Ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στους “αιώνιους” (δηλαδή τους ανενεργούς, όπως κάθε φορά τους ορίζει η κυβέρνηση) φοιτητές, είπε ότι η παραμονή τους στις βάσεις δεδομένων των πανεπιστημίων “αλλοιώνει την πραγματική εικόνα της φοιτητικής κοινότητας”. Ποια ακριβώς εικόνα αλλοιώνει όμως; Και πώς;
Η αλήθεια είναι, όπως έχουν επισημάνει πλείστοι πανεπιστημιακοί, ότι οι ανενεργοί φοιτητές, καθώς δεν δικαιούνται ουσιαστικά τίποτα, δεν επιβαρύνουν τα πανεπιστήμια, ούτε τον κρατικό προϋπολογισμό. Αποτελούν απλές καταγραφές στις βάσεις δεδομένων των πανεπιστημίων και τίποτε άλλο. Αν “καταναλώνουν” κάτι, είναι… χώρος σε σκληρούς δίσκους. Αυτό όμως η κυβέρνηση το αποκρύπτει κι επιμένει, όποτε στριμώχνεται για τη σωρεία σκανδάλων της, να ανακινεί διάφορους “στάνταρ” ηθικούς πανικούς για να συσπειρώσει την υπερσυντηρητική βάση της, που αποτελείται από φανατικούς αρνητές της πραγματικότητας και της λογικής.
‘Ετσι κάνει κάθε λίγο και λιγάκι και με τους “αιώνιους” φοιτητές – κουνάει ένα “μπαμπούλα”, παρουσιάζοντας μια μερίδα συνανθρώπων μας που, όπως αναφέραμε, δεν επιβαρύνουν κανέναν, ως “παράσιτα”, τα οποία θα “εξαλείψει”. Έτσι, δίνει στη βάση της μια ψεύτικη εικόνα αποφασιστικότητας και πολιτικού σθένους.
Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Η Νέα Δημοκρατία, που έχει πετσοκόψει ανηλεώς τους ήδη τσακισμένους προϋπολογισμούς των πανεπιστημίων και τα υποβαθμίζει από κάθε άποψη για να προωθήσει τα ιδιωτικά των σχολαρχών με τους οποίους ιστορικά διαπλέκεται, ψάχνει για δικαιολογίες για περαιτέρω αποχρηματοδότηση του δημόσιου πανεπιστημίου. Μιλάμε δηλαδή για δόλιο δημαγωγικό λαϊκισμό.
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας προειδοποιεί τους πολίτες, τον πολιτικό κόσμο και την ακαδημαϊκή κοινότητα για τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις κυβέρνησης και καλεί σε συστράτευση για την προστασία της δημόσιας και δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης. Κλείνουμε επισημαίνοντας την απύθμενη υποκρισία της κυβέρνησης: ο Υπουργός Υγείας κ. Γεωργιάδης χρειάστηκε δώδεκα χρόνια για να τελειώσει τις τετραετούς διάρκειας σπουδές του και ζητά την επιείκεια του ελληνικού λαού, επικαλούμενος οικογενειακούς λόγους, αλλά καμία επιείκεια και καμία ειδική συνθήκη δεν αναγνωρίζεται στα παιδιά των πολιτών.
