George Kissandrakis
Author's posts
Dec 31
ACTA: Ιδιωτική Ηλεκτρονική Επιτήρηση
Στις 16 Δεκεμβρίου υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο της Ε.Ε. εξουσιοδότηση για την υπογραφή της συμφωνίας ACTA, δημοσιευμένη στο τέλος ενός δελτίου τύπου, το οποίο αφορούσε θέματα αλιείας και γεωργίας…
Η κίνηση αυτή φέρνει την συμφωνία αυτή ένα βήμα πριν από την έγκρισή της από τις χώρες μέλη της Ε.Ε. Μόνο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί τώρα να αποτρέψει την εφαρμογή της συμφωνίας αυτής. Το Ευρωκοινοβούλιο όμως πέρυσι είχε υπερψηφίσει δήλωση υποστήριξής της και δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι θα ορθώσει το ανάστημά του στα τεράστια συμφέροντα που την προωθούν.
Αλλά τι είναι η ACTA (Anti-Counterfeiting Trade Agreement – Εμπορική Συμφωνία Εναντίον της Πλαστογραφίας);
Πρόκειται για μια πολυμερή συμφωνία που αφορά τις 27 χώρες της Ε.Ε. και 10 ακόμα κράτη (ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικό, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, Ελβετία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Μαρόκο, Ν. Κορέα), η οποία, ενώ υποτίθεται έχει στόχο την «πλαστογραφία» προϊόντων (εμπορικών, CD κ.λπ.), στην πραγματικότητα καλύπτει και δημιουργεί ένα ενιαίο πλαίσιο παγκόσμιας προστασίας και εφαρμογής για θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας -από τα μουσικά πνευματικά δικαιώματα μέχρι τα γενόσημα φάρμακα. Προσδιορίζει μάλιστα κοινούς κανόνες ποινικής τους αντιμετώπισης. Τα υπόλοιπα κράτη πλην της Ε.Ε. έχουν επικυρώσει ή έχουν δηλώσει ήδη την πρόθεσή τους να επικυρώσουν την εν λόγω συμφωνία.
Δεν πρόκειται ουσιαστικά για μια συνήθη εμπορική συμφωνία. Απλά η μορφή της διακρατικής συμφωνίας χρησιμοποιείται για την παράκαμψη των συζητήσεων και του δημοκρατικού διαλόγου επί του θέματος σε κάθε μία από τις εμπλεκόμενες χώρες. Οι μόνοι που έχουν πρόσβαση στους διαπραγματευτές και τη διαδικασία είναι οι εταιρικοί κάτοχοι πάσης φύσεως πνευματικών δικαιωμάτων.
Είναι ένας τρόπος ακόμα να νομοθετούν οι ελίτ ερήμην των λαών και της κοινής γνώμης των χωρών τους, ένας τρόπος ακόμα να αναιρούνται στην πράξη οι δημοκρατικές διαδικασίες και η διαβούλευση. Στην τελική μορφή που θα έρθει προς ψήφιση, η μόνη επιλογή που θα δίνεται είναι είτε η ολική αποδοχή ή η συνολική απόρριψη των προβλέψεών της ACTA από τα επιμέρους κοινοβούλια.
Η διαδικασία της διαπραγμάτευσης της συμφωνίας είναι απόλυτα αδιαφανής: όχι μόνο δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι οι διαπραγματευτές κάθε πλευράς και τι συζητούν, αλλά ακόμα και οι τοποθετήσεις επί της συμφωνίας παραμένουν αδημοσίευτες. Στις ΗΠΑ το αίτημα για δημοσίευση του κειμένου των συμφωνιών που συζητούνταν απορρίφθηκε και από την κυβέρνηση Μπους και από την κυβέρνηση Ομπάμα για «λόγους εθνικής ασφαλείας».
Η νομική επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου έχει αρνηθεί να δώσει στη δημοσιότητα το πόρισμά της σχετικά με την ACTA ισχυριζόμενη πως κάτι τέτοιο «θα διατάρασσε σοβαρά τη σύνθετη διαδικασία επικύρωσης της συμφωνίας της ACTA και των σχέσεων της Ε.Ε. με τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέλη, καθώς ίσως προκαταλάμβανε τις διαδικασίες επικύρωσης στις άλλες αυτές χώρες». Όχι μόνο δηλαδή η διαπραγμάτευση είναι μυστική, αλλά δεν θα πρέπει να ακουστεί και τίποτα το «δυσάρεστο» νομικά για τη συμφωνία αυτή, μην τυχόν και αποθαρρυνθεί κάποια χώρα από το να την προωθήσει…
Δεν είναι καν δυνατόν να μάθουμε ως πολίτες τις θέσεις που υποστήριξαν στις διαπραγματεύσεις οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. ή κάθε άλλης χώρας. Ακούγεται πως οι Ευρωπαίοι διαπραγματευτές προώθησαν τις σκληρότερες προβλέψεις της συμφωνίας, π.χ. τις ποινικές κυρώσεις και για την υποβοήθηση ή την ενθάρρυνση για παραβίαση της πνευματικής ιδιοκτησίας…
Από διάφορες πληροφορίες που διέρρευσαν αυτό που έχουμε μάθει είναι ότι οι πιο ακραίες προβλέψεις της αρχικής διατύπωσης της ACTA έχουν αποσυρθεί, αλλά παραμένει ένας πυρήνας άρθρων που δημιουργεί προβλήματα λογοκρισίας, ελευθερίας πρόσβασης στο διαδίκτυο αλλά και κινδύνους ακόμα και για τη διακίνηση φθηνών γενόσημων φαρμάκων ή τον περιορισμό της χρήσης διαφόρων ειδών σπόρων για τη γεωργία…
Η ομάδα ψηφιακών δικαιωμάτων La Quadrature du Net αναλύοντας το κείμενο της τελικής συμφωνίας, αλλά και άλλες οργανώσεις που μάχονται εναντίον του περιορισμού των ψηφιακών δικαιωμάτων των πολιτών έχουν επισημάνει πολλά κρίσιμα ζητήματα που ανακύπτουν με τη συμφωνία. Μεταξύ αυτών:
1. Δημιουργία ενός ιδιωτικοποιημένου δικτύου λογοκρισίας: Οι πάροχοι διαδικτυακής πρόσβασης μετατρέπονται σε επιτηρητές των διαδικτυακών συμπεριφορών των χρηστών τους, καθώς γίνονται νομικά υπεύθυνοι γι’ αυτές. Αυτό θα αναγκάσει τους παρόχους να παρακολουθούν μαζικά και γενικευμένα τις δραστηριότητες των χρηστών τους, βάζοντας όρια εκεί όπου οι ίδιοι, αυθαίρετα, εκτιμούν πως πρέπει. Οι πάροχοι αποκτούν λοιπόν αστυνομικό ρόλο σε συνεργασία με κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων (ΚΠΔ) και επιβάλλουν ποινές (αίρουν την πρόσβαση σε χρήστες ή κλείνουν την πρόσβαση σε «προβληματικούς» για τους ΚΠΔ ιστοχώρους). Καθώς οι πάροχοι θα είναι υπό την ισχυρή πίεση των ΚΠΔ (κυρίως της μουσικής και κινηματογραφικής βιομηχανίας) θα εξωθηθούν σε φιλτράρισμα του διαδικτύου, μπλοκάρισμα «υπόπτων» ιστοχώρων (ή και απλά δυσάρεστων για τους ΚΠΔ). Πέρα από τους παρόχους, ανάλογες συστάσεις και απαιτήσεις από τους ΚΠΔ μπορούν να μεταφερθούν σε μηχανές αναζήτησης, διαφημιστές αλλά και εταιρείες μικροπληρωμών (Pay Pal κ.λπ.).
2. Στοχοποίηση εναλλακτικών δικτύων: Οι αναφορές σε «μέσα ευρείας διανομής για σκοπούς καταπάτησης πνευματικών δικαιωμάτων» δημιουργούν εύλογες ανησυχίες πως κάθε πλατφόρμα όπου δυνητικά θα μπορούσαν να υπάρξουν «παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων» θα μπορεί να βρεθεί στο στόχαστρο των σχετικών νόμων. Από πλατφόρμες blogging, δίκτυα P2P μέχρι προγράμματα ελεύθερου λογισμικού…
3. Παράκαμψη ισχύοντος ποινικού δικαίου: Επιβάλλει ποινικές κυρώσεις που παρακάμπτουν τις νομοθετικές διαδικασίες και εγγυήσεις της Ε.Ε. και των κρατών – μελών τους, κάτι που καθίσταται ακόμα πιο επικίνδυνο λόγω της ασάφειας των διατυπώσεων που χρησιμοποιούνται.
4. Μόνιμη παράκαμψη της νομοθετικής διαδικασίας: Μια επιτροπή της ACTA θα μπορεί να μεταβάλλει τη συμφωνία και μετά την υιοθέτησή της, κάτι που ουσιαστικά την καθιστά μη εκλεγμένο νομοθέτη. Πρόκειται για παράδοση λευκής νομοθετικής επιταγής σε ένα αδιαφανές και ελεγχόμενο από ιδιωτικά συμφέροντα σώμα.
5. Οι τελωνειακές αρχές αποκτούν αποφασιστική δικαιοδοσία για θέματα πνευματικών δικαιωμάτων των φορτίων που μεταφέρονται μέσα στην Ε.Ε. ή διά μέσου αυτής. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα π.χ. να μπορούν οι αρχές να κρατούν ή να κατάσχουν εμπορεύματα γενόσημων φαρμάκων, αλλά και σπόρων, απλά και μόνο με την καταγγελία, με κρισιμότατες συνέπειες για χώρες του Τρίτου Κόσμου και όχι μόνο…
Αυτό δεν είναι παρά ένα τμήμα των τεράστιων προβλημάτων που θα προκύψουν από την έγκριση της συμφωνίας ACTA. Η τελευταία δημοκρατική καταφυγή είναι πλέον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο έχει τη δυνατότητα να απορρίψει τελεσίδικα τη συμφωνία αυτή. Είναι κρίσιμο λοιπόν και στην Ελλάδα, όπως και σε όλη την Ευρώπη, να τοποθετηθούν τα κόμματα και οι ευρωβουλευτές σχετικά με το θέμα αυτό. Ήδη βρισκόμαστε σε μια κρίση δημοκρατικής νομιμοποίησης στην Ε.Ε. Θα την ενισχύσουν περαιτέρω; Η ιστορία των ψηφοφοριών στο θέμα δείχνει πως οι ευρωβουλευτές της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ συστηματικά υπερψήφιζαν σχεδόν κάθε πρόταση υπέρ της ACTA που ετίθετο σε ψηφοφορία. Θα πρέπει να εξηγήσουν και να αιτιολογήσουν τη στάση τους και αν θα επιμείνουν σε αυτή…
Πρόσφατα άτομα και οργανισμοί που έχουν βραβευθεί τα προηγούμενα χρόνια με το Βραβείο Ζαχάροφ του Ευρωκοινοβουλίου για την Ελευθερία της Σκέψης έστειλαν επιστολή σχετικά με την ACTA στο σώμα. Η επιστολή αυτή καταλήγει:
«Ο εξαναγκασμός εταιρειών σε ιδιωτική λογοκρισία του Διαδικτύου χωρίς καμία δικαστική εποπτεία, προκειμένου να προστατευθούν παρωχημένα ως επί το πλείστον οικονομικά μοντέλα, θα αποτελούσε δυσανάλογη παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης, της πληροφόρησης και της επικοινωνίας. Η οδός αυτή πηγαίνει ενάντια στις ίδιες τις αρχές πάνω στις οποίες θεμελιώθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καθώς η Ευρώπη παλεύει με μια μείζονα κρίση ταυτότητας και αξιών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ιστορική ευθύνη. Απορρίπτοντας την ACTA οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της E.E. θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διατήρηση της υποδομής που είναι απαραίτητη για το μέλλον των κοινωνιών μας και της δημοκρατίας μας…».
Του Μιχάλη Παναγιωτάκη (Η ΑΥΓΗ) http://is.gd/5mZAkY
Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2011/12/acta-idiotiki-hlektronikh-epithrhsh/
Dec 30
Βιβλιοθήκες και copyright
Άποψη του κ. Σπύρου Πιέρρου στη δημόσια διαβούλευση του ΥπΠ&Τ για τους ΟΣΔ http://www.opengov.gr/yppol/?c=911
Έχουν οι βιβλιοθήκες το δικαίωμα να δανείζουν βιβλία; Οι συγγραφείς λένε ότι δανεισμός βιβλίων προσβάλει τα πνευματικά τους δικαιώματα.
Ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Έργων Λόγου υποσχέθηκε 3.000 ευρώ στις βιβλιοθήκες που θα παραδεχτούν πως δεν έχουν δικαίωμα να δανείζουν κι έχει προσφερθεί να συλλέγει τα δικαιώματα δανεισμού. Επιπλέον υποστηρίζει ότι και η δημόσια ανάγνωση αποσπασμάτων πρέπει να χρεώνεται.
Πόσο μεγάλο μπορεί να είναι το απόσπασμα για να χρεωθεί; Αν ας πούμε πω “ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε” οι κληρονόμοι του Μιχάλη Κατσαρού δικαιούνται αμοιβής; Σίγουρα η ανάγνωση ενός παραμυθιού (κάτι που συνηθίζουν οι βιβλιοθήκες) θα κοστίζει κάτι παραπάνω. Όλα τα παραμύθια θα κοστίζουν άραγε το ίδιο; η χρέωση θα γίνεται με την σελίδα; με τη λέξη; κατ’ αποκοπή; αν διαβάζω δικά μου παραμύθια; αν αυτοσχεδιάζω; αν διαβάζω παραμύθια μετά από συμφωνία με τους συγγραφείς ή από συγγραφείς που επιτρέπουν ρητά αυτές τις χρήσεις χωρίς άλλη συνεννόηση ή άδεια;
Οι βιβλιοθηκάριοι πιστεύουν πως προωθούν την ανάγνωση και το βιβλίο, ότι η βιβλιοθήκη, δίνει χώρο και χρόνο σε συγγραφείς και βιβλία που δεν ευνοούνται από την προβολή και την διαφήμιση, προσφέρει την δυνατότητα να βρει κάποιος ένα βιβλίο με πολλούς τρόπους, ακόμα κι αν έχει εξαφανιστεί από την επικαιρότητα και τα ράφια των βιβλιοπωλείων και σίγουρα, δεν φαντάζονται ότι οι συγγραφείς θεωρούν πως οι βιβλιοθήκες τους κλέβουν το ψωμί.
Ο Δήμαρχος, κάθε δήμαρχος, θα ενθουσιαστεί όταν μάθει ότι πρέπει να πληρώνει για κάθε δανεισμό που γίνεται στη βιβλιοθήκη, για κάθε παραμύθι που διαβάζουμε στα μικρά παιδιά.
Διάφορες βιβλιοθήκες έχουν στους τοίχους αποσπάσματα όπως “στήνοντας βιβλιοθήκες σημαίνει πως κατασκευάζουμε δημόσιες σιταποθήκες ….” και φαντάζομαι ότι θα κατέβουν γιατί θα υπάρχει και γι αυτά κάποια χρέωση. Είναι το μόνο πράγμα που μου αρέσει γιατί βαριέμαι να τα βλέπω. Ένα σωρό βιβλιοθήκες όμως δεν έχουν προϋπολογισμό και οι συγγραφείς θεωρούν ότι πρέπει να πληρώνουν γιατί είναι ακόμα ζωντανές και μπαίνει κόσμος. Μπορεί να αποδειχθεί η χαριστική βολή για τις βιβλιοθήκες αλλά εν τούτοις δεν είναι μέρος ενός πολέμου εναντίον των βιβλιοθηκών. Με όση ψυχραιμία μπορώ να έχω νομίζω ότι αντικρίζουμε το πνεύμα των καιρών.
Η ιστορία με τα πνευματικά δικαιώματα ξεκινάει από τα τυπωμένα βιβλία. Στα πρώτα τους βήματα δεν ήταν καθόλου πνευματικά δικαιώματα, ήταν copyright, δικαιώματα αντιγραφής για τους τυπογράφους – εκδότες και χρειάστηκαν πάρα πολλά χρόνια για να γίνουν και πνευματικά δικαιώματα. Η νέα τεχνολογία έδωσε κι έδωσε νέες δυνατότητες στην καταγραφή, αναπαραγωγή και διάδοση της πληροφορίας μεγαλώνοντας και το πεδίο εφαρμογής αυτών των νόμων, από το κείμενο, στην εικόνα, στον ήχο, στην κινούμενη εικόνα.
Αρχικά η διάρκεια του copyright ήταν μερικά χρόνια από την κυκλοφορία του συγκεκριμένου τίτλου και σιγά – σιγά έχει φτάσει στα 70 χρόνια από τον θάνατο του δημιουργού. Κι όταν σήμερα αγοράζεις κάτι που έχει πνευματικά δικαιώματα δεν έχεις αγοράσει παρά ένα περιορισμένο δικαίωμα χρήσης. Αν πρόκειται να διαβάσεις δημόσια αποσπάσματα πρέπει να πληρώσεις ξεχωριστά, αν πρόκειται να το δανείσεις πρέπει να πληρώνεις ξεχωριστά για κάθε δανεισμό.
Υποθέτω ότι αν σκάναρεις το εξώφυλλο και το εμφανίσεις στις νέες αγορές της βιβλιοθήκης και πάλι θα παραβιάζεις τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών (κάτι που θεραπεύεται βέβαια με το κατάλληλο αντίτιμο).
Τα πνευματικά δικαιώματα μέχρι τώρα διαρκώς επεκτείνονται και εξελίσσονται. Μια διαφορετική τεχνολογία μπορεί να επιτρέπει διαφορετικές χρεώσεις ανάλογα με τα μέλη της οικογένειας. Όπως δεν παίρνεις μια μπριζόλα για να φάνε πέντε, έτσι ακριβώς και πέντε πιθανοί χρήστες σημαίνει πέντε δικαιώματα. Ή μπορεί να είναι απλούστερα τα πράγματα, να μην υπάρχουν προσωπικές βιβλιοθήκες, δισκοθήκες, ταινιοθήκες, να μην αγοράζεις ένα συγκεκριμένο αντικείμενο και την ψευδαίσθηση ότι κατέχεις κάτι· ένα λογισμικό αναζήτησης θα σου βρίσκει ότι θες και θα σε χρεώνει ανάλογα με την χρήση (με ακρίβεια δευτερολέπτου).
Τώρα που το σκέφτομαι γιατί να μην πρέπει πληρώνω κάθε φορά που την βλέπω και τραγουδώ στο μυαλό μου “Ἀπόψε τ᾿ ἀπόβραδο μιὰ μικρομάγισσα μ᾿ ἄναψε φλόγα στὸ νοῦ, στὸ κορμί νάτο πάλι! ” Και κάθε φορά που σκέφτομαι είμαι ερωτευμένος με τα μάτια σου …. κάθε δημιουργός (ή οι νόμιμοι κληρονόμοι μέχρι 110ης γενεάς) θα παίρνουν κάτι τις – κι οι φτωχότεροι θα αποφεύγουν να σκέφτονται για να μην πληρώνουν.
Φαντάζομαι ότι για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται μια αποτελεσματική αστυνομία σκέψης. (Μην τους δίνεις ιδέες σχολιάζει ευθύς στο μυαλό μου o σκιτσογράφος από τον οποίο δανείζομαι – υποθέτω κι αυτός δικαιούται πνευματικά δικαιώματα).
Στήνοντας βιβλιοθήκες, σημαίνει πως κατασκευάζουμε δημόσιες σιταποθήκες, πως συγκεντρώνουμε προμήθειες για να καταπολεμήσουμε το χειμώνα του πνεύματος, που από ορισμένα σημάδια, άθελά μας, τον βλέπουμε να ‘ρχεται λέει η Γιουρσενάρ μόνο που το σύγχρονο στάρι είναι υβριδικό και δεν μπορείς να κρατήσεις σπόρο να σπείρεις την επόμενη χρονιά γιατί παραβιάζεις κάποιου είδους πνευματικά δικαιώματα. Αυτό είναι το πνεύμα των καιρών αλλά δεν είναι φυσικό φαινόμενο, είναι πολιτικό.
Η συζήτηση για τα πνευματικά δικαιώματα είναι μια συζήτηση για τα λεφτά αλλά είναι και μια πολιτική συζήτηση για το πως αντιλαμβανόμαστε τον πολιτισμό, τί είναι πολιτισμός και σε τι χρησιμεύει, πως ζούμε τον πολιτισμό.
Κι είναι μια συζήτηση που χρειάζεται να κρατήσει περισσότερο χρόνο και να γίνει μεταξύ πολύ περισσότερων ανθρώπων για το πως θέλουμε να είναι τα πράγματα, μια συζήτηση που πρέπει να γίνει κατά κύριο λόγο μεταξύ ανθρώπων που δεν είναι οι άμεσα εμπλεκόμενοι, δεν είναι μόνο αυτοί ακριβώς που πρέπει να πληρώσουν ή να πληρωθούν.
Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2011/12/bibliothikes-kai-copyright/
Dec 29
Δημοψηφίσματα και μείωση δαπανών
[…] Προϋπολογισμός: Στόχος εδώ είναι η επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων[…]
Στα πλαίσια αυτά, η εγκατάσταση της άμεσης Δημοκρατίας στη χώρα μας θα μπορούσε να είναι καταλυτική.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη δύο Γερμανίδων οικονομολόγων, οι οποίες ανέλυσαν την πρόοδο των δημοσίων οικονομικών όλων των 25 ελβετικών καντονιών τα τελευταία 110 έτη, όσο πιο πολύ συμμετέχουν οι Πολίτες στον έλεγχο των δημοσίων δαπανών, τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα.
Ειδικά σε εκείνα τα ελβετικά καντόνια (15), στα οποία διενεργούνται αυτόματα δημοψηφίσματα, σε σχέση με τις προγραμματιζόμενες δημόσιες δαπάνες (όπως για παράδειγμα, την ανέγερση ενός κρατικού νοσοκομείου), τα αποτελέσματα (θετικοί προϋπολογισμοί) είναι καταπληκτικά.
Μεταξύ των ετών 1980 και 1999 διενεργήθηκαν 461 διαφορετικά τοπικά δημοψηφίσματα για θέματα προϋπολογισμού, εκ των οποίων το 86% (περίπου 397) ήταν υπέρ των δαπανών που προτάθηκαν. Κατά μέσον όρο, οι δαπάνες των καντονιών στα οποία διενεργούνται αυτόματα δημοψηφίσματα είναι 12% χαμηλότερες από τις αντίστοιχες των άλλων καντονιών. Εκτός αυτού αποδείχθηκε ότι, ακόμη και η απειλή ενός δημοψηφίσματος αρκεί για να περιορίσουν τις δημόσιες δαπάνες (σπατάλες) οι πολιτικοί.
Όπως γράφουν δε χαρακτηριστικά οι δύο οικονομολόγοι:
«Στα πλαίσια μίας αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, δεν συμβαδίζουν οι επιθυμίες και τα ενδιαφέροντα των Πολιτών με αυτά των κυβερνώντων – με τη βοήθεια της άμεσης δημοκρατίας, το δημοκρατικό αυτό «έλλειμμα» καταπολεμάται με επιτυχία, οπότε επανέρχονται οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί».
Του οικονομολόγου Βασίλη Βιλιάρδου.
Απόσπασμα από το: http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2504.aspx
- Lars P. Feld, John G. Matsusaka. “Budget referendums and government spending: evidence from Swiss cantons.” Journal of Public Economics, 87 (12) (2003), pp. 2703–2724 http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0047272702001408
- Funk, P., and C. Gathmann. “Does Direct Democracy Reduce the Size of Government? New Evidence from Historical Data, 1890–2000.” The Economic Journal. 121(557) (2011), pp. 1252–1280 http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1468-0297.2011.02451.x/abstract
Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2011/12/dimopsifismata-kai-meiosi-dapanon/
Dec 23
Στο 9% οι γερμανοί Πειρατές.
Piratenpartei logo in Düsseldorf
Νέα δημοσκόπηση δείχνει άνοδο των Πειρατών του Piratenpartei στο 9% και πτώση του φιλελεύθερου FDP στο ιστορικό χαμηλό του 2%
Διαβάστε όλο το άρθρο στο: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&pubid=112790092
Permanent link to this article: https://www.pirateparty.gr/2011/12/new-poll-piratenpartei-9-percent/
