Είναι εκπληκτικά αρνητικός ο κυνικός τρόπος έκφρασης του πρωθυπουργού μπροστά σε δημοσιογράφους και κάμερες.
Για άλλη μια φορά, κατώτερος των περιστάσεων και δίχως ίχνος ενσυναίσθησης, ο Κυρ. Μητσοτάκης, αποκάλεσε «μεγάλη αναποδιά» την τραγωδία των πλημμυροπαθών με τους νεκρούς να αυξάνονται, προσπαθώντας να καλύψει την παταγώδη ως και επικίνδυνη διαχείριση αυτής της πολύπλοκης και σύνθετης κατάστασης που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση του.
Είναι όμως αδιαμφισβήτητα κάποια πράγματα γύρω από το ζήτημα της διαχείρισης, καθώς υπήρξαν προειδοποιήσεις και μετεωρολογικές προβλέψεις για την ένταση και σφοδρότητα που θα είχε αυτό το καιρικό φαινόμενο «Ντάνιελ», αλλά ακόμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση, από το 2020, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τη διαχείριση των υδάτων στη χώρα μας, ζητώντας επανειλημμένως επικαιροποιημένους χάρτες. Όπως φαίνεται λοιπόν, η κυβέρνηση αδιαφόρησε και δεν αξιολόγησε σωστά και ούτε έλαβε υπόψιν της τα δεδομένα αυτά, ώστε να γίνει καλύτερη προετοιμασία της αποκαλούμενης «κρατικής μηχανής».
Αυτή η αντι-επιστημονική αντίληψη και στάση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για το σύνολο των πολιτών, τη δημόσια υγεία, την οικονομία. Οι πληγέντες συνάνθρωποι μας αφέθηκαν στην τύχη τους από το κράτος, για άλλη μια φορά, όπως δήλωναν έντρομοι στα μέσα ενημέρωσης που έφταναν στις πληγείσες περιοχές μαζί με τις ομάδες διάσωσης και μετέδιδαν ζωντανά τις εξελίξεις. Το να κρύβεται κανείς πίσω από δικαιολογίες του τύπου «πρωτοφανές» ή «ακραίο» και «σπάνιο» φαινόμενο, σημαίνει ότι δεν έχει αντίληψη πως όταν κάτι συμβαίνει επαναλαμβανόμενα σταματά να αποτελεί σύμπτωση και γίνεται κανονικότητα, μία λέξη που αρέσκονται να χρησιμοποιούν στην κυβέρνηση.
Αδιαμφισβήτητο επίσης είναι το γεγονός της γύμνιας του κρατικού μηχανισμού σε μέσα διάσωσης. Τα λιγοστά διαθέσιμα πτητικά μέσα είτε είναι απαρχαιωμένα ή έχουν ξεπεράσει το όριο καλής λειτουργίας τους και οι επιχειρήσεις διάσωσης συμπολιτών μας έγιναν και με τη βοήθεια εθελοντών και απλών ανθρώπων που βοηθούσαν όπως μπορούσαν.
Πιστεύουμε ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε τον προϋπολογισμό του Κράτους όσον αφορά στις επενδύσεις δημιουργίας ομάδων έρευνας και διάσωσης και εφοδιασμό τους με τα απαραίτητα μέσα. Οι δήμοι και περιφέρειες της χώρας θα μπορούσαν να ιδρύσουν αμέσως τέτοιες ομάδες. Αυτό απαιτεί αυξημένη χρηματοδότηση προς την τοπική αυτοδιοίκηση και πρέπει να βρεθεί αμέσως καθώς δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια για καθυστερήσεις. Ταυτόχρονα η αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων θα έθετε τέλος στην εξάρτηση της περιφέρειας από το κέντρο.
Παράλληλα, είναι απαραίτητη μια στρατιά από drones τα οποία θα μπορούσαν να παρέχουν άμεση βοήθεια σε όσους βρίσκονται σε απομακρυσμένα σημεία, μεταφέροντας ρούχα, κουβέρτες, φαγητό, νερό, φάρμακα, επικοινωνία μέσω ασυρμάτου, κλπ. Πρέπει να ενισχυθούμε με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα γεωεντοπισμού καθώς και να εκμεταλλευτούμε τη διεθνή εμπειρία και γνώση από φυσικές καταστροφές.
Βέβαια χρειαζόμαστε πολλά περισσότερα προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στις νέες συνθήκες της κλιματικής κατάρρευσης που ζούμε, του αποτελέσματος δηλαδή της κλιματικής αλλαγής. Κατ’ αρχήν χρειαζόμαστε ικανή κυβέρνηση που να αποπνέει ασφάλεια, να έχει σχεδιασμό και να είναι έτοιμη να αναλάβει δράση ανά πάσα στιγμή, γιατί τέτοιες δυσμενείς συνθήκες θα αντιμετωπίζουμε όλο και συχνότερα στο άμεσο μέλλον. Δεν είναι τυχαίο ότι η τελευταία μεγάλη καταστροφή στον κάμπο έγινε μόλις 3 χρόνια πριν, ενώ η προηγούμενη ήταν μία 25αετία και πριν από αυτό αρκετές δεκαετίες νωρίτερα.
Έπειτα, μόνο η αυτοοργάνωση και η αλληλεγγύη της κοινωνίας των πολιτών αποδείχθηκε και πάλι ότι μπορεί να σώσει την κατάσταση. Πιστεύουμε ότι οι ομάδες διάσωσης που δημιουργήθηκαν αυθόρμητα, δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Και αυτός δεν είναι άλλος από την αυξημένη χρηματοδότηση και εκπαίδευση αυτών των ομάδων σε βασικές τεχνικές διάσωσης και άλλων σχετικών γνώσεων και βέβαια, τον εφοδιασμό τους με τα κατάλληλα υλικά και μέσα.
Επίσης, πιστεύουμε ότι είναι εκ των ουκ άνευ η συμμετοχή των πολιτών στη διαχείριση του κρατικού χρήματος που προέρχεται από τους φόρους τους προς το κράτος. Μέσω της ετήσιας φορολογικής ψήφου που προτείνει από το 2020 το κόμμα Πειρατών οι πολίτες θα μπορούν να αποφασίζουν για αυτά τα κρίσιμα ζητήματα. Δεν είναι δυνατόν να ζητείται η άποψη τους τους μόνο μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια, στις εκλογές.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα από όλα όμως είναι ότι αυτή η κυβέρνηση εκπροσωπεί κυριολεκτικά τον καπιταλισμό της καταστροφής. Ένα καπιταλισμό που μετατρέπει τις κρίσεις σε ευκαιρίες για τους λίγους και εκλεκτούς του εκάστοτε συστήματος: Μέσα από τη δυστυχία και τη καταστροφή είναι δυνατόν να προκύπτουν κέρδη.
Δεν είναι μακρινό παράδειγμα η «Κατρίνα» στις ΗΠΑ ή ο «Ιανός» που πλημμύρισε το Σεπτέμβριο του 2020 περιοχές στη Θεσσαλία που δοκιμάστηκαν και σήμερα και θρηνούμε νεκρούς. Τα αντιπλημμυρικά έργα που δόθηκαν για κατασκευή σε συγκεκριμένη εταιρία δεν έγιναν ποτέ στις περιοχές που κινδύνευαν περισσότερο. Η μέριμνά τους ήταν μόνο να υπερασπιστούν τις πόλεις, αλλά και εκεί απέτυχαν παταγωδώς όπως φάνηκε από τις πλημμύρες στην Λάρισα, στον Βόλο, ακόμα και την Αθήνα, όπου ο δήμαρχος και ανιψιός του Πρωθυπουργού έλεγε λίγες ώρες νωρίτερα τι καλά έργα αντιπλημμυρικά έκανε! Είναι γνωστό βέβαια ότι στην πραγματικότητα μείωσε τον αντιπλημμυρικό προϋπολογισμό κατά 3,5 εκατομμύρια ευρώ, για να κατασκευάσει τον “μεγάλο περίπατο” με τις αντιπυρηνικές (!!!) ζαρντινιέρες.
Τραγικό είναι ακόμα και το συγκυριακά «τυχαίο» γεγονός της αναβάθμισης της επενδυτικής μας ικανότητας. Κάποιοι θα τρίβουν τα χέρια τους καθώς θα μυρίζουν νέες δουλειές να έρχονται προς το μέρος τους.
Φάνηκαν ανίκανοι να σταματήσουν ακόμα και το φαινόμενο της μαύρης αγοράς που βλέπουμε κάθε φορά σε τέτοια συμβάντα, με αποτέλεσμα το πόσιμο νερό σε περιοχές που επλήγησαν να πωλείται σε τιμές 4 ως 6 φορές υψηλότερες από το συνηθισμένο. Όχι γιατί υπήρχε έλλειψη, ή γιατί δούλεψε η “ελεύθερη αγορά” φυσικά, αλλά γιατί υπάρχει ασυδοσία και έλλειψη οποιουδήποτε ελέγχου.
Εν κατακλείδι, η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη για την οικονομία, σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Ο στόχος της είναι η αποδόμηση των υποδομών μας. Είναι ανυπολόγιστες οι ζημιές που έχουν προκληθεί στον πρωτογενή τομέα αλλά και τις υποδομές μας, οδικές, ενεργειακές, ύδρευσης και αποχετευτικές, σιδηροδρομικές, αρδευτικές, βιολογικού καθαρισμού.
Είναι επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία. Υπάρχει κίνδυνος λοιμώξεων, μολύνσεων και μετάδοσης ασθενειών στις περιοχές που επλήγησαν. Υπάρχει διεθνής εμπειρία αντιμετώπισης τέτοιων καταστροφών που πρέπει να αξιοποιηθεί.
Είναι επικίνδυνη για το περιβάλλον καθώς το αντιμετωπίζει σαν ένα απλό εμπόρευμα. Κατέστρεψε τον εθνικό δρυμό μας δημιουργώντας πάνω στις καμένες περιοχές επιχειρηματικές ευκαιρίες. Τα χειρότερα βρίσκονται μπροστά μας, εκτός και αν κινητοποιηθούμε και αυτοοργανωθούμε.
