Όλα τα άτομα έχουν δικαίωμα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο σωματικής και ψυχικής υγείας. Αυτό περιλαμβάνει πρόγνωση ,θεραπευτική και ανακουφιστική φροντίδα υγείας .Επίσης περιλαμβάνει και τους υποκείμενους καθοριστικούς παράγοντες για την υγεία ,όπως ασφαλής τροφή ,πόσιμο νερό , βασική υγιεινή και επαρκής στέγαση , ασφαλείς και υγιεινές συνθήκες εργασίας καθώς και υγιές περιβάλλον .
Το δικαίωμα στην υγεία αφορά όλους και επεκτείνεται και στα άτομα που δεν είναι πολίτες του κράτους , τους πρόσφυγες , τους αιτούντες άσυλο , τα άτομα χωρίς κράτος , ανεξάρτητα από τη νομική τους κατάσταση ή τα δικαιολογητικά τους.
Διάφορες ομάδες ανθρώπων ( π.χ.μεγαλυτερης ηλικίας , άτομα με ειδικές ανάγκες ) έχουν ιδιαίτερες ανάγκες υγείας και οι οποίες πρέπει να αντιμετωπίζονται επαρκώς από την κυβέρνηση .
Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο το δικαίωμα στην υγεία σε ένα κράτος δεν έχει καταπατηθεί όταν :
Δεν πρέπει να υπάρχει καμία διάκριση ( άμεση ή έμμεση ) στη πρόσβαση στη υγεία , ανεξάρτητα από τα έσοδα που είναι διαθέσιμα σε ένα κράτος .
Τα αγαθά και οι υπηρεσίες υγείας πρέπει να είναι προσβάσιμες σε όλους . Τα κράτη πρέπει να βεβαιώνουν πως κανένα άτομο δεν θα αντιμετωπίσει εμπόδια στην πρόσβαση στο δικαίωμα στην υγεία συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης στην πληροφορία για τις υπηρεσίες υγείας .
Τα αγαθά και οι υπηρεσίες υγείας πρέπει να είναι οικονομικά προσιτά για τον καθένα ανεξάρτητα από το οικονομικό του επίπεδο.
Οι εγκαταστάσεις υγείας πρέπει να είναι επιστημονικά και ιατρικά κατάλληλες καθώς και καλής ποιότητας.
Τα φάρμακα πρέπει να είναι διαθέσιμα και σε αρκετή ποσότητα μέσα στη χώρα.
Οι νόμοι και οι πολιτικές για την υγεία πρέπει να σχεδιάζονται και να εφαρμόζονται με διαφανή τρόπο και με ουσιαστική συμμετοχή των ατόμων που επηρεάζουν.
Όλα τα συστήματα υγείας πρέπει να περιλαμβάνουν ένα πλαίσιο ανάληψης ευθυνών / λογοδοσίας , που να περιλαμβάνει πρόσβαση σε αποτελεσματικά δικαστικά ή άλλα κατάλληλα μέτρα για παραβίαση του δικαιώματος στην υγεία που πολλές φορές έχει άμεση σύνδεση με το δικαίωμα στην ζωή .
Δεν έχει σημασία με ποιον τρόπο τα συστήματα υγείας έχουν δομηθεί (ιδιωτικά , δημόσια ή μικτά ) ,σε όλες τις περιπτώσεις οι υπηρεσίες υγείας πρέπει να είναι διαθέσιμες , προσβάσιμες,αποδέκτες και καλής ποιότητας για όλα τα άτομα και πρέπει να εγγυώνται καθολική φροντίδα υγείας για όλους.
Τα κράτη έχουν την υποχρέωση να διαβεβαιώνουν ότι οι ιδιώτες πάροχοι υγείας υπόκεινται σε αυστηρούς κανονισμούς έτσι ώστε οι υπηρεσίες που παρέχουν να είναι προσβάσιμες , επαρκείς και να αξιολογούνται τακτικά .
Μετρα οπισθοδρόμησης / παλινδρόμησης που έχουν ληφθεί για παράδειγμα κατά την διάρκεια οικονομικής κρίσης πρέπει να είναι αναγκαία , νόμιμα, προσωρινά , λογικά ,χωρίς διακρίσεις , να προστατεύουν το δικαίωμα στην υγεία , να είναι αναλογικά και να εξασφαλίζουν την συμμετοχή των ομάδων και ατόμων που επηρεάζουν στην διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Τα κράτη πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους σε οικονομικό και τεχνικό επίπεδο , έτσι ώστε όλες οι χώρες να εξασφαλίζουν όλες τις παραμέτρους για το δικαίωμα στην υγεία χωρίς διακρίσεις και με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα .
Να εγκαθιδρυθεί μια ιατρική μελέτη ( αν είναι αναγκαίο με διεθνή βοήθεια και υποστήριξη ) για να κατευθύνει και να αξιολογεί την υγεία στα άτομα που επηρεάζονται από καιρό εις καιρό, με σκοπό την αναγνώριση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων των προγραμμάτων υγείας .
Να αναγνωριστεί το δικαίωμα στην υγεία κάτω από Εθνικό Νόμο , να βεβαιωθεί ότι εφαρμόζεται στα δικαστήρια και να υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι αντιμετώπισης των θυμάτων από τις παραβιάσεις του δικαιώματος στην υγεία .
Όλα τα υπουργεία της κυβέρνησης πρέπει να επικοινωνούν μεταξύ τους και να παρακολουθούν τις επιπτώσεις των προγραμμάτων και των πολιτικών που σχετίζονται με την υγεία , να συλλέγουν και να διαχωρίζουν τα δεδομένα
Σχετικά με τα ναρκωτικά.
Η προστασία της ανθρώπινης υγείας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο οποιασδήποτε πολιτικής για τα ναρκωτικά.
Τα κράτη πρέπει να τερματίσουν την ποινικοποίηση της χρήσης ,της κατοχής και της καλλιέργειας για προσωπική χρήση. Τέτοιου είδους πολιτική έχει επιδείξει να έχει επωφελή επίπτωση στην δημόσια υγεία , στην δημόσια ασφάλεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν συνοδεύεται από υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής πρόνοιας που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που σχετίζονται με την χρήση.
.
Σε έκτακτη ανάγκη δημόσιας υγείας ( δημόσια ασθένεια ή επιδημία ) :
α) Δώστε προσοχή πώς μια έξαρση ( μαζική εμφάνιση ) ξεκίνησε
β) Αναρωτηθείτε αν η κρατική αντίδραση στην επιδημία ήταν ανάλογα σύμφωνη με τους πρότυπους νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
γ) Ψάξτε αν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνεισφέρουν στην επιδημία .
δ) Αναλύστε πώς η επιδημία έχει επηρεάσει τις υπηρεσίες γενικής υγείας .
Έχει παρατηρηθεί ότι τα μέτρα λιτότητας σε οικονομική κρίση οδήγησαν σε επιδείνωση στην πρόσβαση, στη διαθεσιμότητα και στην ποιότητα της υγείας για τα πιο ευάλωτα άτομα και εκείνα με τον υψηλότερο κίνδυνο.
Επιδράσεις των μέτρων λιτότητας στο δικαίωμα στην υγεία:
- Μείωση των δαπανών για την δημόσια υγεία .
- Αυξημένο οικονομικό βάρος για την φροντίδα υγείας
- Καθυστερήσεις στην πρόσβαση στη φροντίδα υγείας , οι λίστες αναμονής γίνονται μεγαλύτερες γιατί το σύστημα δεν μπορεί να ανταποκριθεί.
- Μειωμένος χρόνος επίσκεψης με τους εργαζόμενους στην υγεία και μειωμένη ποιότητα φροντίδας .
- Υπάρχουν ανησυχίες για την ποιότητα του ιατρικού εξοπλισμού .
- Οι εργαζόμενοι στην υγεία αντιμετωπίζουν μειωμένους μισθούς και προνόμια , χειρότερες συνθήκες εργασίας , συνταξιοδοτήσεις , ελαττωμένο προσωπικό , αυξημένες ώρες εργασίας , δυσανάλογο όγκο ευθυνών .
Σε ένα σύγχρονο Κράτος το δικαίωμα στην υγεία για τους πολίτες και τους επισκέπτες του απαιτεί τα αγαθά και οι υπηρεσίες υγείας να είναι διαθέσιμες σε επαρκή ποσότητα , προσβάσιμες σε όλους χωρίς διακρίσεις ( περιλαμβάνει φυσική πρόσβαση αλλά και πρόσβαση στην πληροφορία) , προσιτές και αποδεκτές από όλα τα άτομα , καλής ποιότητας , σεβαστές από την ιατρική ηθική και κατάλληλες ανάλογα της κουλτούρας.
Προς αυτό τον σκοπό προτείνουμε :
1.Την εφαρμογή της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης και δημιουργία δικτύου διάθεσης φαρμάκων στα δημόσια νοσοκομεία με εξειδικευμένο προσωπικό σχετικά με την πρόληψη και τα προγράμματα των εμβολιασμών.
2.Τα Κράτη πρέπει να εγγυώνται καθολική , δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καλής ποιότητας ,όπως και επαρκή πρόσβαση στην διάγνωση , την θεραπεία και την αποκατάσταση.
Την ενσωμάτωση της προώθησης της πρόληψης στην πρωτοβάθμια περίθαλψη .
3. Ένα υγιές Εθνικό Σύστημα Υγείας πρέπει να βασίζεται σε διαφανείς διαδικασίες και να καλύπτει τις ανάγκες στις διαδικασίες Διάγνωσης και Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης.
4. Ένα καλό δίκτυο για την βασική υγεία σε όλη την χώρα ειδικά σε απομακρυσμένες περιοχές προλαμβανει να συμβούν τα πιο δύσκολα και ανεπιθύμητα συμβάντα καθώς και να αναγνωρίζονται επικίνδυνες λοιμώξεις ( πρωταρχική μόλυνση ) .
5.Χρησιμοποιωντας το δίκτυο αξιολόγησης των τεχνολογιών που αφορούν την υγεία , την “ ηλεκτρονική “ υγεία και τα εργαλεία πληροφόρησης για την υγεία ,μια πολιτική μπορεί να εγκαθιδρύσει ένα δίκτυο ακριτικών κέντρων υγείας που παρέχουν πρωτοβάθμια περίθαλψη σε σύνδεση με ένα δίκτυο νοσοκομείων που παρέχουν δευτερογενή περίθαλψη καθώς και πλήρες φάσμα εξειδικευμένων ιατρικών υπηρεσιών .
6.Τροποποίηση των νόμων που συνδέονται με τις πατέντες για την υγεία και τα φάρμακα .
7.Λήψη άμεσων μέτρων για μείωση του χρόνου στις λίστες αναμονής και τον αριθμό των ασθενών που περιμένουν για υπηρεσίες υγείας και διάθεση φαρμάκων.
8.Λήψη στοχευμένων ανακουφιστικών μέτρων για τις πιο ευάλωτες ομάδες και για εκείνους που έχουν υποφέρει περισσότερο .
9. Εναλλακτικοί μηχανισμοί μπορούν να αυξήσουν τον προϋπολογισμό για την υγεία με μια αποτελεσματική πολιτική εναντίον της φοροδιαφυγής και της εξαπάτησης .
10. Ανάπτυξη μηχανισμών έτσι ώστε τα άτομα να συμμετάσχουν αποτελεσματικά στις διαβουλεύσεις για τον κρατικό προϋπολογισμό και τις δημόσιες δαπάνες για την υγεία .
11.Οποιεσδήποτε πατέντες σχετικά με την υγεία ( και την ευημερία / ανάπτυξη της υγείας ) πρέπει να απελευθερώνονται με την μεγαλύτερη ταχύτητα ,σύμφωνα με τις Παγκόσμιες αναγκες για την υγεία.( π.χ. σύμφωνα με τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας και τα πρότυπα για πρωτοβάθμια και νοσοκομειακή περίθαλψη,όπως και θεραπευτικά και διαγνωστικά πρότυπα ).
12. Κάθε επιστημονική έρευνα για φάρμακα και διαγνωστικές μεθόδους πρέπει να μπορεί να διεξάγεται στα Πανεπιστήμια και στα Ερευνητικά Κέντρα και να μην είναι απαραίτητα άμεσα συνδεδεμένη με τους κατασκευαστές φαρμάκων.
13.Υποστηρίζουμε τα γενόσημα φαρμακευτικά προϊόντα όταν πληρούν τα ποιοτικά κριτήρια και έχουν ελεγχθεί από κατάλληλους οργανισμούς ( μετα απο προκλινικούς ελέγχους και κλινικές δοκιμές ), μέσα από υποχρεωτική ηλεκτρονική συνταγογράφηση της δραστικής ουσίας .Η ορθή τιμολόγηση τους τα καθιστά προσιτά σε όλους .
14.Να δίνονται κίνητρα σε κατασκευαστές προϊόντων υγείας π.χ. με βραβεία , έπαθλα , χρηματοδότηση , δωρεές , ανεξάρτητα με τις πατέντες.
15.Όταν ένα προϊόν υγείας ανακοινώνεται χωρίς καθυστέρηση , οδηγούμαστε σε περισσότερη καινοτομία , πρόσβαση στην γνώση και διασκευή από τρίτους .
16.Αποσύνδεση του κόστους έρευνας και ανάπτυξης από την τελική τιμή των περισσότερων αναγκαίων προϊόντων υγείας συνιστάται μετά από αξιολόγηση καθώς η έρευνα πρέπει να προσδιορίζεται από τις ανάγκες υγείας του πραγματικού κόσμου και όχι αναγκαστικά από τις ανάγκες των αγορών.
Έτσι αποφεύγεται η απόκρυψη νέων προϊόντων και τεχνικών υγείας και προάγεται η διαφάνεια.
17.Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας πρέπει να καθοδηγείται από προσωπικές μαρτυρίες και έρευνα ανθρώπων που είναι σε επαφή με τους ασθενείς και με ασθένειες και πρακτικές σε όλο τον κόσμο σε καθημερινή βάση.
18.Τα φάρμακα για τον ΕML επιλέγονται βάση του επιπολασμού της νόσου , της ασφάλειας, της αποτελεσματικότητας και του συγκριτικού αποτελέσματος κόστους- οφέλους.
19.Σχεδιασμος ενός πλαισίου για τον επιμερισμό του κόστους όσον αφορά την επικινδυνότητα και την αποδοτικότητα έρευνας και ανάπτυξης για την υγεία μεταξύ των κρατών – μελών .
20.Μπορουμε να συζητήσουμε την ύπαρξη φόρου συναλλαγών με σκοπό την εύρεση και διάθεση χρημάτων για έρευνα και ανάπτυξη στην υγεία και τα φάρμακα.
21.Ένα μεταβαλλόμενο ποσοστό στους φόρους μπορεί να κατευθυνθεί στην Δημόσια υγεία και την έρευνα στα Πανεπιστήμια για φάρμακα και διαγνωστικές μεθόδους.
22.Κάθε πολίτης πρέπει να μπορεί να έχει πληροφόρηση για την ακολουθία των χρημάτων που πληρώνει για φόρους για την υγεία διαμέσου της μηχανοργάνωσης , έτσι ώστε να υπάρχει διαφάνεια στην οικονομική διαχείριση της υγείας και γεγονότα διαφθοράς να εξαλειφθούν .
23.Καθιέρωση ενός ειδικού τμήματος στα δημόσια νοσοκομεία που το αντικείμενο του θα είναι διαγνωστικές διαδικασίες και πρωτοβάθμια περίθαλψη στα ανασφάλιστα άτομα .
24.Βελτίωση της πρόσβασης και της ποιότητας της ψυχικής υγείας , να συμπεριλαμβάνεται στις υπηρεσίες πρωτοβάθμιας περίθαλψης και ειδική εκπαίδευση να χορηγείται στο προσωπικό υγείας για ‘ αυτό τον σκοπό .
25.Το Διαδίκτυο ως παγκόσμια δημόσια υπηρεσία μπορεί να έχει ένα σημαντικό ρόλο στη διάδοση της πληροφορίας και της γνώσης σε περιπτώσεις επείγοντος περιστατικού ή εξειδικευμένων ιατρικών περιπτώσεων σε απομακρυσμένες περιοχές.
26.Η ζωή και η υγεία των ζώων πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό και γνώση και κάθε ενέργεια εναντίωσης σε αυτό πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικά .
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν επίσης την ευθύνη να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα στην υγεία των Ευρωπαίων πολιτών το οποίο πολλές φορές συνδέεται με το δικαίωμα στη ζωή .
Έτσι κάθε φορά που το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρονται στην περιγραφή τους στους κοινωνικούς δείκτες της ανεργίας , της υγείας, της παιδείας , της φτώχειας , έχουν την υποχρέωση να συμπεριλαμβάνουν στις μετρήσεις την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.