Category: Slider

Άρθρα που εμφανίζονται στο slider

Τι σημαίνουν οι υποχρεωτικές πληρωμές με χρεωστικές/πιστωτικές κάρτες

Η μη απόδοση του ΦΠΑ στην χώρα μας φτάνει σε ποσοστά της τάξης του 33%, την στιγμή που ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι στο 16%, με χώρες όπως η Φιλανδία ή το Λουξεμβούργο να μην περνάνε το 6%. Αυτό αφαιρεί από τον προϋπολογισμό έσοδα από 6 έως 8 δις ευρώ το χρόνο. [1]

Δυστυχώς, με το σχετικό μέτρο για την πάταξη της φοροδιαφυγής, στον -υπερψηφισμένο πλέον- νόμο, περισσότερο εξυπηρετούνται οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις, παρά προστατεύεται ο πολίτης, διευκολύνεται η πάταξη της φοροδιαφυγής, και διασφαλίζεται η απόδοση του φόρου. Παράλληλα, με την αναγκαστική πληρωμή με χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες για ποσά μεγαλύτερα των 70€ δημιουργείται μια σειρά από προβλήματα.

card
Το εν λόγω μέτρο στερεί το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην ελεύθερη συμμετοχή στην οικονομία (Άρθρο 5, Παρ 1) αποκλειστικά από τους κατοίκους των νησιών [2], επιβάλλοντας τους τον τρόπο, αλλά και το μέσο συναλλαγής. Υπάρχουν συμπολίτες μας που για διαφορετικούς λόγους αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν κάρτες και η αναγκαστική επιβολή θα τους επιβαρύνει χωρίς λόγο.
Το κόστος μεταφοράς χρήματος μετατοπίζεται από τις τράπεζες στους επιχειρηματίες. Η μεταφορά τραπεζογραμματίων και νομισμάτων κοστίζει στις τράπεζες ακριβές χρηματαποστολές, η υποχρεωτική πιστωτική κοστίζει από περίπου 40€/μήνα σε κάθε επιχειρηματία.

Χωρίς σοβαρή νομική και θεσμική κάλυψη, δεν διασφαλίζεται ότι η διαχείριση του τεράστιου όγκου δεδομένων που θα συλλέγουν οι τράπεζες για τις συναλλαγές μας, θα είναι αναγκαστικά ορθή ή νόμιμη.
Αυτό δεν προκύπτει από κάποια ανασφάλεια που μπορεί να έχουμε, αλλά από την προηγούμενη αυθαίρετη συμπεριφορά των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων απέναντι στη νομοθεσία και τους πολίτες. Εισάγοντας παράνομες χρεώσεις στις τράπεζες, τις λεγόμενες «κάρτες πελάτη» τα τελευταία χρόνια στα super market, ή ακόμα και με την ξεκάθαρη πώληση προσωπικών δεδομένων σε τρίτους.
Όλα συνηγορούν ότι έτσι έρχεται το τέλος της ιδιωτικότητας στις συναλλαγές, καθώς οι τράπεζες θα μπορούν πλέον να γνωρίζουν από ποιο κατάστημα και τι προϊόν αγοράζει ο καθένας, κάτι που διευκολύνεται μετά από συνεργασία με αλυσίδες καταστημάτων. Φυσικά, στο μέλλον η πληροφορία αυτή αναμένεται να πάρει τεράστια αξία αν το τραπεζικό σύστημα επιβιώσει ως έχει, με τεράστιες συνέπειες για την προσωπική ζωή των πολιτών και την πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού.

Το κόστος λειτουργίας των τερματικών για κάρτες που ως τώρα επιβαρύνει τον επιτηδευματία με ένα ποσό της τάξης των 18€ ανά μήνα, είναι σε συνδυασμό με το πάγιο τηλεφωνικής γραμμής, ένα ποσό διόλου ευκαταφρόνητο πλέον, ειδικά για μια μικρή ή μεσαία επιχείριση.

Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χειριστούμε αυτή την υπόθεση πρόχειρα και να βρεθούμε μπροστά σε καταστάσεις που είναι δυνατόν να αποφευχθούν με έναν προσεκτικό σχεδιασμό.
Οι καταναλωτικές συνήθειες έχουν τεράστια αξία για τράπεζες και πολυεθνικές επιχειρήσεις, αυτό είναι γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Με το μέτρο αυτό, παρέχονται στις τράπεζες τεράστια προνόμια, ενώ το πραγματικό πρόβλημα που είναι η παρακράτηση του ΦΠΑ από τις επιχειρήσεις και η φοροδιαφυγή θα παραμείνει χωρίς λύση.

Εκτιμούμε, λοιπόν, ότι η καλύτερη λύση θα ήταν, όχι η εφαρμογή του μέτρου αυτού, αλλά αντίθετα: Η θωράκιση των θεσμών τραπεζικού ελέγχου. Έτσι η υποχρέωση των τραπεζών να μην διατηρούν στα δεδομένα τους επιπλέον πληροφορίες που δεν χρειάζονται για την πληρωμή και το ιστορικό των συναλλαγών ως πληροφορία, θα μπορέσει να γίνει επιτέλους πράξη, ενώ θα διαγραφούν όσα δεδομένα έχουν ως τώρα καταγραφεί παραβιάζοντας τον νόμο.

Κάτι που θα θέλαμε να θέσουμε επίσης υπό συζήτηση είναι οι «διάφανες» φορολογικές δηλώσεις (όπως γίνεται επιτυχημένα εδώ και πολύ καιρό στη Σουηδία). Το τι δηλώνει κάποιος ότι κάνει πρέπει να είναι διάφανο σε ένα κράτος. Όχι να είναι υπό επίβλεψη από μια τράπεζα όλη η ζωή ενός πολίτη εξαρχής, με την ανησυχία «μήπως» και κάνει κάτι παράνομο.
Είναι υλοποιήσιμο άμεσα, με μικρό κόστος συντήρησης και τεράστιες προοπτικές καλής λειτουργίας.

[1] http://europa.eu/rapid/press-release_IP-14-1187_el.htm
[2] Με βάση την απογραφή του 2011, τα νησιά που έχουν πάνω από 4.100 κατοίκους είναι τα παρακάτω:

Κρήτη
Εύβοια
Ρόδος
Κέρκυρα
Λέσβος
Χίος
Κως
Ζάκυνθος
Σαλαμίνα
Κεφαλλονιά
Σάμος
Λευκάδα
Σύρος
Νάξος
Θήρα
Λήμνος
Κάρπαθος
Σκιάθος
Σκόπελος
Μήλος
Κάλυμνος
Θάσος
Μύκονος
Πάρος
Αίγινα
Άνδρος
Τήνος
Ικαρία
Λέρος

Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2015/07/%cf%84%ce%b9-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%cf%85%cf%80%ce%bf%cf%87%cf%81%ce%b5%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%cf%80%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%ad/

Προς τι το δημοψήφισμα;

Όταν είχε ανακοινωθεί το δημοψήφισμα το υποδεχτήκαμε με χαρά, αλλά και με επιφύλαξη. Δυστυχώς οι χειρότεροί μας φόβοι επιβεβαιώθηκαν. Όχι μόνο δεν ήταν δεσμευτικό το αποτέλεσμα, αλλά χρησιμοποιήθηκε κυρίως για εσωτερική κατανάλωση. Η νέα συμφωνία δεν διαφέρει σε κάτι από τις προηγούμενες. Η μόνη διαφορά είναι ότι έγινε αποδεκτή από περισσότερους βουλευτές, ενώ πριν είχε την αποδοκιμασία του Ελληνικού λαού!

Με λύπη πλέον, αντιλαμβανόμαστε ότι το δημοψήφισμα ήταν άλλο ένα επικοινωνιακό τρικ, μια ψευδαίσθηση δύναμης του λαού, τη στιγμή που η δημοκρατία που ονειρευόμαστε έχει ανάγκη από δημοψηφίσματα για κάθε κρίσιμη υπόθεση που αφορά το μέλλον του Έλληνα και άμεση εφαρμογή της λαϊκής εντολής από τους κυβερνώντες. Η ανάγκη για ηλεκτρονική διακυβέρνηση, διαφάνεια παντού και άμεση συμμετοχή των πολιτών, είναι πιο επίκαιρη και επιτακτική από ποτέ. Προς τι το δημοψήφισμα;

Δυστυχώς, στα πλαίσια της προσωρινής ανακούφισης και “αποσυμπίεσης”, είδαμε πολλές καθοδηγούμενες “επαναστάσεις” τα τελευταία χρόνια. Η επέλαση των “Αγανακτισμένων”, η άνοδος της “Αριστερής κυβέρνησης” και τώρα το δημοψήφισμα, είναι μόνο κάποιες απ’ τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για να κατευνάσουν την οργή και να ωθήσουν τον κόσμο στο επιθυμητό για την εκάστοτε εξουσία αποτέλεσμα.

provato

Το Σύνταγμα επιτρέπει μη δεσμευτικά δημοψηφίσματα. Η κυβέρνηση όμως υποσχέθηκε δεσμευτικό δημοψήφισμα χωρίς να πει σε τι ακριβώς δεσμεύεται αν περνούσε η θέση της, η οποία και πέρασε. Τελικά το δημοψήφισμα το ήθελε για να αποδυναμώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους. Και το κατάφερε, σε βάρος όμως των πολιτών της χώρας.

Δεν θα αναλωθούμε σε ανούσιες κατηγορίες προς τους εταίρους, ούτε προς τους κυβερνήτες μας. Θα ζητήσουμε όμως τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται ώστε να αντιστραφούν οι όροι της συμφωνίας αυτής το δυνατόν συντομότερο. Μεταρρυθμίσεις που πολλές από αυτές για κάποιο λόγο που μας διαφεύγει δεν αναφέρονται σε κανένα μνημόνιο, ή έρχονται σε δεύτερη μοίρα μετά τους φόρους, παρά το δήθεν ενδιαφέρον των εταίρων μας για την κατάσταση στην Ελλάδα. Μεταρρυθμίσεις που αποφεύγουν συστηματικά όλες οι κυβερνήσεις μας για να διατηρήσουν το πελατειακό κράτος τους.

Η Δικαιοσύνη παραπαίει. Στους 6 μήνες της αριστερής ή “αριστερής” διακυβέρνησης δεν έχει γίνει τίποτα για την επιτάχυνσή της, όπως δεν είχε γίνει τίποτα και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Υπάρχουν προτάσεις, υπάρχουν οι δυνατότητες, αλλά δεν υπάρχει η πολιτική θέληση. Οι νόμοι συνεχίζουν να είναι λαβύρινθος.

Η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή είναι ακόμα ένας εφιάλτης. Παρά τις τεχνικές δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα, συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε εργαλεία του περασμένου αιώνα για τον έλεγχό της, βασιζόμενοι σε οπτικούς ελέγχους από υπαλλήλους που πολλές φορές είτε υπό απειλή είτε επειδή οι ίδιοι επιθυμούν χρηματίζονται για να βάλουν υποθέσεις στο αρχείο.

Η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις μεσουρανούν. Η κρίση έχει μειώσει μόνο τα ποσά που σπαταλώνται. Όχι την συχνότητα. Η αδιαφάνεια στον κρατικό μηχανισμό και η έλλειψη λογοδοσίας απλά συνηγορούν στην συνέχισή τους.

Η παιδεία μας είναι έρμαιο πολιτικών επιδιώξεων και η αδυναμία απορρόφησης των επιστημόνων που βγαίνουν από τα πανεπιστήμιά μας τους ωθεί στην μετανάστευση με διπλό αποτέλεσμα να χάνουμε μυαλά που μπορούν να οδηγήσουν την ανάπτυξη και να χαρίζουμε εκατομμύρια που μας στοιχίζει η εκπαίδευσή τους σε άλλες χώρες που εμφανίζονται και ως δανειστές μας!

Η δημόσια διοίκηση συνεχίζει να σπαταλά εκατομμύρια ευρώ σε κλειστό λογισμικό ενώ υπάρχει αντίστοιχο ελεύθερο,όχι απλά δωρεάν, λογισμικό ίσων ή και μεγαλύτερων δυνατοτήτων. Και δεν υπάρχει πλέον η δικαιολογία ότι δεν μπορούμε να το συντηρήσουμε. Αρκεί μία βόλτα στα πανεπιστήμιά μας και θα βρείτε άξιους ανθρώπους να αναλάβουν και να επιβλέπουν όλη την διαδικασία. Ας θυμηθεί λίγο ο ΣΥΡΙΖΑ τις προτάσεις που είχε δώσει στην ΕΕΛ/ΛΑΚ μόλις τον Ιανουάριο αυτού του έτους, όταν τον ρώτησαν για τις θέσεις του πάνω στα κοινά, στα ανοιχτά δεδομένα, στο ανοιχτό λογισμικό και υλισμικό. Πόσες αναπτυξιακές ευκαιρίες είχε ανακαλύψει που φαίνεται πλέον να έχει ξεχάσει η κυβέρνησή του;

Ούτε λέξη για διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας, την φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και την μισθοδοσία των κληρικών από πόρους των πιστών της κάθε θρησκείας. Το θέμα ταμπού για να μην “προσβάλλουμε” τους θρησκευτικούς ηγέτες που ασκούν πολιτική επιρροή στο ποίμνιό τους. Το κράτος, ανίκανο να κάνει κοινωνική πολιτική, παραδίδει τους φτωχούς και τους αδύνατους στον προσηλυτισμό.

Διαχωρισμός εξουσιών, που έχει να κάνει και με την Νομοθετική, την Εκτελεστική και την Δικαστική εξουσία. Σήμερα τουλάχιστον οι δύο (Νομοθετική,Εκτελεστική) είναι αλληλένδετες σε βαθμό που διευκολύνουν την διαφθορά και την εξάρτηση της μίας εξουσίας από την άλλη. Ακόμα και η αναφορά στο νέο μνημόνιο για την ανεξαρτητοποίηση της εκτελεστικής εμφανίζεται ως κάποια τιμωρία ή προσπάθεια ανάληψής της από εξωθεσμικούς παράγοντες.

Η κυβέρνηση ξεχνάει την Ευρώπη και επικεντρώνεται στο ευρώ. Στην προσπάθεια της να συναινέσει στη στήριξη ενός κοινού νομισματικού μηχανισμού που αποτυχαίνει να λειτουργήσει, προστατεύει το τραπεζικό σύστημα σε βάρος του πολίτη, αντί να προστατέψει τον πολιτισμό και το επίπεδο διαβίωσης του λαού στον οποίο οφείλει να λογοδοτεί.
Η αξιοπρέπεια δεν πρέπει να είναι μέρος των συμφωνιών αυτών που υπογράφουμε αλλά αυτών που τηρούμε, είτε είναι με τους εταίρους, είτε με τον Έλληνα πολίτη.

Δεν είναι το νόμισμα που ορίζει τον Ευρωπαίο. Η Ευρώπη ξεκίνησε πάνω απ’ όλα ως ιδέα, ως ένα σύνολο κρατών που αλληλοϋποστηρίζονται και αναπτύσσονται παράλληλα, εξελίσσονται το ένα χάρη στο άλλο. Στην παρούσα ιστορική περίοδο, κάποια κράτη αναπτύσσονται σε βάρος άλλων, πιο “αδύναμων” και η Ευρώπη έχει χάσει το νόημα και τον πρωταρχικό της στόχο. Είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουμε; Εκεί στηρίζουμε το μέλλον το δικό μας, μα και των επόμενων γενεών;

Έχει έρθει η στιγμή να πάρουμε υπεύθυνα και ώριμα αποφάσεις. Δεν μπορούμε να είμαστε μαριονέτες κανενός. Δεν είναι ζήτημα “εθνικής υπερηφάνειας”, “ένδοξων προγόνων” και “ιστορικού Ελληνισμού”. Είναι θέμα αξιοπρεπούς διαβίωσης, εξασφάλισης του μέλλοντος και ισότιμης θέσης ανάμεσα στα υπόλοιπα κράτη-μέλη ή αποστασιοποίησης από αυτήν την “ένωση”.

Σύνδεσμοι:
Τι θα ψηφιστεί
Κείμενο συμφωνίας
Διάκριση των εξουσιών

Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2015/07/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%88%ce%ae%cf%86%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%b1/

Παράθυρο στο νέο κόσμο

Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, σταθερό στην άποψή του περί Δημοκρατίας και συμμετοχής των πολιτών θεωρεί ότι:
Το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος είναι ΟΧΙ στην συγκεκριμένη πρόταση. Δεν είναι λευκή επιταγή για άλλη συμφωνία αλλά ούτε και για ρήξη με τους εταίρους.
Η δημοκρατία δεν μπορεί να είναι κατ’επίφαση και δικαιολογία για να βγάζει μία κυβέρνηση από τα δύσκολα.

vote
Η θέση του κόμματος Πειρατών σε αυτό το νέο σκηνικό που διαγράφεται:
Περισσότερα δημοψηφίσματα για τα κορυφαία ζητήματα / άμεση συμμετοχή των πολιτών στα κέντρα αποφάσεων σημαίνει μείωση της διαφθοράς.
Τα δημοψηφίσματα μπορούν να πραγματοποιούνται με πολύ χαμηλό κόστος για το δημόσιο. Δεν είναι ανάγκη να εφεύρουμε τον τροχό.
Μπορούμε να πάρουμε μαθήματα από την Ελβετία σε αυτό το θέμα: https://en.wikipedia.org/wiki/Voting_in_Switzerland

Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2015/07/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%b8%cf%85%cf%81%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf/

Δίλημμα ή ξεκάθαρη επιλογή;

Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας με πάγια θέση για περισσότερη συμμετοχή στα κοινά έχει κύρια προτεραιότητα την ενίσχυση της δημοκρατίας με την διενέργεια δεσμευτικών δημοψηφισμάτων και θεωρούμε ότι ο λαός πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουμε όλη την αλήθεια, όσο σκληρή και να είναι. Δεν έχουμε ερωτηθεί ποτέ σαν πολίτες για την συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε για την υπογραφή των συνθηκών της και φυσικά ποτέ δεν έγινε κάτι για να βελτιωθεί η Ευρώπη ως σύνολο. Όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούσαν να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτή την ένωση και να εξυπηρετούν τα δικά τους μόνο συμφέροντα. Το ίδιο συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με την διαπραγμάτευση. Δεν έχουμε δει από τους δανειστές κάποια προσπάθεια. Όπως δεν είχαμε δει κι από τις προηγούμενες Ελληνικές κυβερνήσεις.

sfairidio3

Δεν είναι όμως δυνατόν ο πολίτης να είναι αμέτοχος μία ζωή και να μην αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Ούτε να απορρίπτεται η συμμετοχή του με γελοίες δικαιολογίες όπως αυτή της «ωριμότητας». Αν κάποιοι πιστεύουν ότι δεν είναι ώριμος να αναλάβει τις ευθύνες του ο πολίτης, να ωριμάσει άμεσα.

Στη σημερινή Ελλάδα, οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες στην δικαιοσύνη, στην παιδεία, στο ασφαλιστικό, στο φορολογικό, όχι όμως με βίαιο και άδικο τρόπο και με μόνο σκοπό την άμεση εισπραξιμότητα καταπατώντας το Ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο και το Ελληνικό Σύνταγμα. Πρέπει να δοθεί ο χρόνος και η τεχνογνωσία από τους δανειστές για να γίνουν οι απαιτούμενες αλλαγές, χωρίς εξόντωση των πολιτών, καταστροφή των υγιών δυνάμεων και αναπτυξιακών πηγών της χώρας (τουρισμός, γεωργία, πρωτογενής παραγωγή). Πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, ενώ όλες οι προήγουμενες κυβερνήσεις μας έχουν αποδειχτεί αφερέγγυες, όχι απέναντι στους δανειστές, αλλά απέναντι στον Ελληνικό λαό; Όχι, δεν πιστεύουμε ότι θα γίνει. Πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει.

Πως να απαντήσεις στο ερώτημα που τίθεται για δημοψήφισμα, όταν κατανοείς ότι:

  • Α) Χρειάζεσαι τις μεταρρυθμίσεις της μίας πλευράς, αλλά παράλληλα δεν μπορείς να δεχθείς το σύνολο των μέτρων που προβλέπονται στις προτάσεις, των θεσμών και της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς είναι αντίθετες με τον υποτιθέμενο σκοπό που είναι η έξοδος από την κρίση χρέους μέσω της ανάπτυξης. Δεν μπορεί να θεωρούμε ανάπτυξη μόνο τα πρωτογενή πλεονάσματα που βασίζονται σε μειώσεις δαπανών, ενώ ταυτόχρονα πνίγουμε τους νέους στην ανεργία και τις μικρές επιχειρήσεις με τις προκαταβολές φόρων.
  • Β) Δεν υπάρχει καμία πρόταση για την περίπτωση του ΟΧΙ και δεν έχουμε ενημερωθεί για τις προθέσεις των κυβερνώντων για αυτήν την περίπτωση, που μάλιστα φαίνεται και να προτείνουν.

Περιμένουμε από την κυβέρνηση λοιπόν να θέσει το ερώτημα στις σωστές βάσεις και να ενημερώσει πλήρως τον Ελληνικό λαό για τις πιθανές συνέπειες των δύο επιλογών. Επίσης περιμένουμε από την κυβέρνηση εναλλακτικό σχέδιο στην περίπτωση που είτε το δημοψήφισμα δεν καταστεί έγκυρο (λόγω μικρής συμμετοχής), είτε δεν ληφθεί ως δεσμευτικό (το Σύνταγμα επιτρέπει κάτι τέτοιο).

Δεν μας αρέσουν τα εκβιαστικά διλήμματα. Ούτε πιστεύουμε ότι οι μισοί Έλληνες είναι προδότες, από όποια πλευρά και να το βλέπετε. Πιστεύουμε όμως ότι υπάρχει σοβαρό έλλειμμα και ενημέρωσης και παιδείας και κυρίως δημοκρατίας. Η συμμετοχή των πολιτών δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο κάθε φορά στις εθνικές εκλογές. Τα δημοψηφίσματα είναι μια καλή αρχή για την πρακτική επαναφορά της δημοκρατίας. Ίσως έτσι να μπορέσουμε να φτάσουμε σε μια πραγματική δημοκρατία, όπου η συμμετοχή των πολιτών θα είναι καθολική και συνεχής, οι εξουσίες θα είναι διαχωρισμένες, τα “μπόνους με τις έδρες” θα έχουν καταργηθεί και η αναλογική εκπροσώπηση θα είναι πραγματικότητα.

Αν είχαμε δημοκρατία στην χώρα μας, τα δημοψηφίσματα θα έπρεπε να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2015/06/%ce%b4%ce%af%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ae-%ce%be%ce%b5%ce%ba%ce%ac%ce%b8%ce%b1%cf%81%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%ae/