8 Μαρτίου 2015.
Σήμερα Γιορτάζουμε! Είναι μια ανοιξιάτικη γιορτή, μια γιορτή γέννησης ενός κόσμου διαφορετικού. Η γιορτή μιας γέννας που κρατάει περισσότερο από έναν αιώνα.
Ένα παράθυρο στον κόσμο όλο, που δείχνει τον καθημερινό αγώνα της Γυναίκας, τα δάκρυα, τα γέλια, την απογοήτευση ,την αγωνία, την φροντίδα, την τόλμη, την πρωτοπορία .
Την δύναμη και την ελπίδα ενός γένους που δίνει την ζωή και το ορίζουν τα φυσικά χαρακτηριστικά του αλλά και η σύγκρουση με την αιώνια προσπάθεια του ετεροπροσδιορισμού του. Κι αυτός ο έτερος κάθε φορά διαφέρει. Κάθε φορά έχει κι άλλο πρόσωπο. Άλλο πρόσωπο στην εργασία, άλλο πρόσωπο στον έρωτα, άλλο πρόσωπο στην Ευρώπη άλλο πρόσωπο στην Αμερική άλλο στις υπό ανάπτυξη χώρες.
Ίσως η κλειτοριδεκτομή να μην είναι το ίδιο με την σεξουαλική παρενόχληση η με την εικόνα μιας γυναίκας «βαστάζου» που περπατάει δίπλα σ ‘έναν άντρα που προχωρεί πάνω σ’ ένα γαϊδούρι. Ίσως η άρνηση της εργασίας, της μειωμένης αμοιβής ή του αποκλεισμού στη Γνώση, να μην είναι το ίδιο με την «μπούργκα» ή τον λιθοβολισμό μιας γυναίκας που απάτησε, όμως ο σκοπός και το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο.
Η Κυριαρχία. Και η Κυριαρχία και ο Φασισμός συναντώνται παντού και καθημερινά στη ζωή μιας γυναίκας σε όλο τον κόσμο.
Καθημερινό έργο μας είναι αυτά να τιμωρούνται έτσι ώστε να ελαττωθούν σήμερα και να εκλείψουν στις επόμενες γενιές.
Γι’ αυτό την σημερινή μέρα ελπίζω να μη συναντηθούμε για να δούμε τις 50 αποχρώσεις του γκρι ή για να κλείσουμε τραπέζι σε αντρικό Στριπ Σόου αλαλάζοντας. Ας το κάνουμε μια άλλη μέρα, όχι σήμερα.
Να συναντηθούμε για ν’ αγκαλιαστούμε, να βοηθήσουμε και να συμπαρασταθούμε η μια στην άλλη, να χαρούμε γι’ αυτά που καταφέραμε ως τώρα και να κλάψουμε γι’ αυτά που μπορεί να ζήσουν τα κορίτσια μας. Αλλά πάνω απ’ όλα να κρατηθούμε χέρι-χέρι, να αναγνωρίσουμε το Σύμβολο που λέγεται Γυναίκα και σαν τείχος να δώσουμε τους αγώνες μας για ένα καλύτερο αύριο…
Χρόνια μας πολλά λοιπόν!!!
Το “Δεύτερο φύλο” γράφτηκε από τη Σιμόν ντε Μπωβουάρ και κυκλοφόρησε το 1949 και αποτέλεσε το απόλυτο έργο αναφοράς του φεμινιστικού κινήματος. Εξήντα χρόνια μετά, ενώ η φεμινιστική ουτοπία ξεφτάει καθώς σεξιστικές αντιλήψεις και πρακτικές επανέρχονται σε πολλά σημεία του πλανήτη, το “Δεύτερο φύλο” αξίζει να ξαναδιαβαστεί ως ορόσημο της ιστορίας του γυναικείου κινήματος.
Πηνελόπη Πετροπούλου , Μέλος του PPGR και της Ε.Δ.
0 σχόλια