οι ψηφιακές υπογραφές και η αποστολή με email κατεβάζουν και το κόστος και το χρόνο ακόμα και αν κρατήσουμε τις ίδιες περίπου διαδικασίες. Η ασφάλεια των ηλεκτρονικών μέσων είναι πολύ μεγαλύτερη από την μεταφορά φακέλων με το ταχυδρομείο ή τους courier και αυτό είναι ένα επιπλέον κέρδος.

 

Αντίστοιχα το κόστος στην υγεία και συγκεκριμένα στον τομέα των φαρμάκων, μπορεί να μειωθεί με την αύξηση της χρήσης γεννοσήμων τα οποία είναι ασφαλή καθώς ισχύουν όλοι οι κανόνες ποιοτικού ελέγχου και εδώ όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Μάλιστα ως Πειρατές προτείνουμε και αλλαγές στο σύστημα με τις πατέντες που θα μειώσουν ακόμα περισσότερο το κόστος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ανακουφίζοντας τα ασφαλιστικά ταμεία και παράλληλα δίνοντας πρόσβαση σε περισσότερους ανθρώπους στα φάρμακα αυτά.

 

Σχετικά με την μετανάστευση, προτείνουμε να γίνουν επιτακτικά γνωστές στους Ευρωπαίους εταίρους μας οι πραγματικές διαστάσεις και οι οξύτατες κοινωνικές συνέπειες του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε, το οποίο είναι ιδιαίτερα σοβαρό με διαστάσεις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές. Το Δουβλίνο ΙΙ αντιτίθεται στην ιδέα της ενωμένης Ευρώπης αφού για αυτό το πρόβλημα ορίζει ότι το κάθε κράτος είναι μόνο του! Η κατάργηση του, και η εφαρμογή μιας διαδικασίας στην οποία θα συμμετέχουν όλα τα κράτη της Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ είναι αναγκαία.

 

Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας σίγουρα δεν έχει ΟΛΕΣ τις λύσεις, έχει όμως προτάσεις σε καίρια θέματα και επιπλέον προτείνει έναν τρόπο να βρεθούν οι λύσεις για τα προβλήματά μας. Καλούμε όλες τις σοβαρές πολιτικές δυνάμεις του τόπου να σκεφτούν και να προτείνουν συγκεκριμένες λύσεις για τα θέματα που απασχολούν όλους μας. Τους καλούμε έστω και για λίγο να σταματήσουν τις στείρες ιδεολογικές αντιπαραθέσεις που αποδεδειγμένα δεν οδηγούν πουθενά, να σκεφτούν συλλογικά και να δράσουν αποτελεσματικά.