Όπως πολύ ακριβέστατα περιγράφει, με ιστορικές αναφορές, στο άρθρο του “Η παράνομη αντιγραφή πάντα δημιουργούσε θέσεις εργασίας, ανάπτυξη και ευημερία”, ο Rick Falkvinge, τα πνευματικά δικαιώματα πάντα, δημιουργούν μονοπώλια. Και ενώ αυτά τα μονοπώλια εφαρμόζονται για να προστατεύσουν την όποια βιομηχανική παραγωγή και τα κέρδη των λίγων, στην πρόοδο και στην γνώση έρχονται να λειτουργήσουν ως τροχοπέδη και ως αποκλεισμός.
Σήμερα, στην ακαδημαϊκή κοινότητα, στο μεγάλο τμήμα της που είναι η έρευνα και οι ανακαλύψεις, η εφαρμογή των πνευματικών δικαιωμάτων έχει δημιουργήσει μια κατάσταση που απειλεί άμεσα την πρόοδο και δεν επιτρέπει την παγκοσμιοποίηση και ως αποτέλεσμα αυτής, την ραγδαία επιτάχυνση στην εξέλιξη της έρευνας και των επιστημών, όλης της έρευνας και όλων των επιστημών.
Ερευνητές που χρηματοδοτούνται από κρατικά κονδύλια για να διεξάγουν έρευνα και να κάνουν ανακαλύψεις, έχουν μπει κάτω από ένα καθεστώς που δεν επιτρέπει την ευρεία διάχυση των αποτελεσμάτων της έρευνάς τους. Με την ολοκλήρωση μιας έρευνας, κάθε ερευνητής ή ομάδα ερευνητών, δημοσιεύουν εργασίες με τα αποτελέσματα της έρευνας. Το “δημοσιεύουν” βέβαια είναι παραπλανητικό, γιατί αυτό που κάνουν είναι να δίνουν τις εργασίες τους σε “έγκυρα” επιστημονικά περιοδικά που με την σειρά τους εκδίδουν αυτές τις εργασίες.
Αυτό το σύστημα είχε λόγους ύπαρξης πριν την ευρεία διάδοση του διαδικτύου. Χρειάζονταν ένα ολόκληρο σύστημα για την έκδοση των εργασιών σε χαρτί. Και αυτή η έκδοση είχε μεγάλο κόστος. Έτσι οι εκδότες επιστημονικών εργασιών αναλάμβαναν να κάνουν την έκδοση και με την σειρά τους χρέωναν συνδρομές για τα περιοδικά που τύπωναν για να καλύψουν το κόστος και να βγάλουν και κάποιο κέδρος. Αυτό πλέον το σύστημα έκδοσης είναι άχρηστο, πλέον στο διαδίκτυο και με πολύ πολύ μικρότερο κόστος, η έκδοση είναι εύκολη και μπορεί να αποτανθεί και σε πολύ μεγαλύτερο κοινό, σε όλο τον κόσμο και σε ελάχιστο χρόνο.
Όπως θα περίμενε κανείς, οι συνδρομές θα έπρεπε να αρχίσουν να μειώνονται ραγδαία. Δεν έγινε όμως έτσι. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι συνδρομές στα επιστημονικά περιοδικά αυξήθηκαν και αυξήθηκαν και πάρα πολύ. Η συνδρομή σε ένα επιστημονικό περιοδικό για έναν χρόνο, ξεκινά με πάνω από τα 1.000 δολάρια. Επίσης κανείς δεν μπορεί να διαβάσει αυτές τις εργασίες αν δεν έχει συνδρομή στο περιοδικό (στον ιστότοπο) που τις δημοσιεύει. Τουλάχιστον με τα έντυπα περιοδικά, αυτά υπήρχαν σε βιβλιοθήκες (δημόσιες ή σε πανεπιστήμια) και μπορούσαν κοινό, άλλοι ερευνητές και φοιτητές να τα διαβάσουν και να τα χρησιμοποιήσουν ως αναφορά στις δικές τους εργασίες. Αυτό σήμερα είναι απαγορευτικό για ένα πλήθος ενδιαφερόμενων.
Αυτήν την παράλογη κατάσταση αναδεικνύει το παρακάτω βίντεο. Προτείνει ως λύση την Ανοικτή Πρόσβαση (Open Access). Μεταφράσαμε τους αγγλικούς υπότιτλους στα ελληνικά και σας το παρουσιάζουμε:
Ανοικτή Πρόσβαση στην Γνώση
Η ανοιχτή πρόσβαση στην γνώση ήταν, είναι και θα είναι ο μόνος τρόπος για την πρόοδο.
Πηγή: Open Access Explained!
Από το κανάλι: Piled Higher and Deeper (PHD Comics)
Δημοσιεύτηκε στις 25 Οκτωβρίου 2012
Τι είναι η ανοικτή πρόσβαση; Ο Nick Shockey και ο Jonathan Eisen μας μεταφέρουν μέσα στον κόσμο της ανοικτής πρόσβασης και εξηγούν το είναι η ανοικτή πρόσβαση.
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας
Εγγραφείτε στο κανάλι μας
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το PHD Comics
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Animation: Jorge Cham
Αφήγηση από τον Nick Shockey και τον Jonathan Eisen
Μεταγραφή από τον Noel Dilworth
Παράχθηκε σε συνεργασία με την Right to Research Coalition, την Scholarly Publishing and Resources Coalition και το National Association of Graduate-Professional Student.
0 σχόλια